✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📕✿⃟‌‌#خون_خدا 2 ◇| من با غم #عاشورا چه کنم؟! ❖•°شاعر خیال می‌کند همان احساسی را که او به فرزندش دارد، #امام_حسین هم به علی اکبرش دارد؛ همان حالی را شاعر وقتی می‌خواهد از خاندانش جدا شود، دارد، امام حسین هم دارد! ◆•° این شعرها آدم را در سطح احساس ابتدایی قرار می‌دهد که فقط می‌تواند گوش بدهد یا گریه کند. ❖•° ولی در یک حدی از احساس، انسان احساس خلأ می‌کند و به حالتی می‌رسد که این حرف‌ها را ننگ می‌بیند؛ مگر اینکه بخواهد به زبان خود مردم، درد بزرگی را برایشان باز کند. ◆•°مثل وقتی که تو می‌خواهی مصیبتی بزرگ را برای بچه بگویی، نمی‌فهمد؛ باید آن مصیبت را به اندازه‌ شکستن چرخ کالسکه‌ای که او سوار می‌شود، کوچک کنی! بفهمد که آن مصیبت، چرخ درشکه او را هم شکسته و‌ به یاد رنج‌های خودش بیفتد؛ وگرنه در آن دید، دیگر رنجی و همّی باقی نمی‌ماند. ❖•°...انسان به قضایای عاشورا با این دید که نگاه کند، دیگر غمی باقی نمی‌ماند، جز غم محرومیت، غم از دست رفتن! غم اینکه این نور بر ما غروب کرده و از دستمان رفته؛ غم اینکه من با او چه می‌کنم!؟ ✍ استاد صفایی حائری 📚 خون خدا صفحه ۳۶ هدیه به لبخند امام زمان عج

✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📕✿⃟‌‌#خون_خدا 1 ◇|وقتی از ولیّ، محروم می‌شوی... ❖•°وقتی فرزندمان، چشممان، دستمان یا امنیتمان را از دست می‌‌دهیم، چه چیز از ما کم می‌‌شود؟ ◆•°نکته همین است که وقتی که دستی از من کم بشود، هنوز می‌‌توانم با دست دیگر همان سیر کمالی را که داشتم، داشته باشم. ❖•°ولی، وقتی در رهبری انحراف ایجاد کردند و ولیّ را کنار گذاشتند و چشمه نور را به خون بستند، وقتی از نور ولیّ، محروم می‌‌شوم و در تاریکی قرار می‌‌گیرم. خسارت من خیلی سنگین و جبران‌‌ناپذیر است، اینجاست که می‌‌گویم: «عَظُمَ مُصابِی.» ◆•°این محرومیت را نمی‌‌شود با محرومیت‌‌هایی مثل محرومیت از زن و فرزند و دست و چشم و گوش مقایسه کرد. چون در دید شیعه، ولیّ، متمم تمام این نعمت‌‌هاست. ❖ •°اوست که به ما یاد می‌‌دهد چگونه از نعمت‌‌ها بهره‌‌مند شویم. ولیّ، مکمل و متمم است... وقتی از چنین وجودی محروم می‌شوی، همه ابتدائیات و مبتدیاتت، در هوا و از‌دست‌رفته است. ◆•°یک وجود وافی، یک وجود کامل، فقدانش در مرحله اول بر تمامی ذرات این عالم، خاکی و افلاکی‌‌اش، اثر می‌‌گذارد. در مرحله بعد، اهل اسلام‌ و اهل ولایت که حظ و هدایت بیشتری از ولیّ می‌‌گیرند و سهم زیادتری از ولیّ می‌‌برند. پس درجه‌ مصیبت‌ها هم، بالا می‌رود. ❖•°این است که یک بار می‌گوید: «عَظُمَتْ مُصِیبَتُكَ فِی السَّماواتِ عَلىٰ جَمِیعِ اَهْلِ السَّماواتِ»، جای دیگر می‌گوید: «عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِكَ عَلَینا وَعَلىٰ جَمِیعِ اَهْلِ الْاِسْلامِ.» در مرحله بعد، تکرار می‌کند: «عَظُمَ مُصابِی» ✍ استاد صفایی حائری 📚 خون خدا صفحه ۳۴ هدیه به لبخند امام زمان عج در ماه #محرم #حجاب گنه بیفکنیم

✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📕✿⃟‌‌#خون_خدا 3 ◇| در برابر بلا... ◆•°فشاری که من در رابطه با حسین می‌بینم، به‌‌خاطر فشاری است که من در این رابطه، به حسین وارد می‌کنم! ❖•°چون آن موجود را لطیف می‌‌بینم، برای من سخت است حرفی بزنم یا کاری بکنم که او را رنج دهد. ◆•°اینکه در همراهی با او کم بیاورم و به آن کاروان نرسم و در آن سفینه ننشینم در‌حالی‌که می‌‌بینم می‌‌رود، اینها آن رنجی است که باید بیشتر به آن دقت و توجه شود. ❖•°این مصیبت، مصیبت بزرگی است و تکرارش هم در زیارت عاشورا، روی این حساب است. ◆•°حال، چگونه و با چه توانی در برابر این مصیبت‌‌های بزرگ باید بایستیم؟ ❖•°اینجاست که جزع و داد انسان درمی‌‌آید؛ مگر اینکه با آن دید به قضیه نگاه کنیم که «اَللّٰهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاكِرینَ لَكَ عَلیٰ مُصابِهِمْ». ◆•°از کسانی باشیم که در برابر مصیبت، طالب و شاکرند، نه صابر ! ❖•°بچه‌‌ها در برابر بلاهایی که برایشان می‌‌آید، مثلاً آمپولی که باید بزنند یا دوایی که باید بخورند، خیلی جزع دارند؛ تا حدی از رشد که می‌‌رسند، دوا را می‌‌خورند و دم نمی‌‌زنند؛ به بلوغ که می‌‌رسند، برای این امور تشکر هم می‌‌کنند؛ ولی عده‌‌ای هستند که در صف می‌‌ایستند و طالب رنج هستند. ◆•° این تفاوت برخوردها در برابر بلا، از جزع و صبر تا شکر و طلب، منوط به مرحله روحی خاصی است؛ وگرنه این مصیبت و درد، قابل تحمل نیست! 📚 خون خدا صفحه ۳۹ ✍استاد صفائی حائری هدیه به لبخند امام زمان عج در#محرم #حجاب گنه بیفکنیم

✨❧🔆✧﷽✧🔆❧✨ 📕✿⃟‌‌#خون_خدا ۴ ◇| خون‌خواهیِ حسین، رزق من است! ❖•°منی که وقتی کوچک‌‌ترین چیزی را که در این عالم با من در رابطه است، بخواهند از من بگیرند، یا آبرویم را بخواهند ببرند، موضع می‌گیرم. ◆•° یا اگر خانه‌‌ام را بخواهند از دستم درآورند، دعوایم می‌‌شود؛ یا دختری را که می‌‌خواهم بگیرم، اگر کس دیگری ببرد، در من اثر می‌گذارد... ❖•°چطور می‌‌توانم ولی را، متمم تمام نعمت‌‌هایم را، کسی را که کلید حل تمامی مشکلاتم در او خلاصه شده، کسی را که واسطه فیض من است، از من به من اولیٰ است، از خودم به من مهربان‌‌تر و نزدیک‌‌تر است و مصالح من را بیش از من می‌‌داند، از دست بدهم و موضعی نداشته باشم؟! ◆•°چطور می‌‌توانم خون او را خون خود حساب نکنم؟! ❖•° این تعبیر خیلی دقیق است! حسین، هم «ثار‌الله» است و هم «ثارِ من» است، هم «ثارِ» هر‌کسی که با حسین پیوند خورده است. ◆•°و این است که این خون‌‌خواهی، رزق من است! ✍ استاد صفایی حائری 📚 خون خدا صفحه ۳۹ هدیه به لبخند امام زمان عج در ماه#محرم #حجاب گنه بیفکنیم ✅کانال مستشهدین۳۱۳ @mostashhadin_313 ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