سال ۹۲ این تذکر آقا جدی گرفته نشد، و شد ۸ سال ملامت و خسارتی که معلوم نیست چند سال دیگر تبعات آن ادامه خواهد داشت؛ مجدداً در همان شرایط هستیم: «انتخابات ریاست جمهوری را شما در ظرف یک روز انجام می‌دهید... گاهی اوقات دولت‌ها کارهایی می‌کنند که تأثیرات آن تا سال‌ها باقی می‌ماند... گاهی در چهل سال باقی می‌ماند؛ این‌قدر انتخابات مهم است... اگر بر طبق #حجت_شرعی عمل نکنیم، بعد خطا از آب دربیاید، خودمان را ملامت خواهیم کرد؛ عذری نداریم، حجتی نداریم.» رهبر انقلاب ۱۳۹۲/۲/۲۵ @mosabereh

شرکت در انتخابات؛ شرط کمک خداوند به ما «قرآن می‌گوید: اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم؛ اگر شما خدا را نصرت کردید، خدای متعال هم شما را نصرت خواهد کرد. نصرت کردن خدا چیست؟ چه‌جوری است؟ نصرت کردن خدا یعنی سعی در تحقّقِ اراده‌ی تشریعیِ الهی در روی زمین. جمهوری اسلامی بزرگ‌ترین مصداقش است؛ هرکسی که جمهوری اسلامی را به هر شکلی نصرت کند، «اِن تَنصُرُوا الله» است؛ خدا را نصرت کرده است. آن‌وقت جوابش چیست؟ یَنصُرکُم؛ خدا هم شما را نصرت می‌کند. مگر نشده این‌جوری؟ مگر همین از اوّل انقلاب جواب نداده؟ مگر امتحان نشده؟ ... کدام کشور می‌تواند در مقابل این‌همه تهدید مقاومت کند؟ امّا نظام جمهوری اسلامی و ایران اسلامی مقاومت کرد؛ نه فقط خود را نگه داشت، خود را تقویت کرد. امروز قدرت جمهوری اسلامی با روزهای اوّل قابل مقایسه نیست... در یک مسائلی کشور شما یک قدرت جهانی است... یعنی نصرت الهی آمد، «اِن تَنصُرُوا الله»ای که شما کردید، دنبالش «یَنصُرکُم» را آورد، خدا یاری کرد شما را؛ اگر خدا یاری نمی‌کرد نمی‌شد. این «اِن تَنصُرُوا الله» را ادامه باید داد. حضور مردم در #انتخابات، یکی از همین چیزها است.» رهبر انقلاب ۱۳۹۴/۱۱/۱۹ @mosabereh

(1 از 3) این انتخابات ریاست جمهوری، انتخاب بین دو رویکرد کاملاً متفاوت در عرصه‌های مختلف است و نه انتخاب بین دو نفر و شخصیت؛ رأی یا عدم رأی ما، سهیم شدن در دادن اختیار مدیریت کشور اسلامی به‌دست یک جریان است و با انتخاب بدون حجت شرعی، تبعات و وزر و وبال دنیوی و اخروی کارمان بر عهده ما است. متن ذیل کمی طولانی است اما به نظرم مهم است که با دقت خوانده شود تا اگر به‌خاطر یکی از محورهای مثلا فضای مجازی و حجاب به یک جریان رأی ‌می‌دهیم، بدانیم که سایر اقدامات او چه خواهد بود. همواره دو رویکرد کلی در اداره کشور مطرح بوده است: @mosabereh

