#توسل
#کرامات_شهدا
💐بزرگوارانی که با توسل به شهدای والامقام حاجت گرفتند و یا خاطره یا رویای صادقه ای داشتند برای بنده ارسال کنند تا در کانال به اشتراک گذاشته شود.
@hasbiallah2 👈خادم الشهدا
➡️@motevasselin_be_shohada
🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷🕊🌷
ارسالی اعضای محترم کانال⤵️
سلام وقتتون بخیر ممنونم از کانال خوبتون خداقوت ، در مورد کرامات شهدا میخواستم صحبت کنم، در مورد دو تا شهید که خیلی بهشون ارادت دارم و در زندگیم خیلی جاها کمکم کردند، اولین شهیدی که من اعتقاد دارم برای پیدا شدن شغل راه رو بهم نشون دادن شهید مدافع حرم رضا بخشی(شهید فاتح) که از شهدای افغانستانی تیپ فاطمیون هستند، قضیه از اونجا شروع شد که من بعد از مدت ها یه کار پیدا کردم در یه شرکت پیمانکاری کار میکردم و مُهر و امضا دست من بود و دوتا پیمانکار از من میخواستن که مهر الکی و دروغ بزنم و بقول خودشون تو پاچه ی شرکت کنم ولی زیر بار نمیرفتم و گفتم من اهل اینکارا نیستم، خیلی از طرف اطرافیان سرزنش شدم که بعد یه مدت کار پیدا کردی بمون ولش نکن پیشرفت میکنی ولی گفتم من نون حروم نمیخورم، رفتم داخل یه موسسه
مدرس کنکور شیمی شدم روی جزوه هام عکس شهدای مدافع حرم رو میزدم و اصلا شهید رضا بخشی نمیشناختم، تا اینکه یه شب خواب دیدم این شهید بهم گفت این مقدار در آمد تو از این موسسه هست و ما مسیر دیگه ای برات قرار دادیم خیلی کنجکاو شدم کی بود تا اینکه اینترنت سرچ زدم و اسم این شهید رو دیدم زندگی نامه این شهید رو خوندم.. دقیقا همون مقدار پول از موسسه دستم رسید با خودم کلنجار میرفتم اون مسیر که شهید رضا بخشی گفت کجاست سر یکی از کلاسای کنکور بودم گوشیم زنگ خورد رفیقم بود گفت فردا با داداشم بیایید شیراز یه موسسه تازه تاسیس زیر نظر سپاه بود که هدفش کار اموزشی و تربیتی بود رفتیم و بعد کلی مصاحبه در قم قبول شدیم و نه ماه زندگی کنار مسجد جمکران توفیق شد.. و همین مسیر باعث شد الان هم معلم اموزش پرورش بشم و اسم کلاس هام رو شهید رضا بخشی میزارم.. اما شهید مصطفی صدرزاده که یقین دارم یکی از شهدایی هستند که گذرنامه سفر پیاده روی اربعین رو ایشون امضا میکنن و چندین بار برای خودم اتفاق افتاده که خواب دیدم که در مسیر پیاده روی اربعین هستند و اشاره میکردند که برم.. ان شاءالله خدا توفیق بده در مسیر شهدا باشیم و عاقبتمون ختم به شهادت بشه ان شاءالله..
مجدد ازتون تشکر میکنم و از همه دوستانی که پیام من رو مشاهده میکنند تقاضا دارم برای من دعا کنند یا علی
.
14.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 روایت تکان دهنده از شهید #حاج_یونس_زنگی_آبادی👌😢
#کرامات_شهید
🔰عجیب اما واقعی| معجزه ی حقیقی شهدا😭😭😭😭😭
❌حتماً ببینید و انتشار دهید
✨نشر=صدقه جاریه
شادی روح مطهرش صلوات🌷🕊
─━━━⊱❅✿•❅•✿❅⊰━━━─
➡️@motevasselin_be_shohada
💝 متوسلین به شهدا 💝
من همیشه به یاد خواهم داشت که اگر با آرامش و امنیت در کنار خانواده روزها را سپری می کنم همه را مدیون خون سرخ شما هستم که بر این خاک مقدس جاری گشت و سرخی اش را لاله ها تا ابدیت به یادگار خواهند داشت...👌🌹
💝 کانال متوسلین به شهدا 💝
👇👇👇👇👇
@motevasselin_be_shohada
❌لطفا کانال را برای حضور در چله شهدا به سایرین معرفی کنید
🌷متوسلین به شهدا🌷💫
<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>> @motevasselin_be_shohad
<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>>
@motevasselin_be_shohada
<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>>
🌷#دختر_شینا
#قسمت5
✅ فصل اول
... پدرم طاقت دیدن گریة مرا نداشت، می‌گفت: « باشد. تو گریه نکن، من فردا می‌فرستم با مادرت به مدرسه بروی. » من هم همیشه فکر میکردم پدرم راست می‌گوید.
