🔷 #پرسش
آیا در صورت ناراحتی همسر دائم از ازدواج موقت مرد، باز هم ازدواج موقت جایز است؟
🔆 پاسخ
ازدواج موقت یکی از سنتهای اسلامی است که در آیه 24 سوره نساء،[1]جواز آن اعلام شده است و در روایات نیز علاوه بر مشروعیت و جواز آن از سوی امامان معصوم(علیهم السلام ) همواره به انجام این ازدواج تأکید و تشویق شده است.
و دلیل بر تأکید آن این بوده که سنت نیک ازدواج موقت در زمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله ) و حتی خلیفه اول و بخشی از دوران حکومت خلیفه دوم، انجام میشد که به طور ناگهانی از سوی خلیفه دوم منع و مورد تعقیب و مجازات قرار گرفته است.
با این کارِ خلیفه دوم نوعی بدعت در دین ایجاد شده بود.
و از آنجا که امامان معصوم(علیهم السلام )، حافظان دین و شریعت بعد از پیامبر اسلام هستند برای مقابله و از بین بردن این بدعت، مردم را تشویق به این نوع از ازدواج مینمودند.
اما همانگونه که قرآن مجید میفرماید: «وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس»،[2]دین اسلام و امت اسلامی باید از افراط و تفریط دور باشند و در کارها حد وسط و تعادل را در نظر داشته باشند.
در مورد ازدواج موقت نیز باید به گونهای رفتار شود که نه این سنت حسنه به دست فراموشی سپرده شود، نه اینکه به بهانه استحباب آن ناراحتی و دلسردی زنان دایم از زندگی و اسلام به وجود آید. هرچند ناراحت شدن یا نشدن زنان دایم، تأثیری در مشروعیت و جواز ازدواج موقت ندارد، و سبب حرمت و منع آن نمیشود، اما همانگونه که امام هادی(علیه السلام ) فرمودهاند: «بهتر است در ارتباط با ازدواج موقت به اقامه سنت اکتفا شود و آنقدر به آن اِقبال نشود که انسان از همسر دائمش غافل شود؛ زیرا این کار سبب میشود زنان به کفر و انکار کشیده شوند و به دستور دهندگان به متعه و اهل بیت ناسزا گفته و نفرین کنند».[3]
در روایت دیگری نیز از امام هادی(سلام الله علیه ) از متعه سؤال شد و آنحضرت در پاسخ فرمود: «متعه، مباح و حلال مطلق است برای کسی که خداوند او را با ازدواج دایم بینیاز نگردانیده باشد، پس اگر با ازدواج دائم از متعه کردن بینیاز است، تنها هنگامی برایش رواست که همسرش نزد او نباشد».[4]
بنابر این، هر چند ناراحتی زنان در اصل مشروعیت متعه تأثیری ندارد، اما به مردانی که دارای همسر دائم هستند و امکان استمتاع برایشان وجود دارد، توصیه میشود، برای احترام به اهل بیت(علیهم السلام ) که مورد بیزاری و بیاحترامی برخی از زنان کم اعتقاد قرار نگیرند و همچنین به جهت حفظ ایمان همسران خود - که ممکن است با کفر گویی و انکار دستور دهندگان به متعه ایمانشان از بین برود – به بهانه استحباب و رسیدن به ثواب متعه، حرص و ولع به انجام آن نداشته باشند و به موارد ضروری بسنده کنند.
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹
[1]. «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَةً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَریضَةِ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلیماً حَکیماً»
[2]. بقره، 143
[3]. «لَا تُلِحُّوا عَلَى الْمُتْعَةِ إِنَّمَا عَلَیْکُمْ إِقَامَةُ السُّنَّةِ فَلَا تَشْتَغِلُوا بِهَا عَنْ فُرُشِکُمْ وَ حَرَائِرِکُمْ فَیَکْفُرْنَ وَ یَتَبَرَّیْنَ وَ یَدْعِینَ عَلَى الْآمِرِ بِذَلِکَ وَ یَلْعَنُونَا»؛ کلینى، محمد، الکافی، محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 5، ص 453، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. «سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ(علیه السلام ) عَنِ الْمُتْعَةِ فَقَالَ هِیَ حَلَالٌ مُبَاحٌ مُطْلَقٌ لِمَنْ لَمْ یُغْنِهِ اللَّهُ بِالتَّزْوِیجِ فَلْیَسْتَعْفِفْ بِالْمُتْعَةِ فَإِنِ اسْتَغْنَى عَنْهَا بِالتَّزْوِیجِ فَهِیَ مُبَاحٌ لَهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا»؛ الکافی، ج 5، ص 452 – 453.
#غدير #عيد_غدير
@moteha 🌹