🔴🔶عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم ..... این روزها به دلیل خانه‌نشینی، چنان که افتد و دانی، فیلم زیاد تماشا می‌کنم؛ و در این میان فرصت می‌کنم فیلم‌هائی را ببینم که سال‌هاست می‌خواهم ببینم؛ ولی حال و حسش پیدا نمی‌شود. در گذر این فیلم دیدن‌ها گذارم می‌افتد به فیلم جدیدی به نام «1917» که داستانی است از جنگ جهانی اول و از آنجا منتقل می‌شوم به به فیلم «دانکرک» و «نجات سرباز رایان» در جنگ جهانی دوم. در این فیلم دیدن و فرصت بسیار برای اندیشه، نکاتی در ذهنم می‌گذرد که گاهی مرا به آینده بسیار امیدوار می‌کند و یکی همین حال بد ماست با این ویروس منحوس و آیهٔ قرآن که می‌گوید « كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» بسیار می‌شنویم که بعد از جنگ جهانی دوم، این بحران بزرگترین بحرانی است که گریبان بشر را به صورت جمعی گرفته است و در گذشته هم زیاد می‌شنیدیم که جنگ جهانی سوم در راهست. بیشتر آنچه با خودمان می‌اندیشیدیم جنگ جهانی سوم از جنس جنگی بین دو کشور یا چند کشور بود و نه این که موجودی که حتی به چشم دیده نمی‌شود یک طرف قرار گیرد و همهٔ دنیا در طرف دیگر. این هم جنگ سوم جهانی: ویروس کرونا در یک طرف و دوست و دشمن در طرف دیگر و عاجز از فهم روش مقابله با آن. از جنگ‌های اول و دوم جهانی خاطرات تلخ زیادی حتی در ذهن ما کسانی است که آن را نه تنها ندیده‌ایم؛ بلکه دست کم تولدهایمان نیز پنجاه یا شصت سال پس از آن زمان بوده است. جنگ‌های جهانی پر است از خاطراتی از کشتار و بی‌رحمی و بیچارگی و آوارگی. دو جنگ خانمان برانداز جهانی اول و دوم به گواه بعضی از آمارها جمعاً تا یکصد میلیون کشته بر جای گذاشت و این تازه غیر از آمار کسانی است که مجروح و معلول شدند و یا آواره از خانه و کاشانه‌شان. داستان این دو جنگ،‌داستانی است پر آب چشم که شاید یادآوری آن نیز برای بسیار چندان آسان نباشد. اما آنچه تاکنون از این جنگ کمتر شنیده‌ایم، پیشرفت‌هائی است که در حوزهٔ فناوری و علوم در طی این دو جنگ و خصوصاً جنگ جهانی دوم رخ داد. پیشرفت‌هائی که بسیاری از آن‌ها زندگی بشر را به شکل امروزی آن که می شناسیم، شکل داده است. اشاره به چند مورد از آن‌ها شاید بد نباشد، فناوری‌هائی که از جملهٔ آن‌ها می‌توان به فناوری جنگ‌افزارها، وسائل حمل و نقل، ارتباطات وغیره اشاره کرد. بعضی از این فناوری‌ها خصوصاً، با وقوع جنگ تحولی ریشه‌ای یافتند، شاید یکی از آن‌ها را بشناسیم و از پیشرفت آن چندان دل خوشی هم نداشته باشیم، انرژی اتمی و کاربرد آن در ساختن بمب؛ ولی این فناوری یکی از آن‌هاست و اینجاست که باز هم بدی‌ها، طنطنهٔ بیشتری نسبت به خوبی دارند. آنچه کمتر از آن می‌شنویم پیشرفت فناوری پزشکی و علوم کامپیوتر بود که هر دو در زمان جنگ‌های جهانی پیشرفت‌های زیادی یافتند و اساساً اختراع چیزی که امروزه به نام علوم انفورماتیک و کامپیوتر می‌شناسیم، معلول جنگ جهانی دوم بود. بسیاری از روش‌های جراحی، کشف نحوهٔ‌ تولید آنتی‌بیوتیک‌ها، استفاده از داروهای جدید، استفاده از قطعات فلزی در ترمیم شکستگی‌ها همه جزء پیشرفت‌های پزشکی این دوران بودند. اما این حرف‌ها چه ربطی به قصهٔ ما در این جنگ جدید جهانگیر دارد؟ به راستی هیچ کداممان نمی‌دانیم که این جنگ چه مدت ادامه خواهد داشت، یک ماه، یک سال یا مانند جنگ جهانی اول، چهار سال یا جنگ جهانی دوم، شش سال. اما آنچه می‌توان از آن مطمئن بود آن است که دنیا پس از این جنگ، دیگر دنیائی که ما قبل از آن می‌شناختیم، نخواهد بود. پیشرفت‌های پزشکی و دیگر پیشرفت‌ها را کنار بگذارید. مردم دوران پساجنگ جهانی سوم که قدرت پوشالی انسان را در مواجهه با چنین موجود ریزنقشی دیده‌اند، انسان‌هائی خواهند بود به مراتب نزدیک‌تر به خداوند، معنوی‌تر، باتوکل‌تر و بیشتر مراقب خودشان، اطرافیانشان و محیط زیست‌شان. جنگ با این موجود برای ما فرض شده است و شاید که ما آن را خوش نداریم؛ ولی چه بسا خیر بسیار برای همهٔ نسل بشر در این جنگ نابرابر به ارمغان آید. ان‌شاءالله. #محمدرضا_خراسانی‌زاده #جنگ_جهانی_سوم #پژوهشکده_الهیات_و_خانواده @taghcheh1399