(2 از 3) یک رویکرد که طی 32 سال دولت‌های موسوی، هاشمی، خاتمی و روحانی را در اختیار داشته، این‌گونه است: ▪️بسیاری از شعارهای انقلاب را رؤیاپردازی دهه شصتی می‌داند، ▪️قائل به مدیریت فضای فرهنگی جامعه همچون حجاب و فضای مجازی نیست (در این موضوع در دهه شصت افراطی بودند و الان 180 درجه برگشته‌اند) اما در عین حال نظارت امنیتی بر جامعه را کاملاً قبول دارد ▪️مقابله با ظلم جهانی (آمریکا و متحدان او) و دفاع از مظلومان جهان و مقاومت را وظیفه ما نمی‌داند بلکه مشکل ساز می‌داند ▪️پیشرفت در عرصه‌هایی که باعث چالش می‌شود را درست نمی‌داند، مانند هسته‌ای، فضایی، موشکی و بسیاری از توانمندی‌های نظامی (مثل همان توییت معروف دنیای آینده دنیای گفتمان است نه موشک‌) ▪️حقوق‌های نجومی و امکانات ویژه برای مدیران کشور را جایز و بلکه لازم می‌داند (مانور تجمل) ▪️عدالت را اصل نمی‌داند (می‌گویند عدالت قبل از پیشرفت یعنی توزیع عادلانه فقر) ▪️زندگی اکثر ایشان مرفهانه و صاحب سرمایه‌های کلانی هستند که در دوران جمهوری اسلامی به‌دست آورده‌اند ▪️فرزندان و خانواده بسیاری از ایشان در کشورهای غربی هستند ▪️دارای استاندارد دوگانه در مفاهیم اخلاق، حقوق زنان و رأی مردم هستند. ▪️راه حل مشکلات را هضم شدن در نظام تعریف شده در عالم که چند قدرت حاکم دارد و بقیه کشورها تحت سیاست آن‌ها حرکت می‌کنند می‌داند (می‌گوید این پذیرش برتری آن‌ها، واقع بینی است) و لذا اصل در ارتباط خارجی را ارتباط با حاکمان زورگوی دنیا می‌داند و سیاست‌های اعلامی آن‌ها در اقتصاد و فرهنگ و سیاست و... را پیش دستانه و کامل اجرا می‌کند (از اجرای سیاست‌های بانک جهانی تا پیوستن به معاهدات و کنوانسیون‌های جهانی که حتی بسیاری کشورها به آن نپیوسته‌اند همچون برنامه هزاره سازمان ملل 2030، پالرمو و FATF و...) ▪️لذا تا مسئله ارتباط با آمریکا و اروپا و رفع تحریم‌ها حل نشود، معتقدند کاری نمی‌شود کرد و مردم باید در همین «قفس» و زندگی بخور و نمیر باشند؛ برای حل این مسئله هم هر جور هزینه دادنی را مجاز می‌دانند (همان شعاری که در مذاکرات ‌می‌دادند که هر جور توافقی بهتر از عدم توافق است) ▪️اعتقاد واقعی به توانمندی داخلی و نیروی جوانان ندارد و نگاهش به خارج است (معتقدند جز در آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی توان رقابتی نداریم) آنچه در اقتصاد و فرهنگ جامعه می‌بینیم، عمدتاً محصول عملکرد این تفکری است که اکثر مناسب اجرایی کشور را در اکثر سال‌ها در اختیار داشته است، ▪️اما یک ویژگی مهم دیگری دارند که «نپذیرفتن مسئولیت کار خود» است و طلبکارانه دیگران را متهم می‌کنند؛ قله این رویکرد در دوره روحانی اجرایی شد، وزرای چند ده میلیاردی حاکم بر کار شدند، مسیر امتیاز دادن برای رفع تحریم به خوبی امتحان شد و خسارت محض دیده شد. @mosabereh

