تفسیر مصابره در بیان مفسر بزرگ قرآن کریم آیت الله جوادی آملی؛ (صابِروا) همه مصاديق صبر جمعي را دربر مي گيرد. امر (اصبِروا) ناظر به صبر فردي و به اين معناست كه هر كس موظف به صبر است؛ اما (صابِروا) ناظر به صبر جمعي و به معناي با هم صبر كردن است و به مؤمنان مي فرمايد: صبرهايتان را با هم تبادل كنيد؛ نه اينكه هر يك به تنهايي صبر كنيد، زيرا صبر هر انساني محدود است و برخي زود مي رنجند و خسته مي شوند، پس طبق فرمان (اصبِروا وصابِروا) انسان موظف است در كارهاي فردي صبر انفرادي پيشه كند و در كارهاي اجتماعي نيز با ساير همنوعان خويش صبر كرده و ضعف ديگران را با صبر خود جبران كند، چنان كه ضعف او نيز با صبر ديگران جبران خواهد شد. «مصابره» در برابر رقيب (مصابره خارجي) به معناي استقامت در قبال پايداري طرف مقابل است و در كار خير جمعي (مصابره داخلي) به معناي روي هم قراردادن صبرها و با هم صبر كردن و كمك كردن به صبر ديگران و ترميم ضعف هاي فردي با توان جمعي و ترميم ناشكيبايي يكديگر به حلم و بردباري خود است. صبر گروهي مرحله برتر صبر است كه اگر تحقق يابد سبب استواري و قوت نظام اجتماعي مي گردد. «مرابطه» نيز معنايي مشابه همين معنا دارد و طبق اين معنا اگر مصابره جايگزين صبر فردي شود و مرابطه جاي حراست و نگهباني انفرادي را بگيرد، نقص ناشي از رنجش و خستگي بعضي با توانمندي و پايداري افراد ديگر ترميم خواهد شد. (تفسیر تسنیم ج ۱۶ ص ۷۶۹_۷۷۰) به کانال مصابره بپیوندید #مصابره_صبر_اجتماعی_راه_رستکاری @mosaberh_nazari