✡ آیا تهاجم نظامی آمریکا به ایران جدی است؟ 🎯 اول: 1⃣ در چند روز اخیر خط تبلیغاتی جدید و پرقدرتی دال بر احتمال وقوع #حمله_نظامی آمریکا به ایران برجسته شده است. این احتمال را چقدر باید جدی گرفت؟ 2⃣ این روزها تحولات #ونزوئلا را با دقت دنبال می‌کنم زیرا مهم‌ترین مدلی است که می‌تواند اهداف و روش‌های دولت ترامپ را آشکار کند. 3⃣ ابتدا توجه کنیم که ایالات متحده آمریکا و ونزوئلا دارای مرز دریایی هستند؛ فاصله جزایر پورتوریکو (اقلیم تحت حاکمیت آمریکا) تا خاک ونزوئلا حدود ۱۳۰۰ کیلومتر و فاصله پورتوریکو تا میامی (مرکز ایالت فلوریدا) ۱۶۰۰ کیلومتر است یعنی به‌سادگی امکان حملات موشکی و دریایی و انتقال نیروی نظامی آمریکایی ممکن است. 4⃣ اگر وضع داخلی کنونی آمریکا اجازه‌ی مداخله نظامی می‌داد، شک نکنیم که ترامپ علامتی همدلانه در موافقت با درخواست‌های #ریک_اسکات و #مارکو_روبیو، سناتورهای مهاجم و جنگ‌طلب فلوریدا (مأمن اصلی مافیای مقتدر شکل گرفته بر بنیاد مهاجرین کوبایی ضد کاسترو در دهه ۱۹۶۰ و سپس مهاجرین نیکاراگوئه و ونزوئلا و سایر کشورهای آمریکای لاتین) نشان می‌داد که از همان سه‌شنبه، روز #کودتای_نافرجام و مفتضحِ تیم بولتون-آبرامز در ونزوئلا، خواستار مداخله‌ی نظامی مستقیم آمریکا شدند. 5⃣ چنین نشد. پس از شکست سریع طرح کودتایی دولت ترامپ، فضا به حالت روزهای قبل بازگشت. رفتار دولت ترامپ در قبال ونزوئلا بار دیگر مبتنی شد بر #جنگ_روانی و #فشار_اقتصادی سنگین و تلاش برای دو شقه کردن جامعه‌ی ونزوئلا و سوق دادنِ این کشور به #فروپاشی_داخلی. 6⃣ رفتار دولت ترامپ در قبال ایران از همین الگو پیروی می‌کند به اضافه‌ی تجارب دو تحول بزرگ تاریخ معاصر ایران که کانون‌های غربی شناخته شده در طراحی و اجرای آن، بر بنیاد بسترهای داخلی، سهم جدی داشتند: 👈 کودتای ۱۲۹۹ و استقرار دیکتاتوری رضا خان و دوران چهار ساله انحلال قاجاریه و استقرار سلطنت پهلوی (۱۳۰۴) 👈 و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که بر دوشقه کردن و تشدید تنش داخلی استوار بود و با عملیات ربودن و قتل سرتیپ افشارطوس، رئیس شهربانی دولت مصدق، در ۳۱ فروردین ۱۳۳۲ و جنگ تبلیغاتی سنگین و بحران شدید سیاسی ناشی از آن آغاز شد.