🔰 حرف روز 💠 در گوش زمان پیچید! کل قصه پرغصه کربلا در یک نیمروز به وقوع پیوست اما امتداد آن تا به امروز نه تا به همه فرداها ادامه خواهد داشت؛ این بخشی از اثر ندای مظلومانه و جگرسوز تاریخی امام خوبان و مولای مظلوم ما در ساعتی از آن روز غم‌زده است. امام حسین(ع) قبل از آن که «سر» بدهد، سر داد «هل من ناصر ینصرنی». شاید بعضی از سپاه دشمن انگشت حیرت به دندان گزیدند که خطاب فرزند رسول ‌خدا(ص) با کیست؟ در این‌سو که یارانش همه به خون غلتیده‌اند و در آن سوی، دشمنانش با شمشیرهای آخته به ریختن خونش ایستاده‌اند! چه کسی را به یاری می‌طلبد؟ اما این ندای همیشه راه‌گشا در پرتو «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» در گوش «زمین‌ها» و «زمان‌ها» پیچید و در «عصر خمینی» به ما رسید و البته به عصرهای دیگر هم خواهد رسید. حرامی‌ها و پیروان شیطان نمی‌دانستند که کربلا سرزمینی است به پهنای همه سرزمین‌ها و عاشورا، روزی است به درازای همه روزها و سر باختن امام حسین و یارانش و اسارت خاندانش تازه آغاز راه از مبدأ کربلاست. اما امام به نور ولایت می‌دانست که ندای «هل من ناصر» عصر عاشورای او در گوش زمان می‌پیچد و در «عصر خمینی» به گوش کربلایی‌هایی می‌رسد که آن روز به کربلا نرسیده بودند. امروز هم همان دو جبهه در مقابل هم آرایش گرفته‌اند؛ کفر و باطل به سردمداری آمریکا و حق و ایمان به رهبری جمهوری اسلامی ایران! در آن سوی خفاش‌وار از تلألو نور قرآن واهمه دارند و غِره به ابزار و یراق‌های نوین می‌خواهند نور اسلام و انقلاب را با جنگ‌شناختی خاموش کنند یا لااقل حرکت روزافزون اسلام در جهان را به پندار خام خود کُند نمایند! اما راه قرآن، راه حسین و راه خمینی شاهراهی بدون توقف برای اتصال مبدأ و مقصد الهی انسان است. آنتونی گیدنز، جامعه‌شناس پرآوازه انگلیسی درباره تحولات بنیادین قرن حاضر می‌نویسد: «در گذشته، سه غول فکری جامعه‌شناسی یعنی مارکس، دورکیم و ماکس ‌وبر با ‌اندکی اختلاف ‌نظر، فرآیند عمومی جهان را به سوی سکولاریزم و در جهت حاشیه‌نشینی دین ارزیابی می‌کردند ولی از سال 1979 و با پیدایش انقلاب اسلامی در ایران، شاهد روند معکوس و متفاوت با این فرضیه هستیم، یعنی فرآیند عمومی جهان با شتاب به سمت دینی ‌شدن پیش می‌رود». و این است راز فریاد غریبانه امام که همچنان سرباز برای جبهه دین و حقیقت جذب می‌کند تا روز به روز این جبهه آن قدر قوی شود که زمانه ظهور «منتقم ثارالله» فرا برسد. در آن روز دیگر برای ظلم، ستم، تبعیض، سلطه‌گری و باج‌خواهی جایی نیست «أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ». ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 📌 شکست پروژه بی‌ثبات‌سازی لااقل حدود یک ماه است که بوق‌های رسانه‌ای ضد انقلاب و اپوزیسیون با همراهی و پشتیبانی فوق‌العاده شبکه عظیم خبری‌ـ تحلیلی امپریالیسم و صهیونیسم جهانی گوش فلک را کر کرده‌‌اند که در اولین سالگرد اغتشاشات دروغ‌‌پایه پاییز 1401 به بهانه فوت مهسا امینی قرار است جمعیت میلیونی ناراضی از نظام جمهوری اسلامی کار این نظام را یکسره کنند و زمین و زمینه آماده شود تا گردانندگان این رسانه‌ها و براندازان گنجشک‌مغز بیایند بر کرسی حکمرانی ایران جلوس کنند؛ اما دریغ از یک تجمعی که حتی به تعداد انگشتان دو دست در ایران بزرگ به وقوع پیوسته باشد! اکنون وقت آن است که قبل از همه همین اراذل و اوباش ضدمنافع ملت ایران از خود بپرسند؛ چرا موفق نشدیم؟ چرا مردم به قول خودشان ناراضی از دولت و نظام نیامدند کف خیابان برای تسویه حساب و گرفتن آنچه آنها در ورای اسم رمز آشوب و اغتشاش «زن، زندگی، آزادی» دنبال می‌کردند؟ بررسی علل، عوامل و زمینه‌ها مهم است؛ چون این جماعت وقیح پرروتر از آن هستند که با این زنجیره‌ شکست‌ها ناامید شوند و از پول مفتی که از دشمنان اخاذی می‌کنند، بگذرند! هرچه بیشتر از عمر انقلاب می‌گذرد، بیشتر بر نادانی و حماقت دشمنانش پی می‌بریم. مهم‌ترین عامل شکست براندازان سخیف نشناختن مردم و نظام اسلامی است. شکل‌گیری نظام اسلامی مبتنی بر خواست مردم ایران بوده و طبیعی است که مردم با چند کج‌ کارکردی از آن دل نمی‌برند. خفاشان شب‌‌پره قادر به درک روشنایی پیوند مردم و حاکمیت از یک سو و اتحاد و انسجام بین آحاد مردم بر سر منافع ملی و اصول اسلامی نیستند. حماقت دیگرشان این بود که روی چیزی برای مقابله با نظام دست گذاشتند که خط قرمز مردم ایران است و آن، تجزیه ایران یکپارچه است. جالب است که بسیاری از دشمنان قدیمی، اما عاقل جمهوری اسلامی هم بر سر ایرانستان شدن ایران ایستادند و به براندازی مجازی جمهوری اسلامی همراه با تجزیه ایران لایک ندادند. برخلاف فقدان رهبری واحد و مقبول در طرف براندازها، در این سمت رهبری آگاه و هوشمند سکان مدیریت جامعه را در دست دارند که به اعتراف راهبردشناسان آمریکا، می‌توانند با یک سخنرانی بافته‌های شش ماهه آمریکایی‌های قوی‌تر از اپوزیسیون را بر باد دهند. دشمن با نشانه‌روی اعتبار و امید جامعه ایرانی می‌خواست سرابی مجازی مقابل دیدگان مردم قرار دهد، اما مردم بصیر همچون همیشه واقعیت صحنه را دیدند و با فراست و ذکاوت این حقیقت را دریافتند که از وطن‌فروش خیرخواهی نشاید و خود باید برای آبادانی ایران کمر همت ببندند. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 ایران منتظر مذاکره نمی‌ماند در روزهای اخیر، موجی از اخبار تأیید شده و نشده در فضای مجازی و رسانه‌ای کشور دست به دست می‌شود مبنی بر اینکه مقامات ارشد ایران به مذاکره‌کنندگان هسته‌ای اجازه دادند مستقیم با آمریکا مذاکره کنند! البته در واکنش به این خبرها، روابط عمومی وزارت امور خارجه با انتشار اطلاعیه‌ای ضمن ردّ این اخبار نادرست، اعلام کرد: «این نوع خبرسازی‌ها و بازی‌های رسانه‌ای که معمولاً برای فضاسازی سیاسی صورت می‌پذیرد، فاقد اعتبار است.» اما خوب است به بهانه این موج خبری و تحلیلی تازه، سیاست مذاکراتی دولت سیزدهم در دو سالگی آن ارزیابی شود. دولت سیزدهم با حرکت هم‌زمان در مسیر دو سیاست‌گذاری کلان رهبر معظم انقلاب، وارد فرآیند مذاکرات هسته‌ای شد؛ اهتمام به خنثی‌سازی تحریم‌ها و رفع تحریم‌ها. دولت با مروری بر عملکردها و رویکردهای دولت‌های سلف خود، به این نتیجه رسید که باید در شیوه‌ها و رویه‌های مذاکراتی تغییراتی ایجاد کند و بهترین مدل مواجهه با غربِ زیاده‌خواه را نه در مذاکره التماسی، بلکه در مذاکره مقتدرانه تعریف کرد. از مهم‌ترین الزامات این راه همانی بود که رهبری نظام در طول این دو دهه از آغاز مذاکرات می‌گفتند؛ «ساخت درونی قدرت.» لذا اگر امروز می‌بینیم آمریکایی‌ها نه می‌توانند از مذاکره دست بکشند و نه