چند نکته: ۱- امام خمینی در انتهای وصیتنامه‌ی خود می‌فرمایند: «اکنون که من حاضرم، بعض نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود مورد تصدیق نیست، مگر آنکه صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.» امام از چه کسانی نگران بودند؟ مردم عادی یا مسئولین رده بالا؟ ۲- این اعتراف در حالی است که آقای هاشمی رفسنجانی در تاریخ ۱۳۹۱/۷/۲۴ گفته بودند: «متأسفانه امروز پس از گذشت سال‌ها از دفاع مقدس و آرامش و امنیت کشور، کسانی که از راه دور دستی بر آتش دارند و در آن دوران یا حضور نداشتند و یا خوف حضور داشتند و در حاشیه بودند، به زبان آمده و با زیر سؤال بردن دستاوردهای حماسه‌آفرینی‌های رزمندگان، مدعی پیدا کردن مقصران خوراندن جام زهر به حضرت امام هستند. این افراد نه شرایط دوران دفاع مقدس را می‌دانند و نه امام را می‌شناسند و نه مقطع جنگ را درک کرده‌اند و نه تحلیل‌گران منصفی هستند و با اغراض سیاسی و جناحی دوران دفاع را تحلیل می‌کنند.» ۳- با این منطق الان هم باید تسلیم آمریکا شویم، چون اگر یکی از بمب‌های اتمی‌اش را در تهران بیندازد، می‌دانید چه می‌شود؟! دنیا با همین منطق تسلیم ابرقدرتها شده. ۳- «ان الله یدافع عن الذین آمنوا»، «و لینصرنّ الله من ینصره» و «و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا» را باور داریم؟ مگر انقلاب نشد که آن باورهای صرفاً مادی را تغییر دهد؟ تفاوت امام با لیبرال مسلک ها را از اینجاها می شود شناخت. #امام_خمینی #قطعنامه #هاشمی_رفسنجانی #روحانی