بقول هوشنگ ابتهاج ؛
خون می چکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم افشردن جان است .
خسته تر از اونی ام که
بخوام کل روز و با آدما بگذرونم
آف شدن و بعدش خوابیدن گزینه خوبیه
به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام
دل تو را می طلبد دیده تو را می جوید :)
"صائب تبریزى"