💠 تفکراتی در باب #متعه 💌 سیدی از قم آدرس یک رشته توییت رو برام فرستادن که درباره منطقی‌بودن متعه نوشته شده بود توسط دو جوان ایرانی ساکن کالیفرنیا به نام آرش و فرید که PhD دارند و ظاهرا تقید مذهبی هم ندارند (از نوشیدن‌ها و... شان هم نوشته بودند). هرچند با صددرصدش موافق نبودم اما بهرحال از دید آدمای جهان‌دیده‌ی کم/بی قید، این تایید جالب بود لذا متن حرفشون رو با کمی ویرایش تقدیم می‌شود: 🔹 صیغه به هر دلیلی در بین روشنفکران ایرانی با فاحشگی معادل شده و حتی برخی اقشار مذهبی اعتقاد دارند که صیغه یک بدعت بوده و در سنت پیامبر جایی نداشته. جدای از اینکه مبدا صیغه چه بوده در این نوشتار می‌خواهیم نشان دهیم که صیغه بهترین چارچوب برای روابط در قرن بیست و یکم است. چون صیغه تبدیل به کلمه‌ای با بار منفی شده، از عبارت «رابطه قراردادی» استفاده می‌کنیم. 🔹آوردن صیغه به قرن 21‌م صیغه، با استفاده از کلمات مدرن، ابراز صریح توافق (explicit consent) بین دو نفر و قراردادی شفاهی است که در آن؛ مدت رابطه (علی مدت المعلوم) و شرایط اقتصادی (علی مهر المعلوم) برای دو طرف مشخص می‌شود. به جای مهریه، تصور کنید که دو طرف مثلا توافق می‌کنند که چه کسی پول غذا یا مخارج سفر را بپردازد. به نظر ما قسمت «مدت معلوم» بسیار با اهمیت است. قسمت «مهر معلوم» را می‌شود به عرف جامعه واگذار کرد و حرفی از آن نزد. حالا بیاییم به همۀ گونه‌های روابط مدرن بین مرد و زن فکر کنیم و اینکه چطور «رابطه قراردادی» آنها رو بهبود می‌دهد. 1⃣ تجاوز خب قاعدتا این را نمی‌شود اسم‌ش را رابطه گذاشت اما به عنوان یک سر طیف آن‌را در نظر بگیریم. در بسیاری از کشورها وقتی خانمی کاملا هوشیار نیست رابطه با او می‌تواند تجاوز محسوب شود. با «رابطه قراردادی» این مشکل برطرف می‌شود چون خانم باید اول به صورت واضح تمایل خود را بیان کند و دیگر جایی برای شکایت در آینده باقی نمی‌ماند. 2⃣ رابطه یک‌شبه (وان‌نایت ستند one night stand) در بسیاری از این نوع روابط یکی از طرفین ممکن است تصور کند که رابطه قرار بوده ادامه پیدا کند و وقتی طرف دیگر او را رها می‌کند، دل‌شکسته می‌شود. اگر از ابتدا برای دو طرف کاملا مشخص بود که این یک رابطه یک شبه است چنین مشکلی پیش نمی‌آمد. 3⃣ رابطه دوست دختر دوست پسری در بسیاری از موارد یکی از طرفین خواهان رابطه‌ای کوتاه مدت است ولی طرف دیگر به فکر رابطه همیشگی. چه بسیار خانم‌هایی که چندسال در یک رابطه به امید حلقه نامزدی هستند ولی هیچ وقت آنرا دریافت نمی‌کنند. از طرف دیگر بسیاری از افراد در روابطی هستند که از آن راضی نیستند اما به دلایل مختلف اراده‌ی بر هم زدن رابطه را ندارند. اگر مدت رابطه از ابتدا مثلا به شش‌ماه تنظیم شده باشد می‌توان خیلی راحت تصمیم گرفت که بعد از اتمام قرارداد آنرا تمدید نکرد و دو طرف بدون درد (یا با درد کمتر) از هم جدا شوند. 4⃣ ازدواج ازدواج هم یک «رابطه قراردادی» است که انتهای مدت قرارداد در آن ذکر نشده است. این به نظر ما مطلوب است. محیط خانواده برای تربیت فرزندان ایده‌آل است ولی دلیلی وجود ندارد که بعد از آن، دو نفر تا زمان مرگ همه ابعاد زندگی خود را به یکدیگر گره بزنند. یک «رابطه قراردادی» 15ساله (تا زمانی که فرزندان از آب و گل بیرون بیایند) می‌تواند خوب باشد. قاعدتا اگر دو طرف بخواهند می‌توانند رابطه را ادامه دهند. این زماندار بودن باعث می‌شود دو طرف یکدیگر را taken for granted نکنند و تلاش کنند رضایت او را برای تمدید قرارداد جلب کنند. (شخصی در پاسخی با تایید این بخش حرفشون نوشته: تعیین کردن مدت زمان، بسیار تاثیر مثبت در کیفیت رابطه می‌شود و همچنین باعث کاهش فشارهای روحی روانی بعد از‌ اتمام رابطه می‌شود به ویژه برای خانم‌ها در مقایسه با رابطه‌های غیرقراردادی) #ماه_رجب #من_و_متعه_ام @moteeh 🌿