در طریقت پیش سالک هرچه آید خیر اوست... @motahari_ir

آن كه در طريق حق و حقيقت گام برمى‌دارد، در هر شرايطى قرار بگيرد براى او خير است. مرد حق در هر شرايطى وظيفه خاص خويش را مى‌شناسد و با انجام وظيفه و مسئوليت، هيچ پيشامدى شر نيست. در طريقت پيش سالك هرچه آيد خير اوست در صراط المستقيم اى دل كسى گمراه نيست بر در ميخانه رفتن كار يكرنگان بود خود فروشان را به كوى می‌فروشان راه نيست هرچه هست از قامت ناساز بى‌اندام ماست ورنه تشريف تو بر بالاى كس كوتاه نيست استاد شهید مطهری، قیام و انقلاب مهدی ع، ص 105 @motahari_ir

🔴 «ألا تَرَونَ إلى الحقَّ لا يُعملُ به، و الباطلَ لا يُتناهى عنه»؟! مردم! نمى‌بينيد كه به حق عمل نمى‌شود و كسى از باطل روى‌گردان نيست؟ @motahari_ir

پيشوايان دين از زمان پيغمبر اكرم و زمان ائمه اطهار دستور اكيد و بليغ داده‌اند كه بايد نام حسين بن على زنده بماند، بايد مصيبت حسين بن على هر سال تجديد بشود، چرا؟ بحث در اين «چرا» است. اين چه دستورى است در اسلام؟ چرا اين همه ائمه دين به اين موضوع اهتمام داشتند؟ چرا براى زيارت حسين بن على اين همه اهتمام و ترغيب است، اين همه تشويق است؟ ما بايد به اين «چرا» دقت كنيم. ممكن است كسى بگويد: «اين براى اين است كه تسلى خاطرى براى حضرت زهرا باشد.» آيا اين حرف مسخره نيست كه بعد از هزار و چهار صد سال، هنوز حضرت زهرا احتياج به تسليت داشته باشد؟ در صورتى كه به نصّ خود امام حسين و به حكم ضرورت دين، بعد از شهادت امام حسين ديگر امام حسين و حضرت زهرا نزد يكديگر هستند. اين چه حرفى است؟! مگر حضرت زهرا بچه است كه بعد از هزار و چهار صد سال هنوز هم دائماً به سر خودش بزند، گريه كند، بعد ما برويم به ايشان سرسلامتى بدهيم! اين حرفها دين را خراب مى‌كند. حسين مكتب عملى در اسلام تأسيس كرد. حسين عليه السلام نمونه عملى قيام‌هاى اصلاحى است. خواستند مكتب حسين زنده بماند، خواستند حسين سالى يك بار با آن نداهاى شيرين و عالى و حماسه انگيزش ظهور پيدا كند، فرياد كند: «أَ لا تَرَوْنَ إلى الْحَقَّ لا يُعْمَلُ بِهِ وَ الْباطِلَ لا يُتَناهى عَنْهُ لِيَرْغَبِ الْمُؤْمِنُ فى لِقاءِ اللَّهِ مُحِقّاً» خواستند «الْمَوْتُ اوْلى مِنْ رُكوبِ الْعارِ» (مرگ از زندگى ننگين بهتر است) براى هميشه زنده بماند. خواستند «لا ارَى الْمَوْتَ الّا سَعادَةً وَ الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ الّا بَرَماً» براى هميشه زنده بماند. زندگى با ستمكاران براى من خستگى‌آور است؛ مرگ در نظر من جز سعادت چيزى نيست. خواستند آن جمله‌هاى ديگر حسين: «خُطَّ الْمَوْتُ عَلى وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقَلادَةِ عَلى جِيدِ الْفَتاةِ» زنده بماند، «هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ» زنده بماند. استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج 1 ص 78

نقطه ضعفی در مجالس عزاداری.. @motahari_ir

. دو نقطه ضعف در مجالس عزادارى! ❗️يكى از نقاط ضعف اين است كه معمولًا، هم صاحبان مجالس و هم مستمعين آن چيزى را كه مى‌خواهند ازدحام جمعيت است. اگر جمعيت ازدحام بكند راضى است، اگر جمعيت ازدحام نكند راضى نيست. اين، نقطه ضعف است. اين جلسات كه براى اين نيست كه جمعيت ازدحام بكند يا نه! مگر ما مى‌خواهيم سان بدهیم؟ مگر ما مى‌خواهيم رژه برويم؟ هدف چيز ديگرى است. هدف آشنا شدن با حقايق و مبارزه كردن با تحريفات است. 🔷 گوينده در مقابل اين نقطه ضعف قرار مى‌گيرد، چه بكند؟ اگر بخواهد با اين نقطه ضعف مبارزه كند، حقايق را به مردم بگويد، با تحريفات مبارزه كند، با هدف صاحب مجلس و هدف مستمعين كه از جمع شدن دور يكديگر و از شلوغ شدن و از اينكه خودشان را با هم زياد ببينند خوششان مى‌آيد، جور درنمى‌آيد. و اما اگر بخواهد از اين نقطه ضعف استفاده كند، فقط در اين فكر است كه ما چه كار بكنيم كه جمعيت بيشتر جمع بشود. اينجاست كه يك عالم سر دوراهى قرار مى‌گيرد: از اين نقطه ضعف استفاده كنم، بهره‌بردارى كنم، به عبارت ديگر روى دوش اين جمعيت سوار بشوم، حالا كه اينها اين قدر احمق و نادان هستند و چنين نقطه ضعفى دارند، من هم از همين نقطه ضعف استفاده كنم؟ يا على‌رغم اين نقطه ضعف، من با آن مبارزه كنم، بروم دنبال حقيقت، چه كار دارم به اينكه اجتماع مى‌شود يا اجتماع نمى‌شود . ❗️نقطه ضعف دوم عوام الناس در مجالس عزادارى اين مسأله شور و واويلا بپا شدن است. بايد منبرى حتماً در آخر ذكر مصيبت كند و در اين ذكر مصيبت هم نه تنها مردم اشك بريزند، اشك بريزند قبول نيست، بايد مجلس از جا كنده بشود، بايد شور و واويلا بپا بشود! من نمى‌گويم مجلس از جا كنده نشود، من مى‌گويم اين نبايد هدف باشد. ✅ من مى‌گويم اگر كسى در آن مسير صحيح با بيان حقايق و واقعيات بدون آنكه يك روضه دروغى بخواند، بدون اينكه جعلى بكند، بدون اينكه تحريفى بكند، بدون اينكه براى امام حسين اصحابى بسازد كه در تاريخ نبوده و خود امام حسين آنها را نمى‌شناسد چون وجود نداشته‌اند، بدون آنكه براى امام حسين فرزندانى ذكر كند كه چنين فرزندانى در دنيا وجود نداشته‌اند، بدون اينكه براى امام حسين دشمنانى در كربلا با نام و نشان بسازد، كه اصلًا چنين كسانى وجود نداشته‌اند، اگر اشكى از روى صداقت و حقيقت ريخت، شور و واويلا هم بپاشد، مجلس هم كربلا شد، بسيار خوب؛ ولى وقتى كه نبود، آن وقت ما بايد با امام حسين بجنگيم، دشمنى كنيم؟ دروغ ببنديم؟ دروغ بگوييم؟! 📚 استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج 1 ص 115 (با تلخیص) @motahari_ir

