قَدم میزنه

 یل قَتال العَرب

غم، اگه غم تو باشه می‌خرمش
دل بخواد کربلا باشه می‌برمش

منو رها نکنیا بین بلایا اباعبدالله
دلداده علمتم تا ته دنیا اباعبدالله

فراموش میشم مثل شمعی که ذره ذره خاموش میشم از یاد میرم

بار پرچم کربلا بعد از عقیله
روی شونه حضرت ام البنینه

قبول شد توبه من
شنیدم اسمتو گریه کردم

اباالفضل تقدم

اومدم اقرار کنم اصلا
نمیشه انکار کنم اصلا