زنبور و فرقه ✍علی محمدی هوشیار هر کدام از زنبورهای داخل کندو، چه کارگر و چه ملکه، جزء گروه محسوب می‌شوند و سایر زنبورها به آنها حمله نمی‌کنند. این رفتار ناشی از یک حس اجتماعی پیچیده درباره هم‌نوعان خود در کندو است. برای درک این ماجرا میتوانید به سرزمین زنبورها در شهرستان #کهک قم رفته و با قرار گرفتن در داخل کندویی بزرگ، بی تفاوتی زنبورها را نسبت به خودتان مشاهده کنید‌. خواهید که شما را #نیش نمی زنند! در جوامع انسانی نیز، مشابه این رفتار را در مسئولین و مردم، نسبت به فرقه‌های انحرافی می توان یافت. آنان ممکن است به‌طور ناخودآگاه، گروه‌های داخلی را «خودی» به حساب آورند اما در مقابل تهدیدات آشکار خارجی، اهتمام داشته باشند. 🔸شباهت‌های زیادی می‌توان بین رفتار زنبورها در کندو و بی‌تفاوتی مسئولین و مردم را نسبت به فرقه‌های انحرافی پیدا کرد: ۱. عدم تشخیص خودی از بیگانه: همان‌طور که زنبورها تنها به «بیگانه‌ها» حمله می‌کنند و افراد خودی را به‌عنوان جزء گروه می‌شناسند، مسئولین ممکن است گروه‌ها یا افرادی را که تهدیدی به‌طور مستقیم برای جامعه به‌ شمار نمی‌آیند، به‌عنوان «خودی» محسوب کنند و به آنها بی‌توجهی کنند. در عین حال، گروه‌هایی که به‌طور آشکار تهدید محسوب می‌شوند را بیش از حد تحت نظارت و کنترل قرار دهند. ۲. عدم‌ ارزیابی تهدید: درست مانند زنبورها که تنها در صورتی نیش می‌زنند که تهدید واقعی احساس کنند، مسئولین نیز ممکن است تا زمانی که فرقه‌ای تهدیدی جدی و آشکار برای #نظم و امنیت اجتماعی ایجاد نکند، نسبت به آن بی‌تفاوت باشند. این ارزیابی اشتباه می‌تواند منجر به گسترش تهدیدات و بحران‌های اجتماعی در آینده شود. ۳. غفلت و بی‌توجهی: مسئولین و مردم، مانند زنبورها، ممکن است به‌دلیل نداشتن اطلاعات یا ناتوانی در تشخیص تهدیدات پنهان، به‌تدریج به فرقه‌های انحرافی اجازه دهند که رشد کنند، تا جایی که #تهدیدات خود را به‌ طور آشکار نشان دهند و دیگر نتوان از آنها چشم‌پوشی کرد. #یعقوبی #صوفیه #بلاگرها #انجمن @ali_m_hoshyar