✅ «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» 🔷 به ياد دارم که در اوايل طلبگي در جلسات مرحوم آيت الله احمدي ميانجي، ايشان با استفاده از عبارات حزن‌ انگيز مقتل، روضه مي خواندند و معمولاً روضه هاي ايشان تغييري نمي کرد؛ اما هر بار از مخاطبان به شدت اشک مي گرفت. در واقع، نفس گرم و اخلاص، باعث مي شد تا روضه ها هميشه تازگي داشته باشد و گاه صرفا با شنيدن يک مصراع کوتاه و يا حتي شنيدن نام حسين (عليه السلام) اشک‌ها جاري شود. ديگر اينکه پيش‌ترها، روضه «مکشوف» نمي خواندند؛ يعني جزئيات وحشي گري ها و دَريدن ها و بُريدن ها را نمي گفتند. اما اکنون متأسفانه ذائقة عزاداران اين گونه نيست؛ هم بايد روضه ها جديد باشد و هم مشکوف(!). 🔹متأسفانه ذاکران و واعظان منطبق با تغيير ذائقه عزاداران، هر ساله مطالبي را با عناوين «زبان حال»، «برداشت» و...، به فهرست ذکر مصيبت‌ها مي‌افزايند. درست است که مخاطبان في الحال، همراهي مي کنند و مي گريند؛ اما پس از خروج از مجلس، برايشان سؤال پيش مي آيد که اين روضه ها از کجا هر سال نو و دگرگون مي شود؟! مشکل مضاعف آن جاست که گاه برخي روضه ها ناهمخوان‌اند و با تأمل و گاه مطالعه و پرس و جوي مخاطب، اعتماد او به روضه ها؛ بلکه به اصل ماجراي عاشورا از دست مي رود! 🔹حال از زاويه ديگر به مسأله بنگريم: مُشتي آدم‌ بي دين و معاند با انواع سخنان به ظاهر علمي، در فضاي بي در و پيکر مجازي، انبوهي از شبهات را سرازير مي کنند و يک سخن بي‌نهايت خطرناکشان اين است: «حادثة عاشورا اسطوره است»؛ يعني نهايتا اگر حادثة اي هم وجود داشته، در طول زمان شاخ و برگ يافته و بزرگ شده است(!). آن وقت، اين وسط متأسفانه اضافه کردن هر سالة روضه ها و ذکر مصيبت ها و زبان حال ها، عملاً دارد خوراک و بهانه براي همين سخن به شدت خطرناک و ويرانگر فراهم مي کند. به راستي، براي حادثه عاشورا خطري بزرگ تر از اين هست که گفته شود، «اسطوره» (داستان) است؟! در حالي که اين حادثه، با جزئيات فراوان در معتبرترين منابع تاريخي ثبت و ضبط ‌شده؛ و بي ترديد از «تاريخي ترين» حوادث روزگار است. 🔸ما بايد: «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» و نيز بايد: در مجالس، مسئولانه حاضر شويم و از نقل مطالب و ذکر مصيبت هاي بي پايه و سست، بازخواست کنيم... #آسيب‌شناسي_عزاداري ✍️ حامد منتظری مقدم https://eitaa.com/mr13_72