می‌توانند با توسل به قدرت به مسئله جمهوری اسلامی ایران که از تمام خط قرمزها و چارچوب‌های ابرقدرتی و سیاسی آمریکا عبور کرده، پایان دهند، به دلیل قدرتمند شدن ایران اسلامی است. حال که این دولت به دنبال سربازی ولایت است، زمانی که رهبر معظم انقلاب می‌گویند «مذاکره با آمریکا مشکلی را حل نمی‌کند. اگر حاضرید باج بدهید، نه یک بار، نه دو بار، پشت سر هم، در همه مسائل اساسی، و از همه خطوط قرمزتان عبور کنید، بله، آن وقت آمریکا با شما دیگر کاری ندارد»(1401/9/5) به دنبال راهی می‌رود که ساماندهی امور کشور را معطل و منوط به نتیجه مذاکره نکند و در این راه موفق است؛ چرا که دیگر نه از سوئیفت و رفتن نام ایران در فهرست سیاه آن خبری هست و نه آب خوردن مردم به برجام و پذیرش اف‌ای‌تی‌اف گره زده می‌شود. امروز آمریکایی‌ها تحت فشار روانی بی‌اثری تحریم‌ها از هر راه و منفذی می‌خواهند اراده و عزم ملت ایران را بشکنند. موج‌سازی و موج‌سواری دروغ‌پایه با طرح شایعات مذاکره انجام می‌شود تا ماه عسل دوره مذاکراتی گذشته برای شرطی‌سازی اقتصاد و آرامش امروز بازتولید شود. باید مراقب این توطئه بود و به مسئولان مذاکرات هسته‌ای کشور که مقتدرانه و بدون دادن باج به آمریکا می‌خواهند مدافع حقوق ملت باشند، فرصت داد و اعتماد کرد تا در نهایت شاهد نرمشی قهرمانانه از سوی دستگاه دیپلماسی کشور باشیم. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 پیروز میدان کیست؟ اگرچه سیاست کلان شبکه‌های اختاپوسی رسانه‌ای نظام سلطه جهانی در تحولات مرتبط با مقاومت فلسطینی و جنگ نابرابر غزه، بزک کردن غرب و دستاوردسازی برای صهیونیست‌هاست؛ اما تحلیل ابعاد و پیامدها و دستاوردهای دوطرف جنگ نابرابر در ماه‌گرد این درگیری‌ها واجد نکات مهمی است و نشان جدی از تغییر و دگرگونی در توازن قوا و نابودی تصویر بازدارندگی رژیم صهیونیستی دارد. مدعیان پنجمین ارتش قدرتمند برای اشغال منطقه‌ای به وسعت ۳۶۰ کیلومتر مربع، حدود ۳۰ هزار تن بمب بر سر ساکنان آن ریخته‌اند که حدوداً قدرت انفجار دو بمب اتمی را دارد. همچنین، اشغالگران صهیونیستی تا کنون ده هزار نفر را قتل‌عام و بالای سه برابر آن را مجروح کرده‌اند؛ اما پس از ۳۰ روز جنایت افسارگسیخته، همچنان در همان نقطه آغازین درگیری قرار گرفته‌اند. نه ارتش غاصب صهیونیستی توانسته است وارد عمق غزه شود، نه حماس از پا درآمده، نه شلیک راکت‌ها از سوی مقاومت متوقف شده و نه رژیم صهیونیستی حتی به یکی از ۲۴۰ اسیر خود دست یافته است. در درگیری‌های چند روز اخیر زمینی به اذعان منابع صهیونیستی، دست‌کم ۳۴ افسر و نظامی اسرائیلی در حملات کشته شده‌اند. این در حالی است که احتمالاً این آمار را باید حداقل سه برابر کرد. موضوع تلفات نیروی انسانی تعلیم دیده نظامی برای رژیم صهیونیستی خیلی اهمیت دارد که اگر آمار انهدام ده‌ها تانک و خودروی زرهی را هم به آن فهرست خسارات و تلفات اضافه کنیم، نشان می‌دهد پیروز میدان کیست. روزنامه صهیونیستی «کالکالیست» پیش‌بینی کرده است، جنگ بیش از ۵۰ میلیارد دلار خسارت روی دست اسرائیل بگذارد؛ اما این رقم سرسام‌آور، آن قدر اهمیت ندارد که نابودی تصویر بازدارندگی اسرائیل از یک طرف و شکست مطلق در حوزه افکار عمومی از طرف دیگر برای سران این رژیم و حامیان غربی‌اش حائز اهمیت است. بنابراین، برای