آن شب را با شوق و ذوق به رختخواب میرفتم. تا صبح خوابم نمی‌برد؛ اما همین که صبح می‌شد و از مادرم میخواستم مرا به مدرسه ببرد، پدرم می‌آمد و با هزار دوز و کلک سرم را شیره می‌مالید و باز وعده و وعید می‌داد که امروز کار داریم؛ اما فردا حتماً می‌رویم مدرسه. آخرش هم آرزو به دلم ماند و به مدرسه نرفتم.
نه ساله شده بودم. مادرم نماز خواندن را یادم داد. ماه رمضان آن سال روزه گرفتم، روزهای اول برایم خیلی سخت بود، اما روزه گرفتن را دوست داشتم. با چه ذوق و شوقی سحرها بیدار می‌شدم، سحری می‌خوردم و روزه می‌گرفتم.
بعد از ماه رمضان، پدرم دستم را گرفت و مرا برد به مغازة پسرعمویش که بقالی داشت. بعد از سلام و احوال‌پرسی گفت: « آمده‌ام برای دخترم جایزه بخرم. آخر، قدم امسال نه ساله شده و تمام روزه‌هایش را گرفته. »
پسرعموی پدرم یک چادر سفید که گل‌های ریز و قشنگ صورتی داشت از لابه‌لای پارچه‌های ته مغازه بیرون آورد و داد به پدرم. پدرم چادر را باز کرد و آن را روی سرم انداخت.
چادر درست اندازه‌ام بود. انگار آن را برای من دوخته بودند. از خوشحالی میخواستم پرواز کنم. پدرم خدید و گفت: « قدم جان! از امروز باید جلوی نامحرم چادر سرت کنی، باشد بابا جان. »
آن روز وقتی به خانه رفتم، معنی محرم و نامحرم را از مادرم پرسیدم. همین که کسی به خانه‌مان می‌آمد، می‌دویدم و از مادرم می‌پرسیدم: « این آقا محرم است یا نامحرم؟! » بعضی وقت‌ها مادرم از دستم کلافه می‌شد. به خاطر همین، هر مردی به خانه‌مان می‌آمد، می‌دویدم و چادرم را سرم میکردم. دیگر محرم و نامحرم برایم معنی نداشت. حتی جلوی برادرهایم هم چادر سر میکردم.
🔰ادامه دارد....
<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>>
@motevasselin_be_shohada
<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>>
🌷#دختر_شینا
#قسمت6
✅ فصل دوم
.... دیگر محرم و نامحرم برایم معنی نداشت. حتی جلوی برادرهایم هم چادر سر میکردم.
خانه عمویم دیوار به دیوار خانه‌ی ما بود. هر روز چند ساعتی به خانه‌ی آن‌ها میرفتم. گاهی وقت‌ها مادرم هم می‌آمد. آن روز من به تنهایی به خانه‌ی آن‌ها رفته بودم، سر ظهر بود و داشتم از پله‌های بلند و زیادی که از ایوان شروع می‌شد و به حیاط ختم می‌شد، پایین می‌آمدم که یک دفعه پسر جوانی روبه‌رویم ظاهر شد. جا خوردم. زبانم بند آمد. برای چند لحظه‌ی کوتاه نگاهمان به هم گره خورد.
پسر سرش را پایین انداخت و سلام داد. صدای قلبم را می‌شنیدم که داشت از سینه‌ام بیرون می‌زد. آن‌قدر هول شده بودم که نتوانستم جواب سلامش را بدهم. بدون سلام و خداحافظی دویدم توی حیاط و از آن‌جا هم یک‌نفس تا حیاط خانه‌ی خودمان دویدم.
زن‌برادرم، خدیجه، داشت از چاه آب می‌کشید. من را که دید، دلو آب از دستش رها شد و به ته چاه افتاد. ترسیده بود، گفت: « قدم! چی شده. چرا رنگت پریده؟! »
کمی ایستادم تا نفسم آرام شد. با او خیلی راحت و خودمانی بودم. او از همه‌ی زن‌برادرهایم به من نزدیک‌تر بود، ماجرا را برایش تعریف کردم. خندید وگفت: « فکر کردم عقرب تو را زده. پسر ندیده! »
پسر دیده بودم. مگر می‌شود توی روستا زندگی کنی، با پسرها هم‌بازی شوی، آن‌وقت نتوانی دو سه کلمه با آن‌ها حرف بزنی! هر چند از هیچ پسر و هیچ مردی جز پدرم خوشم نمی‌آمد.
از نظرمن، پدرم بهترین مرد دنیا بود. آن‌قدر او را دوست داشتم که در همان سن و سال تنها آرزویم این بود که زودتر از پدرم بمیرم. گاهی که کسی در روستا فوت می‌کرد و ما در مراسم ختمش شرکت می‌کردیم، همین‌که به ذهنم می‌رسید ممکن است روزی پدرم را از دست بدهم، میزدم زیرِ گریه. آن‌قدر گریه میکردم که از حال میرفتم. همه فکر میکردند من برای مرده‌ی آن‌ها گریه میکنم.
🔰ادامه دارد....