دنیاست چو قطره ای و دریا ، زهرا کِی فرصت جلوه دارد اینجا زهرا ؟ قدرش بُوَد امروز نهان چون دیروز هنگامه کند و لیک ، فردا زهرا خالق چو کتاب خلقت انشا فرمود عالم چو الفبا شد و معنا ، زهرا طاها و علی دو بی‌ کران دریایند و آن برزخ ما بین دو دریا ، زهرا بر تخت جلال از همه والاتر بر مسند افتخار ، یکتا زهرا در آل کسا محور شخصیّت‌ هاست مابین اَب و بَعل و بنیها ، زهرا او سرّ خدا و لیله القدر نبی‌ ست خِیر دو سرا درخت طوبی ، زهرا سر سلسله‌ ی نسل پیمبر ، کوثر سرچشمه‌ ی نور چشم طاها ، زهرا تنها نه همین مادر سبطین است او فرمود نبی : اُمّ ابیها ، زهرا ! هنگام شفاعت چو رسد روز جزا کافی است برای شیعه ، تنها زهرا حیف است ” حسانا ” که در آتش سوزد آن شیعه که ورد اوست : زهرا ، زهرا  #حبیب_الله_چایچیان