🔴چینش ناصحیح ارجاعات 👈وقتی به چند #مأخذ ارجاع می‌دهیم، حتما باید میان ارجاعات مختلف ترتیبی منطقی و بی‌طرفانه حاکم باشد. 🔶مثلا، باید ارجاعات مختلف را در ضمن مقاله به ترتیب سال، به به ترتیب اهمیتشان در اثبات مدعا، به ترتیب مذهب مؤلف، و... هر چه از این قبیل، البته با رعایت مبنایی بی‌طرفانه و دارای بیشترین تناسب با هدف نقل کرد. 👈ضمنا، باید میان مدعای ما و ارجاع، تناسبی باشد. 🔶مثلا، اگر گفته‌ایم فلان دیدگاه از اجماعیات فقه شیعه است، ارجاع به یکی دو تن از عالمان معاصر که آن دیدگاه را قبول دارند، کافی نیست و باید با ارجاع به منابعی از دوره‌های مختلف تاریخ #فقه شیعه، نشان داد که این باور در طول تاریخ به همین ترتیب رواج داشته است. 👈 به همین ترتیب، اگر مدعایی در بارۀ همۀ مسلمانان داریم، #ارجاع به عالمانی فقط شیعی، یا فقط عامی کفایت نمی‌کند. باید میان منابع مختلفی که به آنها ارجاع می‌دهیم، از نظر زمانی و تاریخی و فکری هم تناسبی باشد. 👈نمی‌توان برای یک مدعا، به منبعی بازمانده از سدۀ دوم هجری ارجاع داد و بعد، بلافاصله مأخذی تألیف شده در سدۀ 13 را یاد کرد. اصطلاحا، پرش زمانی نمی‌توان کرد. 🔴خواننده از خود می‌پرسد چرا میان این همه #منبع، تنها این دو انتخاب شدند. 📒خلاصه، باید انتخاب #منابع و چینش آنها از منطقی بی‌طرفانه و علمی و خرد پسند پیروی کند. #ماخذ #منبع #پاورقی https://eitaa.com/myganj #مشاوره_پایان_نامه_نویسی_طلاب