eitaa logo
مادِربون|محبوبه مرادی
3.9هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
482 ویدیو
24 فایل
جایی برای شنیدن و گفتن از مادری شیرین ترین سختی زندگی محبوبه مرادی مادر روانشناس مادر و کودک من اینجام @MAHBOOBEHMORADI لینک پیام ناشناس https://daigo.ir/secret/1108893265
مشاهده در ایتا
دانلود
گفتید تنبیه و من دوست داشتم این خاطره رو براتون تعریف کنم. یکی از سخت ترین روزهای مادری به نظر من قطع شیر بچه هاست. طلب میکنه نمیتونی بهش شیر بدی و قلبت هزار پاره میشه برای بی قراری هاش و علاجش که توی دست خودته اما ناچاری دریغش کنی!😔😔 فرزند اولم رو که میخواستم از شیر بگیرم برام خیلی سخت بود. پا به پاش غصه خوردم. بی اشتها شدم و آروم گریه کردم امتحان سختی بود برام زیاد توسل کردم زیاد از خدا خواستم کمکم کنه قوی باشم و درست انجامش بدم. یکی از شب هایی که تا صبح با هم سحر کردیم، دخترم خوابید و من از غصه خواب به چشمم نمی اومد. نماز خواندم و بعد نماز خواستم چند خطی قرآن بخونم تصادفی باز کردم قرآن رو و با این آیه شروع شد... //چه بسا چیزهایی که دوست ندارید اما برای شما خیر است....// قلبم آروم گرفت! انگار با همین جمله همه ی بی قراری هام رو جواب داده بود خدا ! یک لحظه گفتم اگر زهرا بزرگ شد و چیزهایی از من خواست که براش خوب نبود، میتونم قاطعانه جلوش وایسم؟؟؟ اگر از الان همین شیر رو نتونم ازش دریغ کنم ، فردا چه کنم؟ این هم یک تنبیه بود. برای بیداری من برای بزرگ شدنم هم برای من و هم برای دخترم ما باید این مرحله رو میگذروندیم تا رشد کنیم... تا بدونیم دل و خواسته های ما نیست که ملاکه رشد باید ملاک باشه! ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️🤲دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان خدایا به من قوت بده به جسم و روح و روان من! و من برای انجام هر کاری توان شروع و توفیق اجرا و استمرار رو از تو طلب میکنم! همش دست خود توست! و حتی من برای تقلا در امورمم باید از تو توان و قوت طلب کنم! کجاها احساس کردین همش دست خودِ خداست؟ خاطرات مادری تون رو برای ما بفرستید. مادربون|توانمندسازی والدین 👈عضو شوید @motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
سلام من‌میخواستم راجع به نکته ی امروزتون یه چیزی رو بگم. ما وقتی بچه دار میشیم‌فکر می‌کنیم همه ی همه ی کارهای بچه به ما وابسته است. (یک بخشی از این درست هست و بخشی رو به نظرم دیگران به مادر القا می‌کنن و کلی هم به آدم عذاب وجدان میدن😔) درصورتی که نقش پدر و مادر و محیط و ژنتیک و... همه هست! مهم تر از همه ، نقش دعا و توسل! و ما این رو فراموش می‌کنیم گاهی من برای مرحله به مرحله‌ی فرزندآوری و فرزندپروری از خدا کمک گرفتم و خیلی جاها این رو به چشم دیدم. منی که حتما باید کامل ۸ ساعت میخوابیدم الان سالهاست کل خوابم ۵ ساعت میشه شاید. اگر این توان و قوتی که خدا داده نیست، پس چیه؟ مطمئنم مادرها از این کمک های خدا زیاد دیدن و زیاد خاطره دارن... ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️🤲دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان وقتی حرف از استغفار میشه، من یاد ناکامل بودنم میفتم! تو بهتر از هر کسی میدونی چقدر کامل نیستم و چه نقص هایی دارم و من رو مدام به استغفار توصیه میکنی! احساس میکنم بهم میگی برگرد، اشکالی نداره، درستش میکنی تو میتونی من کنارتم! و چقدر استغفار زیباست😊 ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
