#وظیفه_مستحاضه_قلیله: 1⃣ بدن را تطهیر کند. 2⃣ برای هر نماز، وضو بگیرد. 3⃣ بنابر احتیاط واجب، پنبه را عوض کند. ✍️آیت الله سیستانی: ... بنابر احتیاط مستحب، پنبه را عوض کند یا آب بکشد. ✍️آیت الله مکارم: ... واجب است از سرایت خون به سایر اعضا جلوگیری کند، اما عوض کردن پنبه و دستمال واجب نیست؛ هر چند احتیاط است. وبنابر احتياط واجب برای هر نماز يک وضو بگيرد. ✅سؤال: آیا در صورت جمع بین ظهرین، تکرار وضو برای نماز عصر لازم است؟ 💟چنانچه نماز ظهر و عصر را پشت سر هم بخوانند، یک وضو کافی است. 🔰 ظاهر فرج را اگر خون به آن رسیده آب بکشد. ✍آیة الله خامنه ای: طبق نظر رهبری در استحاضه قليله بايد زن برای هر نماز وضو بگيرد و محل را اگر به آن خون رسيده آب بكشد و بنا بر احتياط واجب پنبه را تعويض نمايد   تحفظ هم بر مستحاضه قليله واجب است. ✅ استحاضه قلیله فقط وضو را باطل می کند و موجب غسل نیست. بنابر این، احکامی که برای غسل استحاضه آورده می شود، مربوط به استحاضه متوسطه و کثیره است.

#وظیفه_مستحاضه_متوسطه: 🔻علاوه بر اعمال مستحاضه قلیله، باید در هر شبانه روز، یک غسل به نیت غسل استحاضه انجام دهد. همچنین باید برای همان نمازی که قبل از آن، خون استحاضه متوسطه دیده است، غسل کند؛ چنانچه در روزهای بعد نیز استحاضه متوسطه ادامه پیدا کرد، هر روز فقط برای نماز صبح، غسل می کند و برای سایر نمازها، غسل واجب نیست و وظیفه مستحاضه قلیله را انجام می دهد. 1⃣ اگر قبل از نماز صبح، یا در بین آن، مستحاضه متوسطه شد؛ باید در هر شبانه روز فقط برای نماز صبح غسل کند. 2⃣ اگر قبل از نماز ظهر یا وسط آن، مستحاضه متوسطه شد؛ باید برای نماز ظهر آن روز، غسل کند و در ادامه فقط برای نماز صبح غسل کند. 3⃣ اگر قبل از نماز عصر یا در بین آن، مستحاضه متوسطه شد؛ باید برای نماز عصر آن روز غسل کند و روزهای بعد فقط برای نماز صبح غسل کند. 4⃣ اگر قبل از نماز مغرب یا در بین آن، مستحاضه متوسطه شد؛ باید برای نماز مغرب، غسل کند و در روزهای بعد فقط برای نماز صبح غسل کند. 5⃣ اگر قبل از نماز عشاء یا در بین آن، مستحاضه متوسطه شد؛ باید برای نماز عشاء، غسل کند و در روزهای بعد فقط برای نماز صبح غسل کند. ✅ اگر زن در بین نماز، مستحاضه متوسطه شود، نمازی که می خواند، باطل است و باید برای خواندن همان نماز، غسل کند و دیگر وظائف مستحاضه متوسطه را نیز انجام دهد.

#وظیفه_مستحاضه_کثیره 🔻علاوه بر کارهای قلیله، باید برای هر نماز یک غسل انجام دهد، بنابر این در هر شبانه روز باید پنج غسل انجام دهد و در صورتی که نماز ظهر و عصر و همچنین نماز مغرب و عشاء را با هم بخواند، سه غسل کافی است؛ یعنی برای هر وعده نماز، یک غسل کند. ✍آیت الله زنجانی: ... در هر حال بنابر احتیاط واجب برای هر نماز یک وضو بگیرد و هر یک از وضو و غسل را که اول انجام دهد، اشکالی ندارد بلکه مستحب است که اول وضو بگیرد. ✍آیت الله بهجت: ... بنابر احتیاط واجب با هر غسلی یک وضو هم بگیرد، بلکه برای نماز عصر و عشاء نیز باید بنابر احتیاط واجب وضو بگیرد و ... . ✍آیت الله صافی: ... وجوب وضو در استحاضه کثیره محل تأمل است. احتیاط آن است که پیش از غسل به قصد رجا، وضو بگیرد و در میان نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء، اگر جمع میان آن ها می نماید، گرفتن وضو برای مستحاضه کثیره خلاف احتیاط است، مگر در حال گفتن اقامه نماز دوم که با جمع عرفی منافی نباشد. ✍آیت الله سیستانی: ... بنابر این اگر زن غسل کرد و مثلا نماز ظهر را خواند ولی قبل از نماز عصر یا در میان آن، خون دوباره از پنبه به دستمال رسید، باید برای نماز عصر نیز غسل نماید، ولی چنانچه فاصله به قدری باشد که زن بتواند در آن میان، دو نماز یا بیشتر بخواند، مثل این که بتواند نماز مغرب و عشاء را نیز قبل از آن که خون دوباره به دستمال برسد، بخواند، برای آن نمازها لازم نیست غسل دیگری کند و در هر صورت در استحاضه کثیره، غسل از وضو کفایت می کند.