عادی جلوه دادن آن تعیین زمان‌های چند روزه و حتی چندماهه برای یکسره کردن تکلیف جنگ را فراموش کرده و سران صهیونیستی، مانند «گالانت» با تلخی ضمن اعتراف سربسته دیگری به شکست در محاسبات‌شان اعلام می‌کند: «برای پیروزی در غزه آماده هستیم، حتی اگر یک سال طول بکشد.» نکته دیگر، قدرت «تاب‌آوری» مردم و رزمندگان دو طرف است. رسانه‌های صهیونیستی خود معترفند جبهه داخلی‌شان با فرار شهرک‌نشین‌ها از هم گسیخته، عصبانی و ناامید هستند و رژیم صهیونیستی تاب فرسایشی شدن جنگ را ندارد و همین حالا بخش مهمی از آن، خواستار برکناری فوری نخست‌وزیر است. این در حالی است که مردم فلسطین ۷۵ سال است به تعبیر لطیف قرآن استقامت می‌ورزند و هیچ‌گاه نور امید در دل‌های‌شان جای خود را به ظلمت ناامیدی نداده است. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 ثبات و انتخابات بیان حکیمانه و ورود زودهنگام رهبر معظم انقلاب در نیمه فروردین امسال در جمع کارگزاران نظام و متولیان امر به مسئله انتخابات نشان از اهمیت بالای انتخابات در مختصات زمانی کنونی دارد. البته این انتخابات از تمام انتخابات‌های ۴۴ سال گذشته متمایز است؛ ورای اینکه این انتخابات اولینِ آن پس از اغتشاشات سال گذشته است و اولین تجربه عملی دولت آقای رئیسی در برگزاری انتخابات است که در نوبه خود حائز اهمیت است، پژواک منطقه‌ای و جهانی آن نیز بسیار مهم و تعیین‌کننده است. میزان استقبال مردم از انتخابات و مشارکت در پای صندوق‌های رأی که از لنز دوربین‌های داخلی و بیرونی مخفی نخواهد بود، می‌تواند فرصت‌ساز و امنیت‌آفرین باشد یا خدایی ناکرده چالشی باشد و ناامنی‌ساز. مضاف بر این، حوزه اقتصاد و معیشت نیز از شعاع تأثیرگذاری آن دور نخواهد ماند؛ بلکه میزان مشارکت و نوع رأی مردم مسیر آینده اقتصادی را تا حدود زیادی ریل‌گذاری می‌کند و چشم‌انداز آینده را نشان خواهد‌ داد. فهرست این دلایل و علل اهمیت انتخابات پایان سال را می‌توان با عناوین دیگر کامل کرد که آن را به مجالی دیگر واگذار می‌کنیم؛ اما آنچه در این نوشته می‌خواهیم بر آن تأکید کنیم، همان نظر حکیمانه رهبر معظم انقلاب، یعنی مشارکت پرشور و گسترده است. حقا در منظومه فکری امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) نفس مشارکت فراتر از ابعاد، آثار و پیامدهای آن حائز اهمیت است؛ چرا که اعتقاد و باور ایشان به مردم و مردم‌پایه بودن نظام اسلامی نمایشی و تزئینی نیست و باوری جوشیده از بطن رویکردهای دینی و متن حوادث تاریخی اسلام و ایران عزیز است. رهبر معظم انقلاب با حضور خودشان در وسط میدان انقلاب بارها گره‌گشایی حضور مردم را دیده‌اند که اگر این حضور تعیین‌کننده نبود، چه بسا نه نشانی از انقلاب بود و نه اقتدار و پیشرفت امروز به نام انقلاب و اسلام و ایران حاصل می‌شد. اما امروز برای رسیدن به این مطلوب چه باید کرد؟ مسئولان و مردم در این باره چه وظایفی دارند؟ به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین اقدام انگیزشی برای مشارکت‌جویی مردمی در انتخابات نیز در دستان خود مردم و البته در گرو عمل مسئولانه مسئولان است. امروز مردم انتظار دارند سخنان آنها شنیده شود، وعده‌هایی داده شود که محقق شدنی است. مردم انتظار دارند در سایه‌سار ثبات در همه ابعاد زندگی کمتر دغدغه‌ داشته باشند. این حفظ ثبات در حوزه اقتصاد و معیشت فوریت و اهمیت بیشتری دارد. تمام مساعی و اهتمام دولت و مجلس انقلابی اگر مصروف ثبات‌بخشی به اقتصاد شود، به فضل الهی شاهد ثمردهی متفاوتی در عرصه‌های مشارکت و رقابت در انتخابات خواهیم بود. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰حرف روز 💠مسئله‌ تعیین‌کننده‌ انتخابات بیانات روز شنبه، دوم دی‌ماه رهبر معظم انقلاب در دیدار مردم «کرمان» و «خوزستان» با معظم‌له واجد نکات راهبردی و کاربردی مهم و روزآمدی است که باید همه دست‌اندرکاران «مسئله‌ تعیین‌کننده‌ انتخابات» و همه تریبون‌داران به آن توجه کرده، تحقق فوری آنها در ایام باقی مانده به موعد انتخابات را در دستور کار خود قرار دهند. رهبر معظم انقلاب ضمن اشاره به اهمیت و جایگاه هر یک از دو انتخابات، کلید انتخاب این دو مجلس را با دو روش مستقیم و غیرمستقیم بر عهده مردم دانستند. در واقع، مردم بازیگران اصلی انتخابات هستند. این موضوع در بیان منطق و چرایی برگزاری انتخابات در کلام رهبر حکیم انقلاب اسلامی نیز این گونه تأکید شد: «من عرض می‌کنم هر دو کلمه‌ «جمهوری» و «اسلامی» وابسته‌ به انتخابات است. «جمهوری» یعنی مردم‌سالاری، یعنی حاکمیت کشور به دست مردم. خب مردم چه جوری در حاکمیت دخالت کنند؟ هیچ راهی به جز انتخابات وجود ندارد. بعضی‌ها در مورد لزوم انتخابات اشکال‌تراشی می‌کنند، [مردم را] دلسرد می‌کنند، توجه نمی‌کنند که اگر انتخابات در کشور نباشد، یا دیکتاتوری است یا هرج‌ومرج و ناامنی. آن چیزی که جلوی بُروز دیکتاتوری را در کشور می‌گیرد انتخابات است؛ آن چیزی که جلوی هرج‌ومرج و اغتشاش و ناامنی را می‌گیرد انتخابات است. انتخابات آن مسیر صحیحی است که مردم می‌توانند به وسیله‌ آن و از آن مسیر، حاکمیت ملی را، مردم‌سالاری را، جمهوریت را در کشور تأمین کنند. این، مسئله‌ جمهوریت انتخابات می‌تواند ولی‌فقیه در کشور انتخاب بکند و به وجود بیاورد، یعنی اسلامیت را تأمین کند.» همچنین بار‌ دیگر بر چهار راهبردی که فروردین امسال درباره انتخابات بیان کرده بودند، با توصیفاتی اضافی و البته بسیار حیاتی برای این دوره از انتخابات و همه ادوار انتخاباتی تأکید کردند که هر یک در جای خود و با توجه به شرایط و اتمسفر داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی که در آن قرار داریم، واجد نکات تفسیری و تحلیلی مهمی هستند.  1️⃣ مشارکت قوی، حضور پُرشور مردم در انتخابات که ایجادکننده وحدت ملی، قدرت ملی، امنیت ملی، تحول و حل مشکلات کشور است. 2️⃣ رقابت واقعی، یعنی میدان باز باشد برای مسابقه‌ جناح‌های سیاسی و نگاه‌های سیاسی و نظرات سیاسی در انتخابات. 3️⃣ سلامت به معنای حقیقی کلمه، یعنی هیچ شائبه‌ای نتواند اعتبار و اعتماد مردم را خدشه‌دار کند. 4️⃣ امنیت کامل، یعنی اجازه هیچ نوع خرابکاری و ایجاد ناامنی داده نشود.  با توجه کامل به این راهبردها و تأمل در این نکته که راه‌حل مطمئن رفع و دفع مشکلات از صندوق‌های رأی می‌گذرد، باید در مقابل هر نوع ایجاد دلسردی در مردم که به ضرر مردم و کشور است، ایستاد. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز   🔘 سمت‌و‌سوی مذاکرات برآیندگیری از مجموعه‌ اظهارنظرها و رفتارهای کشورهای اروپایی که گویی هر کدام متولی پیش بردن بخشی از آنچه مذاکرات جامع می‌نامند، هستند، نشان می‌دهد مذاکره‌کنندگان غربی امروز راهبرد تبدیل مهار حداقلی جمهوری اسلامی به مهار حداکثری را به مثابه گزینه مطلوب دنبال می‌کنند. به همین دلیل برخلاف تأکید تهران بر مذاکره صرفاً هسته‌ای، بر مذاکرات جامع با محورهای چهارگانه هسته‎ای، منطقه‌ای، موشکی و مسئله حقوق زنان تأکید می‎کنند. وفق گزارش‌های آژانس بین‌المللی در بحث هسته‌ای دغدغه اساسی آنها در برهه فعلی، برچیدن زیرساخت‌های غنی‌سازی۶۰ درصدی در برخی از مراکز هسته‌ای ایران است تا در نهایت، ایران به غنی‌سازی۲۰ درصد برگردد. در موضوع موشکی نیز طرف غربی بر ممنوعیت آزمایش موشک‌های بالستیک و قاره‌پیما و کاهش برد موشک‌های ایران تمرکز کرده است. جمهوری اسلامی در مذاکرات اخیر با بازیگرانی با منافع مختلف شکلی و ماهوی تأکید بر صرف مذاکرات هسته‌ای دارد؛ چرا که موارد دیگر را جزء مؤلفه‎های قدرت و امنیت خودش می‌داند که با تلاش و کوشش جوانان مستعد خودش در راستای دفاع از خود در منطقه‌ای سرشار از ناامنی که به یمن حضور مداخله‌گرانه همین قدرت‌های غربی ناامن شده، به دست آورده است. ضمن اینکه همانند این کشورها و رژیم منحوس صهیونیستی از این توانمندی‌ها هم در راستای کشتن زنان و بچه‌های بی‌گناه استفاده نکرده است. هدف ما در مذاکرات هسته‌ای مطابق با قوانین و پادمان‌های آژانس روشن است و این حق طبیعی و قانونی جمهوری اسلامی است که بخواهد با توجه به سرمایه عظیم استعداد انسانی و نیازهایی که در حوزه انرژی پاک در زمینه‌های گوناگون دارد، در مسیر دستیابی به فناوری‌های جدید، از جمله هسته‌ای و بهره‌مندی از مواهب آن حرکت کند. از سوی دیگر، درستی حرکت و صلح‌آمیز بودن مسیر حرکت مطابق اسناد نهاد تخصصی بین‌المللی متولی هسته‌ای، یعنی آژانس هسته‌ای به اثبات رسیده است. سیاست راهبردی جمهوری اسلامی در زمینه سیاست خارجی روشن است و بیشینه‌سازی منافع ملی و امنیت و رفاه مردم در اولویت قرار دارد. بنابراین، متناسب با موضوعات گوناگون، مؤلفه‌های قدرت‌ و ملاحظات و چارچوب‌های کلانی که دارد، ترسیمی کامل از وضعیت‌های مختلف و اینکه در هر شرایطی چه اقدامی لازم است، دارد. به همین دلیل برای پرونده هسته‌ای در جایی از ساختار نظام اسلامی تصمیم‌گیری می‌شود که ضمن دربرگیری تمام سلایق سیاسی کشور، همه نهادهای نقش‌آفرین در تأمین امنیت و منافع ملی کشور در آن حضور دارند و تصمیم آن با تأیید رهبری نظام قابلیت اجرایی و عملیاتی پیدا می‌کند.  مطابق با تجارب گذشته و خطوط قرمز ترسیمی از سوی چنین نهادی در پرتو تدابیر راهبردی رهبر معظم انقلاب امروز ایران آماده است تنها درباره سامان دادن مجدد پرونده هسته‎ای به مذاکره بنشیند. به همین دلیل، انتظار از مسئولان دولت به ویژه دستگاه دیپلماسی کشور که تا الان چالاکی و فعالیت خوبی در حوزه تنظیم‌گری مناسبات سیاسی و هسته‌ای از خود نشان داده، این است که به دو نکته اساسی توجه داشته باشند؛ از یک ‌سو، از قرار گرفتن در خطوط و نقشه‌های ترسیمی دشمن اجتناب شود و از سوی دیگر، به تحقق اهداف نظام و تقویت معیشت و اقتصاد جامعه کمک شود. مسلماً، طی این مسیر، با سختی‌ها و چالش‌هایی مواجه است که نیازمند فراست و تیزبینی در گام اول و همدلی و همراهی با وجود اختلافات و تکثرها و بدون قطبی‌سازی جامعه در گام دوم است. ✍️ #فتح‌الله_پریشان http://Eitaa.com/e_beman