(3 از 3) اما رویکرد دوم که رویکرد انقلابی است این‌گونه است: ▪️شعارهای انقلاب را شعارهایی اصیل و فطری و عملی می‌داند ▪️قائل به مدیریت عرصه فرهنگ و تلاش برای پاک نمودن فضای زندگی حقیقی و مجازی مردم و بسترسازی برای رشد خانواده برای آینده کشور است. ▪️زندگی مرفهانه و تجملگرایی مسئولان را غیر مجاز می‌داند ▪️عدالت را همزمان با پیشرفت و در متن آن می‌خواهد؛ عدالت را توزیع عادلانه فقر توصیف نمی‌کند، بلکه توزیع عادلانه امکانات موجود می‌داند ▪️اساس حرکت خود را مقابله با ظالم و دفاع از مظلوم می‌داند (كُونَا لِلظَّالِمِ‏ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً) و امنیت خود را هم در همین می‌داند. ▪️نظام حاکم بر دنیا را یک نظام ظالمانه غیر قابل قبول می‌داند که چند کشور محدود بسیاری از کشورها و انسان‌ها را نابود کرده و رشد خود را در مکیدن شیره سایرین می‌دانند و جنایت‌های زیادی در ویتنام و عراق و یمن و لبنان و فلسطین و افغانستان و... انجام داده و ‌می‌دهند لذا اساسا امکان ارتباط عادلانه با او وجود ندارد (وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا) و دستور خدا هم مقابله با آن‌ها و آماده سازی زمینه ظهور است. ▪️راه مقابله با این ظالمان را این می‌داند که خودت را قوی کنی تا امید ضربه زدن به تو را نداشته باشند (وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ) نه این‌که امتیاز بدهی؛ او هیچوقت با امتیاز دادن از موضعش کوتاه نمی‌آید؛ او می‌خواهد که تابع صددرصد او باشی و اگر این را ندانی مدام امتیاز ‌می‌دهی و چیزی نمی‌گیری (وَ لَنْ تَرْضى عَنْكَ الْيَهُودُ وَ لاَ اَلنَّصارى حَتّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ) ▪️باید به تحریم واقع بینانه نگاه کرد؛ تحریم برای به زانو درآوردن ایران است و هر جور کوتاه آمدن در مقابل تحریم انگیزه افزایش تحریم را بیشتر می‌کند؛ مذاکره عزتمندانه باید باشد و در عین حال تلاش کرد تحریم کم اثر و بی‌اثر شود. ▪️به توانمندی داخلی و جوانان بسیار معتقد است و نگاهش به سمت داخل است. ▪️می‌گوید در اقتصاد و فرهنگ و سیاست دنباله‌رو آن‌ها نباش؛ از علم و تجربه‌های درست بشری استفاده کن اما روی پای خود بایست و بر اساس اعتقاد و فرهنگ خود و آنچه خدا دستور داده عمل کن (فَلا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً كَبِيراً)؛ تمدن غربی که نشانه‌های افولش آشکار شده حتی برای خودشان هم کارساز نبوده چه رسد به ما. ▪️دنیا فقط آمریکا و متحدانش نیست، باید تمرکز را روی ارتباط گرفتن با سایر کشورهای جهان و به‌خصوص همسایگان و ایجاد یک همبستگی در مقابل زورگویی آن‌ها قرار داد و به دنبال ایجاد یک نظم جدید جهانی و یک تمدن نوین اسلامی بود. در بخش‌های مهمی از نهادهای امنیتی و نظامی و برخی عرصه‌های علمی این تفکر حاکم بوده است که محصول آن جلوی چشم ما است؛ پیشرفت‌های شگرف نظامی و موشکی و پهپادی و فضایی، توانمندی هسته‌ای، نانو و سلول‌های بنیادین که در جمع برترین‌های جهان هستیم و امنیت در قلب منطقه ناامن دنیا و پیروزی جبهه مقاومت بخشی از خروجی این تفکر است. این‌که کدام رویکرد در کشور حاکم باشد به انتخاب هوشمندانه ما بستگی دارد و باید تبعات آن را بدانیم. @mosabereh

ضجه و شکایت ملائکه به خدا در روز عاشورا قالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع‌ لَمَّا کانَ مِنْ أَمرِ الحُسَینِ ع ما کانَ ضَجَّتِ‌ الْمَلائِکَةُ إِلی اللّهِ بِالْبُکاءِ وَ قالَتْ یُفعَلُ هَذا بِالحُسَینِ صَفِیِّکَ وَ ابْنِ نَبیِّکَ قالَ فَأَقامَ اللّهُ لَهُم ظِلَّ القائِمِ ع‌ وَ قالَ بِهَذا أَنْتَقِمُ لِهَذا. الكافی، ج‏۱، ص۴۶۵ امام صادق ع: چون کار حسین ع چنان شد که شد، فرشتگان با گریه به‌سوی خدا ضجه کردند و گفتند: با حسین برگزیده‌ات و پسر پیغمبرت چنین رفتار کنند؟ پس خدا سایه حضرت قائم ع را به آن‌ها نمود و فرمود: با او انتقام این امر را می‌گیرم. أَعْظَمَ اللّهُ أُجورَنا بِمُصابِنا بِالحُسَینِ عَلیهِ السّلامُ و جَعَلَنا و إیّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلیِّهِ الإِمامِ المهدیِّ مِن آلِ‌محمّدٍ عَلَیهِمُ السّلام @mosabereh