امروز از ترمیم رابطه ها بگید برامون چه خاطره ای دارید؟
گفتین از ترمیم رابطه ها بگیم من یاد یه خاطره‌ای افتادم مادرم، همیشه برای من یک اسطوره ی بزرگ بود، در اکثر امورم تقلید از ایشون برای من مایه ی افتخار بود از بچگی تا وقتی که خودم مادر شدم بعد از مادر شدنم ، برای تربیت بچه ها از شیوه های مادرم استفاده می کردم و جواب نمی داد اکثرا ! این برام ناراحت کننده بود. احساس درماندگی داشتم. مطالعه می کردم تا چیزهای جدید یاد بگیرم اونا هم گاهی جواب نمی داد و سردرگم و درمانده تر میشدم. بچه ها هم که ماشاءلله روز به روز در حال بزرگ شدنن. سرعت رشد و یادگیری اونا چند برابر سرعت پیشرفت من بود. و مدام نگران بودم زمان رو از دست بدم خلاصه روزهای سختی رو داشتم تا اینکه بین همین کتاب های تربیتی یک‌جا خوندم نوشته بود در رابطه ی والد و فرزندی تا ابد فرصت ترمیم هست چرا که بچه ها جز ما پناه امنی ندارن و مدام در هر شرایطی به این پناه بر می‌گردن. و این قلب من رو آروم کرد😊 ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️🤲دعای روز ششم ماه مبارک رمضان دعای امروز یک کلمه ی عجیب داره خِذلان یعنی تنها شدن ، به حال خود رها شدن و از تنهایی خار و خفیف شدن یعنی یه کاری کنی که دیگه خدا تو رو به حال خودت بذاره و دستتو ول کنه! شما رو یاد چی میندازه؟ مادربون|توانمندسازی والدین 👈عضو شوید @motherboon
وقت هایی شده که همه مون ممکنه در مواجه با شیطنت ها و کار خرابی های بچه ها از کوره در بریم و یه کاری کنیم که همون بعدش پشیمون بشیم وقت هایی که عزیز ترین کس مون یعنی فرزند و پاره ی تن مون رو از خودمون برنجونیم اون وقت ها انگار نگاه غضب آلود خدا رو حس می کنیم ،از اینکه نتونستیم به کوچک تر از خودمون رحم کنیم پشیمونیم . ازش درخواست بخشش می کنیم می ترسیم از اینکه از در رحمتش رانده بشیم از اینکه دیگه مهربان نگاهمون نکنه ولی همین که فرزندمون حتی برای گریه هاش به آغوش مایی که شاید تنبیه ش کرده باشیم پناه میاره انگار هنوز تنها نیستیم ... انگار بخشیده شدیم ... انگار یکبار دیگه بهمون فرصت داده برای اصلاح ... قدر این لحظه هارو بدونیم و سعی کنیم دیگه خطا نریم . مادربون|توانمندسازی والدین 👈عضو شوید @motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️🤲دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان خدایا به من ذکر دائم بده! من مرتبا به یادآوری تو نیاز دارم یادآوری نعمت های تو حضور تو در سختی ها رزاق بودنت بخشنده بودنت مهربون بودنت یادت آرامش بخش وجود منه! شما در طول روز کجا یاد خدا می‌افتید؟؟ ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
☄️از مراقبت تا مراقبه در احادیث عامه خوانده بودم که پیامبر اکرم (ص) در حالی دیده شده بود که نوه دختری‌اش (أمامه بنت ابی‌العاص) را در دست (یا بر دوش) داشته و هنگام رکوع او را زمین می‌گذاشته و هنگام برخاستن بلندش می‌کرد. علمای اهل سنت در این باره بحث کرده‌اند که آیا این از اختصاصات پیامبر است یا نه. احادیثی مشابه را درباره سجده‌های طولانی پیامبر اکرم (ص) آن گاه که حسن و حسین (ع) پشتش بازی می‌کردند، شنیده بودم. راستش فکر می‌کردم اگر این احادیث نبود، ما شاید فکر می‌کردیم بچه‌ها مزاحم نماز ما باشند. اما نماز