🎬 میخواهی بدونی در مسیر کمالی یا نه؟ 🎙️حجت الاسلام #ماندگاری

🎬اخلاص یعنی معامله با خدا 🎙حجت‌الاسلام #قرائتی

🎬حافظ افتادگی از دست مده زانکه حسود عرض و مال و دل و دین در سر مغروری کرد 🎙️استاد #گلابزاده

مسأله 1330. تمام دوزیستان و حیوانات دریازی به جز «ماهی‌های پولک­دار»[1] و «میگو»،[2] حرام گوشت می­باشند. بنابراین، اقسام مختلف خرچنگ­­، شاه میگو (لابِستر)،[3] تمساح، لاک­پشت­، قورباغه، وَزَغ، اسفنج دریایی، صدف‌، حلزون دریایی، ستارۀ دریایی، عروس دریایی، شقایق دریایی، توتیای دریایی، هیدر، هشت‌پا و سایر نرم‌تنان دریایی حرام گوشت هستند. ماهی­های بدون پولک یا ماهی‌هایی که دارای شبه پولک (پولک‌های میکروسکپى که با چشم معمولى و غیر مسلّح قابل مشاهده نیست)[4] هستند، حرام گوشت می­باشند. [1]. به پولک، «فَلْس» نیز گفته می­شود. [2]. «میگو» که در زبان عربی «إربیان» یا «روبیان» و به انگلیسی «Shrimp» نامیده می­شود. [3]. «شاه میگو» که در زبان عربی «أمّ الروبیان» و به انگلیسی «Lobster» نامیده می­شود، عرفاً از خانوادۀ خرچنگ­ها است و خوردن آن حرام می‌باشد. بنابراین، خوردن انواع مختلف خرچنگِ پهن (گِرد)، خرچنگ دراز دریایی (شاه میگوی آب شور) و خرچنگ دراز آب شیرین (شاه میگوی آب شیرین) حرام می­باشد. [4]. شبه پولک­ها یا پولک­های میکروسکپی (Placiod scales) که بدن بسیاری از ماهیان غضروفی مانند کوسه ماهی­ها، سفره ماهی­هارا پوشانده، عرفاً پولک محسوب نمی­شوند. 📘 توضیح المسائل جامع، ج٢، ص۵۵٣ - ۵۵۴.

مسأله 1463. اگر انسان مالی را در صندوق مربوط به خود بیابد و نداند مال خودش می‌باشد یا نه، چنانچه فقط خودش در آن صندوق پول یا مال دیگر قرار داده و برمی‌دارد، آن مال مشکوک متعلّق به خودش محسوب می‌شود. 📘 توضیح المسائل جامع، ج٣، ص۶۶٠.

روزی بر اهل قبور نمی‌‌گذرد مگر مَلکی آنها را ندا می‌‌کند: شما چه کسی را غبطه می‌‌خورید و او را آرزو می‌‌کنید؟ می‌‌گویند:‌ غبطه و آرزوی ما مسجدیان هستند،‌ آنها نماز می‌‌خوانند و ما نمی‌‌توانیم بخوانیم، آنها روزه می‌‌گیرند و ما نمی‌‌توانیم روزه بگیریم و... (مستدرک، ج3، ص 463)

🎬قرض نیکو 🎙️حجت الاسلام #فرحزاد اهمیت قرض دادن به مومن

مسأله 465. در چند مورد، پشت سر دیگری صحبت کردن اشکال ندارد، هرچند غیبت محسوب شود، بعضی از موارد آن عبارت است از: 1. کسی که آشکارا گناه انجام می‌دهد و از آن توبه ننموده است، پشت سر او می‌توان برای دیگری گناه علنی او را نقل کرد؛ امّا بیان عیب‌های پنهان وی جایز نیست. 2. کسی که به دیگری ظلم و ستم می‌کند، برای فرد ستم دیده و مظلوم، غیبت او جایز است؛ ولی احتیاط واجب آن است که فرد مظلوم تنها به موردی اکتفا کند که غیبت، به قصد درخواست کمک از دیگری می‌باشد. 3. اگر شخصی در مورد امری مثل ازدواج مشورت بخواهد، نصیحت و راهنمایی او جایز است، هرچند این امر موجب آشکار شدن عیب آن فرد گردد؛ ولی لازم است به مقدار ضرورت اکتفا کند؛ امّا اگر انسان بخواهد فردی را ابتداءً و بدون درخواست مشاوره، نصیحت و راهنمایی نماید، در صورتی غیبت دیگری برای او جایز است که بداند اگر او را راهنمایی و ارشاد نکند، مفسدۀ بزرگی به وجود خواهد آمد. 4. اگر مقصود انسان از غیبت این باشد که شخص غیبت شده را از گناه و معصیت باز ‌دارد، غیبت او مجاز می‌باشد؛ به شرط آنکه منع کردن او از منکر به سایر روش­های مشروع ممکن نباشد. 5. اگر عمل فردی به گونه‌ای باشد که ترس ضرر رساندن به دین در آن وجود داشته باشد، در این صورت، غیبت او جایز است تا ضرر دینی مترتّب نشود؛ امّا لازم است تنها به مقدار رفع ضرر دینی اکتفا شود. 6. اگر غیبت به جهت ایراد وارد کردن به عدالت شاهدان و ردّ گواهی آنان در مقام قضاوت و صدور حکم باشد اشکال ندارد. 7. اگر مقصود از غیبت، حفظ شخص غیبت شده از ضرری باشد که حفظ او از واقع شدن در آن ضرر واجب است، اشکال ندارد. 📘 توضیح المسائل جامع، ج٢، ص٢٠۶ - ٢٠٧.