هدایت شده از آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی
💠 أفقه فقها
[به مناسبت نهم جمادی‌الأولی سال‌روز شهادت فقیه نامدار شیعه، شهید اوّل "رضوان‌الله علیه"]
❖ شیخ شمس‌الدین محمد بن مکی عاملی معروف به شهید اول (۷۸۶–۷۳۴ق) از فقهای مشهور شیعه است. از جمله معروفترین تألیفات وی می‌توان به «دروس»، «ذکری» و «لمعه دمشقیه» اشاره کرد.
برخی عالمان سنّی به وی اتهام ارتداد زده و طوماری را علیه وی امضا کردند و در دادگاهی وی را به اعدام محکوم کردند. شهید اول با وضع دلخراشی در روز پنج شنبه نهم جمادی‌الاولی سال ۷۸۶ هجری به فتوای قاضی برهان الدین مالکی و تأیید عباد بن جماعه شافعی در میدان قلعه دمشق با شمشیر کشته‌شد. آن‌گاه بدن شریفش را پس از به دار آویختن، سنگ باران کرده و به آتش کشیدند.
📝 در کتاب "جرعه ای از دریا" درباره این فقیه بزرگ، از قول آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی آمده است: 🔻
● مرحوم حاج آقای ما درباره اینکه أعلم علمای شیعه به طور مطلق در تمام أزمنه کیست، نوشته است: برخی شهید اوّل را اعلم می‌دانند.
● شهيد اول خيلى فوق العاده بود. اگر حواشى ايشان بر «دروس» را ملاحظه كنيد، مبهوت مىشويد كه چقدر بر فقه احاطه دارد.
● كتاب دروس شهيد اول ـ كه ناتمام هم ماند ـ بعد از مراجعه به جواهر و همه كتابها، هنوز هم تازه است و مطالب زيادى در آن وجود دارد كه در اين كتابها نيامده است. كتاب دروس كتاب تازهاى است و بر فقيه لازم است كه حتى بعد از مطالعه «جواهر الكلام»، به «دروس» مراجعه كند و از مطالب ابتكارى آن بهره ببرد.
شهيد در بعضى از نُسَخ دروس حاشيه هايى دارد كه با «منه» مشخص شده است . اين حواشى خيلى قوى است و مثلاً ذكر مىكند كه فلان مطلب در كجا ثمره دارد و يك دفعه حدود ده مورد از ثمرات آن را ذكر مىكند. اینها شاهد بر احاطه فوق العاده شهيد بر فقه است و نشان مىدهد كه فقه مثل موم در دستش بود.
📚 جرعه ای از دریا، ج2، ص 308
@zanjani_net
هدایت شده از روش سنتیِ تحصیل علوم حوزوی
#ویژه
#سخن_معصوم
🏴شهادت جانگداز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تسلیت باد. 🏴
✍🏻استاد علی مومنی
💢(مصیبتی بزرگتر از مصیبت کربلا)
امام_صادق "علیه السلام" فرمود:
🔅ولَا کَیَوْمِ مِحْنَتِنَا بِکَرْبَلَا وَ إِنْ کَانَ کَیَوْمِ السَّقِیفَةِ وَإِحْرَاقِ الْبَابِ عَلَى أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ وَفَاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَزَیْنَبَ وَأُمِّ کُلْثُومٍ وَفِضَّةَ وَقَتْلِ مُحَسّنٍ بِالرَّفْسَةِ لَأَعْظَمُ وَأَمَرّ🔅
(هیچ بلا و مصیبتی) مثل روز محنت و بلا ومصیبت ما در کربلا نیست، اگرچه روز سقیفه و سوزاندن درب خانه بر امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین و زینب و ام کلثوم و فضه و کشته شدن محسن در اثر لگد به پهلوی (مادرم زهرا) بزرگتر، تلخ‌تر و دردناکتر از روز محنت در کربلا بود؛ زیرا که این روز سقیفه و مصیبتهای وارده بر فاطمه‌ی زهرا (س) و علی(ع) اصل و ریشه‌ی بلاها و مصیبتهای بعدی بر اهل بیت (ع) است.
📚(الهدایه الکبری، چاپ بیروت، ص ۴۱۷)
✍🏻اگرچه در ظاهر، مضمون این حدیث به نظر عجیب بیاید ولی با دقت بیشتر و مطالعه عمیق تر در روایات و احادیث و تاریخ و بررسیِ دقیق حوادثِ بعد از رحلت پیامبر اکرم "ص" روشن و آشکار می شود که ریشه‌ی آن همه مصیبتهای جانسوز و جانکاه و تلخ و ناگوار در کربلا و مصیبت های وارده بر بقیه معصومین "علیهم السلام" از روز سقیفه بود که حق مسلّم الهیِ حضرت علی "ع" غصب شد و به گردن مبارکش طناب و ریسمان انداخته و کشان کشان و با دست های بسته برای بیعت اجباری به مسجد آوردند و تنها حامی آن حضرت، فاطمه‌ی زهرا "س" بود که با لگد و غلاف شمشیر مورد بی حرمتی قرار گرفت و درِب خانه اش را آتش زدند و فدکش را غصب نمودند، به صورتش سیلی زده و بین در و دیوارش گذاشتند و پهلویش را شکسته و محسنش را سقط کردند.
✍🏻تحمل این همه مصیبتهای جانسوز و جانگداز، فقط برای دفاع از خلافت بلافصل امیرالمؤمنین "ع"و پرده برداشتن از چهره نفاق غاصبین و خائنین حق ولایت و امامت بود.
🔰مرحوم آیة الله غروی کمپانی در باره اینکه ریشه کربلا از سقیفه است چنین سروده است:
🔸فما رَماهُ اِذْ رَماهُ حَرمَلَه
🔸وإنَّما رَماهُ مَنْ مَهَّدَ لَه
🔸سهمٌ اَتی مِن جانِبِ السقیفَة
🔸و قَوسُهُ عَلی یدِ الخَلیفَة
🔸و ما أصابَ سَهْمُهُ نَحْرَ الصَّبِی
🔸بل کبِدَ الدینِ وَ مُهجَةَ النَّبی.
➖حرمله نبود که تیرانداخت ، بلکه تیرانداز کسی بود که زمینه ساز آن تیر حرمله بود.
تیری از سوی سقیفه آمد که کمان آن به دست خلیفه بود و تیر او نه بر گلوی کودک (علی اصغر) بلکه بر دل دین و قلب پیامبر نشست.
🔅اللهم العن ظالمی حق فاطمه و عجل فرج ولدها المهدی "علیه السلام🔅
👉 @Fatemiyeh_alyasin
👉 @raveshsonnati