دو عبارت از مرحوم علی صفائی حائری (عین صاد): مادام‌ که‌ تلقی‌ مردم‌ عوض نشده، رهبری را دشمن خود می‌دانند و خیال می‌کنند که می‌خواهد دنیای آن‌ها را بگیرد و راحت آن‌ها را بردارد... تا هنگامی که زمینه‌ها فراهم شده و تلقی‌ها دگرگون گردید و توانستند نیازهای عظیم انسان و مسئولیت عظیم حکومت را بفهمند که مسئولیت او فقط پرستاری نیست تا نان و مسکن و بهداشت را فراهم کند که انسان بزرگتر از این است؛ او با این لقمه‌های کوچک آرام نمی‌گیرد. حکومت علوی، حکومت مطلوب آن‌هایی است که این ابعاد عظیم انسان را شناخته‌اند و ظلم را در این وسعت فهمیده‌اند و از حکومت بینش‌ها و دانش‌ها و آموزگاری‌ها را توقع دارند. مادام که انسان در این وسعت آرمان نداشته باشد، ناچار به استثمار می‌رود و مورد بهره برداری کسانی قرار می‌گیرد که با تغذیه‌ی رایگان و بهداشت مجانی، تمام منافع و ثمرات و حقوق او را یکجا مبادله می‌کنند و این بیچاره سرخوش است که برایش لباس خوشگل و ساندویچ با کوکا تهیه دیده‌اند و لعبتان را برایش در سر چهارراه‌ها و داخل فروشگاه‌ها کاشته‌اند که لبخند درو کنند. (درس‌هایی از انقلاب، ص: ۲۶) مادام‌ که‌ تلقی‌ مردم‌ از خود و از دنیا دگرگون نشود تحمل حکومت الهی و علوی را نخواهند داشت که مردم حتی با شهادت اباعبدالله علیه‌السلام به علی ابن الحسین علیه‌السلام روی نیاورند و با کنار زدن یزید به حکومت علوی نپیوستند، که نان و رفاهی که آن‌ها می‌خواستند به این ولایت سنگین نیاز نداشت. «ان امرنا صعب مستصعب لا یحتمله الا ملک مقرب او نبی مرسل او مؤمن امتحن الله قلبه للایمان.» تحمل امر و حکومت معصوم، به شهود تمام و یا دل عاشق و مبتلا و ساخته شده نیاز دارد. حکومتی که هدف هدایت و رحمت و بینات و میزان و فرقان را دارد و تمامی نسل‌ها را در نظر می‌گیرد و تمامی عوالم را ملاحظه می‌کند، پایه‌های محکم و دل‌های استوار را می‌طلبد. دل‌هایی که با درک ضرورت و با احساس اضطرار، به تسلیم و اطاعت و به همراهی و معیّت رسیده‌اند و از تقدم‌ و تأخر نجات یافته‌اند و از نکث‌ و مروق‌ و قسط پاک شده‌اند، که ناکث مارق قاسط، یا جلوتر می‌رود و یا عقب می‌ماند که؛ «المتقدم علیکم مارق و المتأخر عنکم زاهق»؛ «فمعکم معکم». (وارثان عاشورا، ص: ۳۶) @mosabereh

مادام که ما خود را با اصحاب‌ حسین‌ مقایسه نکنیم و رنج‌های حقیر و ترس‌های حقیر و آرزوهای حقیر و عذرهای بدتر از گناه و توجیه‌های حقیر خود را با آن‌ها نقادی نکرده باشیم و از آن حجت‌ها درس نگرفته باشیم، نه آن‌ها و عظمت‌شان را می‌شناسیم و نه خود و حقارت‌مان را. حقارتی که به خاطر حرف‌های بد و برخوردهای نامطلوب، ما را به ارتداد و یا روزمره‌گی می‌کشاند و از هرگونه شروع جدید و حرکت مستمر بازمی‌دارد. تا آن جا که مکر دشمن و باطل دوست، ما را از حقمان می‌نشاند و جدا می‌سازد. علی صفایی حائری، وارثان عاشورا، ص: ۱۴۰ @mosabereh

در این شرایطی که تعدادی از نیروهای انقلابی به‌خاطر دلایل درست یا غلط به تخریب یکدیگر مشغولند، خواندن این جملات بسیار مهم امام خمینی و انذار عاقبت خطرناک این کارها ضروری به نظر می‌رسد: «آقا، همه دنیا مخالف ماست، ما خودمان باید با هم باشیم... ما باید دائماً به هم سفارش کنیم... دعوت کنند به وحدت، دعوت کنند به تقوا... خوب، فقها با هم اختلاف دارند از صدر اسلام تا حالا، اگر این نظرها تصادم با هم نمی‌کرد فقه ما به این قوت نبود؛ نظرها باید تصادم کنند... مخاصمه در کار نیست مباحثه علمی است، مباحثه اخلاقی است، باید اخلاق به مردم یاد بدهند، دعوا نباید باشد در آن. و همین طور مادامی که ما منسجم هستیم با هم، دست‌هایمان تو هم است و دعای وحدت می‌خوانیم، هستیم. آن روزی ما #از_بین خواهیم رفت که این دست‌ها از بین هم بیرون برود، این به او بد بگوید، او به او بد بگوید... امروز برای حفظ اسلام باید ما از همه چیزهایی که در ذهن‌هایمان هست و کدورت‌هایی که فرض کنید یک وقتی داریم، دست برداریم، برای خدا با هم باشیم. اگر این طور شد شما حفظ خواهید شد و اسلام را خواهید صادر کرد به همه دنیا. و من به شما عرض کنم که اگر خدای نخواسته، خدای نخواسته اسلام در ایران #سیلی بخورد، بدانید که در همه دنیا سیلی خواهد خورد؛ و بدانید که به این زودی دیگر نمی‌تواند سرش را بلند کند. این الآن یک تکلیف بسیار بزرگی است که از همه تکالیف بالاتر است، حفظ اسلام در ایران؛ و حفظ اسلام در ایران به وحدت شماهاست.» امام خمینی (ره) ۱۳۶۲/۱/۱ @mosabereh

