•••─━━⊱✦▪️﷽▪️✦⊰━━─•••
▪️سه حرف اصلی / همخانوادهها
••─━⊱✦▪️✦⊰━─••
▪️انگار انقلاب علمیِ حضرت صادق و پدرش، کارد را به استخوان خلیفه رسانده بود. چون برای اولین بار بود که دستگاه حاکم دستور داده بود امامِ بعدی در همان ابتدای امامتش، شناسایی شود تا سرش را به دربارِ «منصور دوانیقی» ببرند. بعد از شهادت امام ششم، جاسوسها در مدینه به ایندر و آندر میزدند تا کسی را پیدا کنند که شیعیان به دور او جمع شدهاند. بخاطر همین، حتی بزرگانی مثل «مومنالطاق» و «هشام بن سالم» هم در کوچههای شهر پیامبر، سرگردان بودند و گریه میکردند و با خودشان میگفتند: «معتزلی شویم یا زیدی یا به سوی مرجئه برویم یا به مرام قدریه ایمان بیاوریم؟!». تا پیرمردی دستشان را گرفت و به خانهای برد که صاحبش بدون مقدمه فرمود: «به سوی من بیایید؛ نه به سوی مرجئه و قدریه و زیدیه و معتزله...» و بعد از آنکه قلب هشام بن سالم را پر از یقین کرد، دستور داد: «به هر کسی که خبر امامت مرا دادی، از او پیمان بگیر که آن را فاش نکند و الا ذبح در کار خواهد بود» و به گردنش اشاره کرد.
▪️انگار شیعه بعد از سالها داشت سر بلند میکرد و دربار عباسی، به خوبی این خطر را فهمیده بود. و الا چرا از همان ابتدا باید به دنبال وصیّ حضرت صادق باشند تا گردنش را بزنند و چرا خبر امامت #موسیبنجعفر باید مثل یک راز باقی بماند؟ حتی وقتی آن نصرانی برای رسیدن به حقیقت، محضر «اباابراهیم» را انتخاب کرد، به او گفتند: «شکل و شمایل مسیحیان را حفظ کن و با همان حال، #موسیبنجعفر را جستجو کن؛ چون والی مدینه بر او سخت میگیرد و خلیفه از والی مدینه نیز سختگیرتر است.»
با همهی این فشارهای بیسابقه، معرکهی درگیری با «منصور» و «هادی» و «مهدی» و «هارونِ» عباسی را طوری مدیریت کرد که گسترش شیعه، چنین گزارشهای تاریخی عجیبی را رقم زد: «هفتاد هزار دینار طلا از وجوهات، تنها در دست یکی از وکلای حضرت #کاظم باقی مانده بود» و یکی از بدگوییهایی که از موسیبن جعفر در دربار هارون پیچید، این بود: «دو خلیفه هستند که برایشان خراج برده میشود: هارون رشید و موسی بن جعفر.»
▪️اما من فکر میکنم امام قصد نداشت قیام کند چون شیعه هنوز پایی نداشت تا در کنارش بایستد. نشان به آن نشان که وقتی برای اولین بار، رهبر شیعه را به زندان بردند و چهار سالِ تمام او را بین زندانبانهای بصره و بغداد دست به دست کردند، خبری از شیعیان نبود؛ همانها که کرور کرور خمس مالشان را میفرستادند اما بلد نبودند یا نمیتوانستند جانشان را چطور فدا کنند تا حقّ اولیهای مثل حق زندگی آزاد، به امامشان بازگردانده شود.
شاید به همین خاطر بود که وقتی داشتند موسیبنجعفر را از مدینه خارج میکردند تا به اسارت ببرند، وصیت ویژهای از او نقل نشده غیر از اینکه از فرزندش علی خواست تا زمانی که خبر مرگ او را بشنود، هر شب پشت درب خانهی پدرش بخوابد. همسران و دختران حضرت کاظم هم، تا چهار سال هر شب در راهروی پشت درب خانه ـ که به آن «دهلیز» میگویند ـ جای خواب علیبنموسی را پهن میکردند.