پیامبر (ص) با حضور کودکان دچار اختلال و زحمتی نمی‌شد. مراقبه درون نماز برای رسول خدا (ص) همراه با مراقبت از دیگری بود. در روزهای مادری این انطباق مراقبت و مراقبه را بسیار دیده‌ام. گرچه برایم مهم بوده که پسر یک‌ساله‌ام خودش تنها بازی کند و بتواند مستقلاً خودش را سرگرم نگه دارد، وقت‌هایی که باید از او مراقبت کنم، هیچ کاری جز برخی از کارهای آشپزخانه را نمی‌توانم انجام بدهم. اگر کتاب دستم باشد، آن را می‌گیرد و دوست دارد با برگه‌هایش بازی کند. اگر لپ‌تاپ دستم باشد، روی کیبورد دست می‌زند. اگر گوشی هم باشد، آن را از دستم می‌قاپد. اگر چشم‌هایم روی هم برود، از رویم می‌پرد و دست در چشمم می‌کند. اگر به آشپزخانه بروم، آزادی نسبی دارم. ولی کاملاً ممکن است سر یخچال برود و …. به همین دلیل اگر هم با او بازی نکنم، تماشایش می‌کنم. بچه‌ها در این سن بازهٔ توجه طولانی ندارند و پس از چند دقیقه از یک فعالیت به فعالیت دیگر می‌روند، اما در همان موضوع مورد توجه عمیق می‌شوند. یک توپ را دستشان می‌گیرند و در آن کاملاً تأمل می‌کنند. برایشان اینکه یک وسیله به جایی بخورد و صدا تولید کند، تازگی دارد و دوست دارند آن را تکرار کنند. هر چیزی را به نیت کاوش می‌بینند و می‌گیرند. اشیاء از نظر آنها هم ابزارند و هم موضوع شناخت عمیق. کودکم وسط بازی‌هایش سراغ من می‌آید و تماس چشمی می‌گیرد و با هم صحبت و بازی می‌کنیم و بعد باز سراغ چیزی دیگر می‌رود. طبعاً ترجیح می‌دهد که فعالیت‌هایمان مشارکتی باشد. با او همراه شوم در لذت کشف و کاوش، گرچه نمی‌داند که بخشی از این لذت را باید از او بیاموزم. من در این وضعیت مراقبت از او، مشغول به کاری می‌شوم که کتاب‌های خودیاری توصیه می‌کنند: اینکه از شبکه‌های مجازی فاصله بگیریم، سرعت زندگی را کم کنیم، مشغول کاری خلاقانه و آرام شویم، کاری مثل نقاشی یا باغبانی یا مدیتیشن و یوگا. او مرا دعوت می‌کند که از همه چیز فاصله بگیرم، یادم نباشد که در همه دنیا چه می‌گذرد و فقط یا او را ببینم یا همراه با او ببینم. یادم نباشد که همه چیزهای جهانِ او را بارها دیده‌ام و به کاربرده‌ام. بلکه مواجهه‌ای تازه با هر چیز داشته باشم. مراقبت می‌شود نوعی مراقبه. با این تفاوت که بر خودم تمرکز نکنم و تنهایی‌ام را ارج نگذارم، بلکه متوجه دیگری باشم. در زندگی همیشه سریع من، هم شلوغی‌های زیاد بوده و هم تنهایی‌های زیاد. اما پسرم مرا به جایی دیگر می‌برد که نه فقط همهٔ جهان هست و نه فقط خودم. من هستم و او و کشف. در حال سلام نماز هستم. نسیمی می‌خورد. دست‌هایش روی صورتم هستند و دوست دارد در چشم هم نگاه کنیم و لبخند بزنیم. یادم می‌آید که چند سال پیش با خودم فکر می‌کردم تصویر تجربه دینی می‌تواند دست‌های کودکی باشد. من در نماز و در حالی که کودکی با لبخند به صورتم دست می‌کشد، گویی در همان تجربهٔ مراقبتی پیامبر (ص) شریک می‌شوم. در صف‌های نماز جماعت زنان هم دیده‌ام که در میان نماز با کودکشان تعاملی مختصر و غیرمُخل دارند. این مادران مراقب نمی‌توانستند به چله‌نشینی بروند. مراقبت شاید برایشان فرصت مراقبه بود. اینها را آن مردان دانشمند که فکر می‌کردند حضور غیرمُخل کودکان در نماز از اختصاصات پیامبر (ص) است، هیچ گاه نمی‌فهمیدند. فاطمه توفیقی ✨مادربون | مادری و بچه داری عضو شوید👈 https://eitaa.com/motherboon
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا