مُستریح .
📍امروز ، فکه ..
غروبِ فکه دلم را به نینوا برد .
دستم از کربلا کوتاهست و پاهایم
در شوقِ سفر ، در شوقِ پرواز .
آری شوقِ پرواز را تو آموختی به من ،
همینک سبک بال در انتظارِ پروازم .
پرواز تا قلبِ کهکشان‌ها .
در بیشتر زمان ها ،
ما در مکان و کنار آدم های
اشتباهی قرار گرفته‌ایم ؛
این باعث رنجش همیشگی ِ
حال نامیزون دلمون شده .