دفاع نکردن از حق و بی طرف ماندن، انکار حق است.. @motahari_ir

انسان نه تنها بايد در مقابل حقيقت جحود و استنكار نداشته باشد، بى‌طرف هم نمى‌تواند باشد، بايد از حق دفاع كند. مردم كوفه مى‌دانستند كه حق با حسين بن على (ع) است و اين معنى را اعتراف هم كرده بودند ولى در حمايت از حق و دفاع از آن كوتاهى كردند، ثبات قدم نشان ندادند و استقامت نورزيدند. در حقيقت، حمايت نكردن از حق، جحود عملى آن است. حضرت زينب (سلام اللّه عليها) در خطبه معروف خويش براى كوفيان، آنها را به كوتاهى در حمايت از حق و به ظلم و جنايت بر آن نكوهش مى‌كند. فرمود: يا اهل الكوفة، يا اهل الختل و الغدر و الخذل، أ تبكون؟ الا فلا رقأت العبرة، و لا هدأت الزّفرة، انّما مثلكم كمثل الّتى نقضت غزلها من بعد قوّة انكاثا «اى اهل كوفه، اى دغلبازان فريبكار بى‌وفا، آيا گريه مى‌كنيد؟! پس اشك شما نخشكد و ناله‌تان خاموش نگردد. مثل شما همچون آن زن احمق است كه پنبه‌هايى را مى‌رشت و نخ مى‌ساخت، دوباره آنچه را كه رشته بود پنبه مى‌كرد و آنچه را كه بافته بود باز مى‌كرد.» استاد شهید مطهری، عدل الهی، ص 276 @motahari_ir

🔴 اهمیت منحصر به فرد امر به معروف و نهی از منکر: یگانه اصلی که ضامن بقای اسلام است #عکس_نوشت 🔻کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری»🔻 @motahari_ir

🔴 عزای جدیدی که در گذشته نبوده است!! @motahari_ir

🔷 مرحوم حاج ميرزا حسين نورى (اعلى اللَّه مقامه) استاد مرحوم حاج شيخ عباس قمى و ... بسيار مرد فوق‌العاده‌اى بوده است، مُحدّث است، ولى در فن خودش فوق‌العاده متبحّر است... از آن حافظه‌هاى بسيار قوى بوده است و مرد با ذوقى هم بوده است و بسيار با شور، با حرارت، با ايمان. گو اينكه اين مرد بعضى از كتابها نوشت كه شأن او نبود و علماى وقت هم ملامتش كردند، ولى معمولا كتابهايش خوب است. مخصوصاً كتابى در همين موضوع منبر نوشته است به نام «لؤلؤ و مرجان». اين كتاب با اينكه كتاب كوچكى است، فوق‌العاده كتاب خوبى است. در اين كتاب راجع به وظايف اهل منبر سخن گفته است. همه اين كتاب در دو فصل است ... 🔷 چنين كتابى شايد در دنيا وجود نداشته باشد. اين مردِ بزرگ، در همين كتاب خودش نمونه‌هايى از دروغ‌هايى كه به اين حادثه بزرگ، حادثه تاريخى كربلا، نسبت مى‌دهند ذكر كرده است. آنچه كه من عرض مى‌كنم غالباً يا همه آن همان‌هايى است كه مرحوم حاجى نورى هم از آنها ناله كرده است، و حتى اين مرد بزرگ صريحاً مى‌گويد: 🔷 امروز بايد عزاى حسين را گرفت، اما براى حسين در عصر ما يك عزاى جديدى است كه در گذشته نبوده است و آن عزاى جديد اين همه دروغ‌هاست كه درباره حادثه كربلا گفته مى‌شود و احدى جلو اين دروغ‌ها را نمى‌گيرد. امروز بر اين مصيبت حسين بن على بايد گريست، نه بر آن شمشيرها و نيزه‌هايى كه در آن روز بر پيكر شريفش وارد شد. 📚 استاد شهید مطهری، حماسه حسینی، ج 1 ص 60 @motahari_ir

مركز روضه‌های دروغ.. @motahari_ir