عده‌ای از نیروهای انقلابی، وقتی می‌خواهند از اصول مدنظرشان دفاع کنند، به اصول مهم‌تری آسیب می‌زنند! چون همه اصول دین و انقلاب را نمی‌شناسند. مثلا عدالت و فسادستیزی از اصول شناخته شده‌اند، اما «وحدت» اصلی نیست که برای خیلی‌ها جدی باشد. در موضوع گوساله پرست شدن قوم بنی اسرائیل در چهل روزی که حضرت موسی ع به میقات رفته و برادرش را جانشین خود قرار داده بود، وقتی حضرت برگشت و از عصبانیت این موضوع یقه برادر خود را گرفت، توجیه حضرت هارون چه بود؟ قالَ یَا بنَ أُمَّ لا تَأخُذ بِلِحیَتی وَ لا بِرَأسِی إِنّی خَشیتُ أَن تَقُولَ فَرَّقتَ بَینَ بَنی إِسرائیلَ وَ لَم تَرقُب قَولی ﴿طه‌، ۹۴﴾ گفت: ای فرزند مادرم! ریش و سر مرا مگیر! من ترسیدم بگویی تو میان بنی اسرائیل #تفرقه انداختی، و سفارش مرا به کار نبستی! یعنی در فهم هارون نبی، موضوع وحدت آن قدر مهم و بزرگ است که حتی در زمان گوساله پرست شدن یک قوم، به‌خاطر حفظ وحدت و جلوگیری از دو تکه شدن اجتماع اقدامی نمی‌کند و این عذر را حضرت موسی می‌پذیرد. لذا ضروری است منزلت و جایگاه #وحدت را معرفی کنیم؛ این جمله آقا را با دقت بخوانیم: «اگر ما وحدت کلمه نداشتیم، #هیچ‌یک از این پیروزی‌ها را به‌دست نمی‌آوردیم. امام بزرگوار راحل ما، #بیشترین_توصیه‌ی دوران ده یازده سال زندگی مبارک خودش را در باره‌ی #وحدت_کلمه بین قشرهای امت کرد... ممکن است در گوشه و کنار، آدم بداخلاق و بی‌توجهی، چیزی بگوید و حرفی بزند؛ باید آن را در امواج خروشان احساسات و امید ملّت گم کرد. #نباید_بگذارید اختلاف، دودستگی و چنددستگی، این یکپارچگی را از بین ببرد.» ۱۳۶۹/۶/۲۶ این حد از اهمیت موضوع درمورد وحدت بین همه قشرهای امت مطرح شده است، حال چه رسد به این‌که موضوع مجموعه نیروهای انقلابی باشد و بین این‌ها تفرقه و تخریب اینقدر بالا برود که چشم دیدن یکدیگر را نداشته باشند! حضور در میدان انقلاب، نیاز به فهم جامع و عمیق دارد؛ اگر همه اصول را با هم در نظر نداشته باشیم تصمیم‌ها و کنش‌های ما به نفع انقلاب و اسلام نخواهد بود و چه بسا خسارت‌های عظیم به بار آورد و حتی تصمیم‌های رهبری را هم اشتباه تفسیر کنیم. در این راه مهم‌ترین مسئله، حرکت دقیق بر اساس رهنمودهای ولی جامع الشرایط جامعه و عدم خودرأیی و خودبسندگی است. طبق آیه قرآن، سه شرط را باید رعایت کنیم و الا نباید به نتیجه امیدوار باشیم: - اطاعت از ولی - عدم تنازع که نتیجه‌اش سست شدن و از دست دادن قدرت و شوکت است - صبر (این مسیر سختی دارد) که خدا همراه صابران است وَ أَطیعُوا اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذهَبَ ریحُکُم وَ اصبِرُوا إِنَّ اللهَ مَعَ الصّابِرِینَ ﴿انفال‌، ۴۶﴾ @mosabereh