کسی چه میداند؟ لابد از شأن خاندانی به بزرگیِ خانوادهی موسیبنجعفر، دور است که شبها بدون مردی که از آنها حفاظت کند، بخوابند... حالا شما راه کربلا تا کوفه و کوفه تا شام را به رخِ من نکشید. آن یک استثناء وحشتناک بود و قرار نیست که هر چه برای زینب کبری رقم خورد، برای فاطمهی معصومه هم اتفاق بیفتد! ولی خب؛ قبول میکنم که شباهتهایی هم وجود دارد.
مثل آن «سه حرف اصلیِ» شوم که هم در روضههای حضرت کاظم پیدا میشود و هم در مصیبتهای حسین. مثلا در وصف امام هفتم گفتهاند: «ذی الساق *المرضوض* بحلق القیود* » یعنی ساق مبارکش با حلقههای زنجیر زندان، کوبیده و خُرد شده بود.
چند ده سال قبل هم، یکی از همخانوادههایِ «المرضوض» این دفعه به شکل یک فعل ماضی، در قصر ابن زیاد استفاده شده بود: *نحن *رضضنا* الصدر بعد الظَهر...* ما با اسب، سینه را بعد از پُشت، خُرد کردیم....
ر... ض.... ض.... همان سه حرف اصلی است که همخانوادههایش برای یک خانواده به کاربرده شده تا همهشان را بکوبند و خُرد کنند ...
••─━⊱✦▪️✦⊰━─••
شهادت امام موسی ابن جعفر علیه السلام را تسلیت عرض می کنم.
التماس دعا
••─━⊱✦▪️✦⊰━─••
🖊: #محمدصادق_حیدری
#موسی_بن_جعفر
#شهادت_امام_موسي_كاظم
#امام_کاظم
@msnote
هدایت شده از محمدصادق
ای آن که مَلک بوده به درگاه تو دائم
جبرئیل شده بر حرم و کوی تو خادم
در عشق نباشد به جز از مهر تو لازم
عالم به فدایت شود ای حضرت کاظم(ع)
🏴 فرا رسیدن سالروز #شهادت_امام_موسی_کاظم علیهالسلام را تسلیت عرض میکنیم
@msnote
هدایت شده از کانال خبری ، تحلیلی گردباد نیوز
#اهمیت_نماز
🛑بعد از پنج روز که کودک اهل #سوریه را از زیر آوار بیرون می آورند می گوید : 👇
🔹وای چند روز استکه #نماز نخوانده ام
#نماز
#نماز_اول_وقت
#شهدا_و_نماز
💡 هوش سفید| سید علیرضا آلداود
✏️ @aledavood 👈 عضو شوید 🙏
•••─━━⊱✦▪️﷽▪️✦⊰━━─•••
🔹نیمهی پنهان شدهی مبعث🔹
یا
🔺مرثیهای برای جسارت ِ جنگ و جُربزهی جهاد🔺
••─━⊱✦▪️✦⊰━─
🔶میگویند نبیّ اکرم بعد از هجرت و در طول ده سال، فرماندهی «بیست و شش جنگ» بوده. میتوانید بیست و شش را تقسیم بر ده تا دوازده ماه بکنید تا معلوم شود کارزار در حکومت پیامبر، بطور متوسط هر چند ماه یکبار برپا میشده. تازه همهی اینها غیر از «سی و چند جنگ»ی است که پیامبر در آن حضور نداشته و بجای خودش، اصحاب را به فرماندهی ِ سپاه گماشته.
حالا فرض میکنیم همهی این گزارش های تاریخی مشکوک و حتی جعلی هستند و این آمار از غزوهها و سریّهها سر ِ کاری است! دیگر در رخ دادن ِ جنگهایی مثل «بدر، احد، بنی مصطلق، خندق، بنی قریظه، خیبر، طائف و حنین» که نمیشود تردید کرد. یعنی در حدّاقلیترین حالت و بدبینانهترین نگاه به صداقت مورّخان، حکومت نبوی هر سال یکبار درگیر جنگ با کفّار بوده؛ در حالیکه جنگ، بحرانیترین وضعیت و پرهزینهترین موقعیت برای یک نظام سیاسی است.
