4️⃣0⃣ 🔘 بوی انقراض فرهنگ های اسلامی 💠 بسیاری ساده لوحانه برآنند تا میان #نظر و #عمل آدمی مرزی قائل شوند و یا به تبع دریافت های دست دوم غربی و علوم رایج دانشگاهی فرهنگ و ادب را تنها به عنوان چاشنی زندگی شهری و مدنیت بدانند. 💠 اینان پس مانده های ادب و فرهنگ سنتی را وسیله تزیین مدنیت مدرن می سازند و یا از آنها برای پر کردن اوقات فراغت خلق به ستوه آمده از شهرسازی مدرن غربی سود می جویند. قهوه خانه های سنتی، لباس های سنتی، بناهای قدیمی، موزه ها و فرهنگسراها حکایت از این امر دارند. 💠 یعنی با زبان بی زبانی اعلام می کنندکه: وجوه مختلف فرهنگ سنتی و دینی، کارکرد خود را از دست داده اند و تنها باید آنها را پاس داشت و بدانها مفتخر شد. برای پس مانده های فرهنگ پیشین جایی نیست و برای عمل به #ادب خاص آنها نیز وجهی نمانده است. زیرا انسان ساکن در شهر مدرن از آنها مستغنی است. او خود ادب جدید را متناسب با شهرهای مدرن ابداع کرده است. 💠 آری، ساکنان شهرهای مدرن کشورهای اسلامی، انسان هایی چند وجهی اند. صبحگاهان سر به سجده می گذارند و بندگی خدای پیشه می کنند اما، واسپس آن، همه دستورات طراحان شهرهای مدرن را گردن می نهند. 💠 شهرها و سازندگانشان همواره خواست خود را بر این ساکنان بینوا تحمیل می کنند و از او موجودی دوگانه می سازند. موجودی که هیچ یک از اعمال و مناسباتش رویی به نماز ندارد. نه معماری، نه شهرسازی، نه پوشش و نه معاملات او را نسبتی با نماز نیست. نماز تبدیل به امری فردی، وجدانی و خصوصی شده است. زیرا شهرهای مدرن فرهنگ خاص خود را به همراه می آورند. 📚 « #تفکر_فرهنگ_و_ادب_تمدن » اثر استاد اسماعیل_شفیعی_سروستانی 📬 خرید از فروشگاه موعود shop.mouood.com/tafakor_farhang #مطالعات_فرهنگی @mouood_org