"اذان" اکبر است این یا که ماه آسمان؟ الله اکبر آدمی‌زاده است یا سروِ روان؟ الله اکبر اینکه می‌آید به میدان خاتم پیغمبران است؟ یا نگین خاتم پیغمبران؟ الله اکبر تیغ در کف می‌رسد وقتی که این خورشید تابان کهکشان می‌خوانَد: الحمد... آسمان: الله اکبر در قدومش هر مکان گم می‌شود در لامکانی لازمان لاحول می‌گوید... زمان: الله اکبر چشم‌هایش را ببین شاعر! بگو سبحان لله بازوانش را ببین راوی، بخوان: الله اکبر خیره شو در آن لب و دندان روشن تا ببینی کهکشان در کهکشان در کهکشان، الله اکبر صورتش را کشف کن: از خون و غیرت گل_شکفته تا بروید بوستان در بوستان الله اکبر این حسن‌سیرت، علی‌رو، مونس جان حسین است؟ یا دل و جان امام انس و جان؟ الله اکبر بر تبسم‌های نغزش این طلوع مهر و ماه است یا تجلای خدای مهربان؟ الله اکبر * ظهر عاشوراست... این آوای پرشور بلال است یا محمد باز می‌گوید اذان؟ الله اکبر... محمد مرادی

زنجیر کوچکم را برداشتم دوباره چشمان من پر است از یک کهکشان ستاره ماه سفید گم شد بین سیاهی شب خورشید پرطلایی از غصه سوخت در تب ابر کبود وحشی بد جور هست خسته از اضطراب یک رعد عمق دلش شکسته ماه محرم آمد عالم پر از عزا شد انگار بغض سرخ گلها دوباره وا شد من هم به یاد آقا امروز اشک بارم چون حضرت رقیه بغضی بزرگ دارم من هم پدر ندارم بابای من شهید است او سالهاست من را از کنج قاب دیده است معصومه مرادی این شعر اولین شعر کودک من هست که درست ده سال قبل گفتمش. با اینکه از نظر تکنیکی نقد برش وارد هست خیلی دوستش دارم. چقدر خوشحالم اولین شعر کودکم برای شما بوده آقاجان مهربانم و چقدر دوستت دارم و چقدر دوستت دارم.

https://jamejamdaily.ir/Newspaper/Page/6545/CultureArt/5/0 در جام‌جم امروز بخوانید: از فرصت‌سازی تا فرصت‌سوزی جایگاه شعر عاشورایی کودک در تربیت

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸نمی‌خواهم قهرمان شوم!🔸 برخی قبول نمی‌کنند که حضرت آمده باشد و برای علی اصغر، درخواست آب کرده باشد؛ از این تعجب می‌کنند. نه! تعجبی ندارد. مگر حسین بن علی (ع) می‌خواسته قهرمان بشود که بگوید من از دشمن، تقاضا و التماس نمی‌کنم؟! امام حسین (ع) گفت: بگذار در تاریخ بگویند حسین به اشقیا التماس کرد! بگویند حسین گفت: «إِنْ لَمْ تَرْحَمُونی فَارْحَمُوا هذا الطِّفْلَ؛ اگر به من رحم نمی‌کنید، به این طفل شیرخواره رحم کنید». امام حسین (ع) گفت من #نمی‌خواهم_قهرمان_بشوم، من می‌خواهم تکلیف شرعی‌ام را انجام بدهم. اینجا مسأله شرعی است، مسألۀ حفظ نفس محترمه است. این بچه زنده است و با یک آب می‌تواند ادامه حیات بدهد. پس وظیفۀ شرعی پدرش این است که آب بدست بیاورد. درس حسین بن علی (ع) این است. نمی‌خواهد قهرمان بشود. می خواهد بندۀ خدا شود. قهرمان‌ها این کار را نمی‌کنند. فقط عبد می‌تواند این کار را بکند، نه قهرمان. قهرمان می‌گوید: دشمنان، لیاقت ندارند که من از آن‌ها درخواست کنم و خودم را جلویشان کوچک کنم. اما امام حسین (ع) عارش نمی‌شود. امام می‌گوید: من می‌میرم اما ننگ را قبول نمی‌کنم. اما برای رضای خدا و برای اینکه جهنم نروم، ننگ را قبول می‌کنم. مراتب دارد: «المَوتُ أولی مِن رُكوبِ العاری. وَ العار أولى مِن دُخولِ النّاری». @haerishirazi

ماه گفت: مشق رودخانه را روی دفتر زمین هیچ وقت خوانده‌ای؟ خاک گفت: مشق رودخانه‌ها رفتن است آب دادن است همچنان که مشق کوه واژه واژه بین دشت ایستادن است ماه گفت: مثل من بیا مشق رودخانه را از هوا ببین حرف حرف مشق سر لفظ لفظ مشق دست را جدا ببین خاک گفت: مشق آب روشنایی است ماه شعر کرد بغض خاک را و گفت: رودخانه مشق کودکان کربلایی است. #معصومه_مرادی #شعر_آیینی #شعر_نوجوان #عاشورا #از_کتاب_روی_دوش_ابر

‍ ‍ ⤵ خورشید می‌گوید: رود زلالی در میان دشت می‌دید گل‌های پریشان را می‌دید خاک تشنه را چندین نهال ترد و  بی‌جان را می‌دید و در ذهنش فکر نجات غنچه‌ها جا داشت غران و جوشان سمت گل‌ها گام برداشت اما ... کابوس داغی مثل آه اژدها برخاست آتش به جان بی‌کران رود افتاد آتش به جان هرچه بود افتاد رود... اف تاد خورشید می‌گوید: ماه بنی هاشم جاری‌ترین آغاز دنیا بود این رود پهناور تنها‌ترین سرباز آقا بود #معصومه_مرادی #شعر_آیینی #حضرت_عباس #تاسوعا #شعر_نوجوان

"مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل در شعر فارسی" #وصال #داوری #سروش #وقار #جودی #جیحون #عمان #فرصت و ... احمد احمدی بیرجندی آستان قدس رضوی #شعر_شیعی #شعر_عاشورایی @mmparvizan

🎥 🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸السلام علیک یا اباالفضل العباس علیه السلام 🔸 #محرم #تاسوعا #امام_حسین @haerishirazi

"قسمت" جانم یقینی بی‌کران دارد، ذهن من از وسواس‌ها لبریز دینم پر از نجوای "یا قدوس"، دنیایم از خناس‌ها لبریز در جمعِ انبوهِ جگرخواران، وا کرده‌ام این سفره‌ی خون را زخم و نمک آماد‌ه و این بزم، از آن نمک‌نشناس‌ها لبریز این دشنه‌ی تشنه که از پهلو، خون می‌مکد داغ درونم را_ میراث دیروز برادرهاست، از سوده‌ی الماس‌ها لبریز * می‌رویم از گل ناشکیباتر، گل می‌دهم از باغ زیباتر اما لبم چون بغض، خشکیده است، رویای من از داس‌ها لبریز پژمرده و رنجور و غمگینم، افسرده از صد داغِ دیرینم قلب مرا با خویش خوشبوکن، ای عشق! ای از یاس‌ها لبریز! تیغی بکش ای معنیِ جانم! نشتر بزن بر روحِ ایمانم بگذار تا جاری شود تا تو، این خونِ "از احساس‌ها لبریز" * در روزگار درد و بی‌دردی، در لحظه‌های مرد و نامردی ما را سری پر شور "قسمت" کن، از غیرت عباس‌ها: لبریز #محمد_مرادی

"از حَسن تا محتشم/ بخش اول" شاعران بزرگ فارسی همواره بر دوش سخنورانِ پیش از خود ایستاده‌اند و اشعار درخشان، بخشی از نور خود را از کهکشان سروده‌های پیشین اقتباس کرده‌اند. در تاریخ شعر عاشورایی، هیچ شعری شهرت و فراگیری ترکیب‌بند محتشم کاشانی را نیافته، رواجی گسترده در تکیه‌ها و کتیبه‌ها و عزاداری‌ها، که از این منظر کمتر شعری را می‌توان با آن مقایسه کرد. تخیلِ رها، سوزمندی و احساس پر شور، ساختار و آهنگ مناسب، استفاده‌ از ارکان روایت چون: گفتگو و سوال و قابلیت هم‌ذات پنداری و تنوع ساحت‌ها و در کنار آن زبان و بیان مناسب، همه به فراگیری این شعر در زبان فارسی کمک کرده است. اما آنچه باید در نظر گرفت، سیر تطور شعر عاشورایی فارسی و جایگاه آن در فراهم کردن امکان ظهور این شعر درخشان است. بی‌هیچ تردیدی، محتشم قبل از خلق این مرثیه، خواسته و ناخواسته به برخی آثار پیشین یا همزمان خود نظر داشته و از آن سروده‌ها و تجربه‌ها بهره برده است. به همین دلیل در زیر به چند شاعر تاثیرگذار بر او در مسیر آفرینش مرثیه‌ی مشهورش اشاره خواهد شد. ۱_ حسن کاشی (زنده تا ۷۳۸) از شاخص‌ترین شاعران شیعی است که بر تحولات شعر شیعی ایران اثر گذاشته است. او حدود ۲۵۰ سال پیش از محتشم زیسته و اغلب شاعران شیعی سده‌های هشتم تا دهم از سبک و سخن او بهره برده‌اند. انتساب او به کاشان (چون محتشم) سبب شده که مرثیه‌سرای کاشانی بارها به دیوان او نظر افکنده باشد؛ چنانکه خود سروده است: فصیح‌بلبل خوش‌لهجه کاشیِ مداح که بود روضه‌ی آمل ازو ریاض ارم محتشم، ترکیب‌بند هفت‌بخشی حسن کاشی را در ستایش امیرمومنان با رعایت وزن و ردیف و قافیه در تمام بخش‌ها و حتی شباهت بیت ترجیع، پاسخ گفته است.(بنگرید به مقدمه‌ی دیوان حسن کاشی ص ۳۸ به تصحیح عباس رستاخیر) مصرع اول شعر حسن: السلام‌ ای سایه‌ات خورشید رب‌العالمین مصرع اول شعر محتشم: السلام‌ ای عالم اسرار رب العالمین اما آنچه در این مقال باید به آن اشاره کرد، تاثیر احتمالی تنها قصیده‌ی عاشورایی موجود در دیوان حسن بر بند اول ترکیب‌بند محتشم است؛ چنانکه هر دو در یک وزن و یک ردیف و قافیه سروده شده است. حسن: ای دل کنون که عاشر ماه محرم است شادی مکن که نوبت شادی‌ت در غم است (دیوان ۷۴) محتشم: باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟ (دیوان ۲۸۰) شباهت تصویری شعر محتشم با مرثیه‌ی حسن زیاد نیست؛ اما بعید نیست در مرثیه‌ی خود به برخی ابیات شعر شاعر همشهری‌اش نظر افکنده باشد؛ مثلا در بیت‌های: گردون کبودجامه شد و مه سیاه‌پوش یعنی که روز مقتل خورشید اعظم است ...ای روح قدس! بر سر خاک رسول شو آن کز شرف خلاصه‌ی اولاد آدم است که یادآور ابیات دوم و هفتم بند نخست شعر محتسم است. ادامه دارد... #شعر_عاشورایی #حسن_کاشی #محتشم @mmparvizan