🔸 این همان پیامبری است که: «قطع رحم الکفر فی اعزاز دینک و لبس ثوب البلوی فی مجاهده اعدائک » [در راه عزت دین، زادگاه و ریشه و رحِم ِ کفر را از جا کند و برای جهاد با دشمنان خدا جامهی بلا بر تن کرد] همان که در قرآنش نوشته شده: «فاضربوا فوق الأعناق و اضربوا منهم کل بنان» [فراز ِ گردنها را بزنید و همهی سرانگشتان را قلم کنید]
همان رسولی است که پسرعمویش و وصیّاش «قد وتر فیه صنادید العرب و قتل ابطالهم و ناوش ذؤبانهم» [خون ِ صنادید عرب را بر زمین ریخت و پهلوانان جاهلیت را کشت و با گرگصفتان ِ آنها در افتاد] همان یلی که «هزم جیوش الشرک بإذنک و أباد عساکر الکفر بأمرک» [ارتشهای شرک را به اذن خدا شکست داد و لشگریان کفر را به دستور خدا نابود کرد]
🔶به خاطر همهی اینها و به خاطر خیلی واقعیتهای دیگر، هیچوقت کسانی که بصورت مطلق میگویند «جنگ بد است» را درک نمیکنم. حالا اگر این حرف را به جانیان حرفهای ِ صاحب دنیا بگویند قبول؛ ولی به مومنین چرا؟ مگر راه دیگری برای منکوب کردن ِ «هوا پرستی ِ دسته جمعی» سراغ دارند؟! وسیلهی بهتری برای پاک کردن ِ دنیایی که پر از کثافت و لجن شده، میشناسند؟! در این دهکدهی جهانی، کدخدامنشان ِ فرو رفته در تاریکیهای الحاد را جز به زور میتوان متوقف کرد؟! میتوانند زمانی را مشخص کنند که در آن، کسانی که دارند اموال و اختیارات و نوامیس و نفوس را در مقیاس جهانی میبلعند، سیر شوند؟!
🔶 البته تقصیر خودشان نیست. تقصیر دینداری ِ انتزاعی ِ گل و بلبل نشانی است که نمیتواند عمق ِ شهوت پرستی و غلظت ِ مستی در میان ائمّهی کفر را برایشان ترسیم کند و وصف کفر را به کسانی محدود کرده که واجب الوجود را در ذهن خود تصدیق نکردهاند! اما کافر همانی است که برای رسیدن به امیالش دستگاه درست کرده و جامعه پرداخته و فدایی تربیت کرده و دودمان رقبا را بر باد داده و به دستگاه خدا و انبیائش حملهور شده و تیزی ِ تیغش همیشه دارد گردن ِ آخرتگرایان را میدرد و شب و روز مشغول حیله و نقشه برای نابود کردن جامعهی ایمانی است؛ که در توصیف همین اوباش فرمود: «بل مکر الیل و النهار اذ تأمروننا أن نکفر بالله وحده و نجعل له انداداً».
🔶پس وای از تفقّهی که «مجامله با دشمنان» را تجویز میکند و امان از اجتهادی که با سکوت نسبت به تعیین مصادیق عینی برای کفر ِ امروز، عملاً آیات کفرستیز ِ قرآن را به تعطیلی و لغویّت میکشاند. فغان از ایمانی که مواجههای با کفر و نفاق ندارد وآنها را به چالش نمیکشد، اف بر تدیّنی که به همزیستی مسالمتآمیز با اغیار خو کرده و داد از سیاستی که به تعامل سازنده با کفّار حربی افتخار میکند.
و آه از #مبعث ؛ مبعثی که باید روز ِ بعث و برانگیختگی باشد؛ بیداد از فاصلهی بین «مبعث ِ او» تا «انبعاث ِ ما».
____
نالههایی بود از سر عصبانیت و اندوه و خشم و حزنی که اختصار را فدای تطویل و پردهپوشی را قربانی ِ صراحت کرد.
___
🖋: #محمدصادق_حیدری
بله | آیگپ | سروش | تلگرام | ایتا
@msnote