۶۹ انعام 💎💎💎💎⌛️⏳💎💎💎💎 ✍آيه ى #تحريم همنشينى با ياوه گويان و مسخره كنندگان كه نازل شد، عدّه اى گفتند: پس به #مسجد_الحرام هم نبايد برويم و #طواف نيز نكنيم، چون دامنه ى استهزاشان تا آنجا هم كشيده شده است. اين آيه نازل شد كه حساب مسلمانانِ با تقوى كه به مقدار توان تذكّر مى دهند جداست، آنها مسجدالحرام را ترك نكنند. (382) شركت در جلسه ى اهل گناه به قصد #نهى_از_منكر وارشاد، مانعى ندارد، البتّه براى آنان كه با تقوا و نفوذ ناپذيرند، وگرنه بسيارى براى نجات غريق مى روند و خود غرق مى شوند. شد غلامى كه آب جو آرد آب جو آمد غلام ببرد - رعايت اهمّ و مهمّ در مسائل، از اصول عقلى و اسلامى است. شنيدن موقّتى ياوه ها به قصد پاسخگويى يا نجات منحرفان، جايز است. - #تقوا وسيله ى حفاظت و بيمه ى انسان در مقابل #گناه است. (مثل لباس ضد حريق، براى مأموران آتش نشانى) «و ما على الّذين يتّقون» - از همنشينى با ياوه سرايان پرهيز كنيم وسخنانشان را استماع نكنيم، ولى اگر به ناچار چيزى به گوش ما، رسيد مانعى ندارد. «ما على الّذين يتّقون... من شى ء» - علاوه بر تقواى خود، بايد به فكر متّقى كردن ديگران نيز باشيم. «و لكن ذكرى لعلّهم يتّقون»

۱۴۵ انعام 🦚🦚🦚🦌🦌🦌🐏🐏🐏 #گوشت_های_حرام و احکام زبح چهارپایان برخی از گوشتها و غذاهای حرام ✍«ميتة»، تنها حيوانى نيست كه خود به خود مرده باشد، بلكه اگر طبق دستور اسلام، ذبح نشود در حكم #مردار و #حرام است. حرمت مردار و خون، چهار مرتبه در قرآن مطرح شده است، دوبار در سوره هاى مكّى (496) و دوبار در سوره هاى مدنى (497). «اُهِلّ» از «اِهلال» به معناى بلند كردن صدا هنگام ديدن هلال اوّل ماه است. سپس به هر صداى بلندى گفته شده است. مشركان در هنگام ذبح حيوانات، با صداى بلند نام بت ها را مى بردند، از اين رو «اُهِلَّ» گفته شده است. جمله «لا أجد... الاّ أن يكون ميتة» در برابر #تحريم هاى جاهلانه مشركان است وگرنه گوشت بعضى پرندگان و درّندگان ديگر نيز حرام است كه در اين آيه نيامده است و به اصطلاح اين حصر، حصر اضافى است نه حقيقى. از نظر اسلام #مضطر به كسى مى گويند كه خود را از راه ستمگرى وگردن كشى وگناه مضطر نكرده باشد، «غير باغٍ» وتنها به مقدار رفع اضطرار، مجاز است نه بيشتر. «و لاعاد» - تنها محرّمات ابلاغ شده در آيات و روايات تكليف آور است، پس اگر با جستجو و تتبّع، دليلى بر حرمت چيزى نيافتيم، براى ما حلال است - وقتى در مسأله ى خوردن و نخوردن شخص پيامبر هم بايد از «وحى» دستور بگيرد، ديگران چگونه از پيش خود چيزى را حرام مى كنند؟ «فى ما اوحى الىّ» - دليل تحريم گوشت خوك، آلودگى و پليدى آن است. «فانّه رِجس» - احكام تغذيه، براى مرد و زن يكسان است. «طاعم يطعمه» در مقابل آن عقيده خرافى در آيه 139 كه براى مردان گوشت همه ى حيوانات را حلال و براى زنان برخى موارد را حرام مى دانستند. «خالصة لذكورنا ومحرّم على أزواجنا» - در قانون، بايد اهمّ و مهمّ رعايت شود. حفظ جان، مهم تر از حرام بودن مصرف مردار است. «فمَن اضطرّ» - در اسلام بن بست نيست، وقتى اضطرار پيش آيد مصرف حرام ها مجاز مى شود. «فمَن اضطرّ» - سوء استفاده از قانون در موارد استثنا، ممنوع است و بايد به همان مقدار اضطرار، بسنده شود. «غير باغ ولا عاد» - #خون باقيمانده در گوشت پس از ذبح شرعى #حرام نيست. خون ريخته شده حرام است. «دماً مسفوحاً» - در جايى كه اضطرار به طور قهرى پيش آيد، مى توان از #گوشت_حرام استفاده كرد، ولى اگر با دست خودمان كارى كرديم كه مضطر شديم استفاده مجاز نمى شود. «اُضطر»