✨﷽✨ ✅ اثرات لقمه حرام در زندگی ! ✍حضرت رسول خدا (ص)فرمایند: نماز کسی که لقمه‌اش حرام است تا چهل روز قبول نمی شود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمی گردد و هر مقدار از بدنش که با حرام پرورش یافته سزاوار آتش و سوختن است. حضرت امام صادق علیه السلام :هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. حضرت امام هادى علیه السلام: به راستى كه حرام، افزايش نمى يابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه اى به سوى آتش خواهد بود. حرام خواری و قساوت قلب ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند که اگر کسی حرام خورد قلبش سخت شده و در برابر حق، نرمش نخواهد داشت! این همان سخنی است که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا به سپاه کوفه فرمود: چون شکمهای شما از حرام پر شده،کلام حق در شما اثر ندارد... 📚 الكافي (ط-الاسلامیه) ج۵ ، ص ۱۲۵ 【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ⏰http://eitaa.com/joinchat/513212433Cb136b25832👈👈 ❤️کانال نماز شب ❤️

الو سلام ببخشيد منزل خداست؟ خیلی قشنگ حتما گوش کنید 😔 ✾http://eitaa.com/joinchat/513212433Cb136b25832👈👈 ❤️کانال نماز شب ❤️

سپاس ازهمه دوستان عزیز🙏 شبتون امام زمانی

۲۱رجب ؛ حضرت رباب علیها السّلام

شعری در وفات حضرت رباب سلام الله علیها سروده ام . یا علی👇👇👇

تقدیم به مادر آب ، حضرت رباب سلام الله علیها ... دلشوره ای عجیب دلم را گرفته است بی تابی علی رمقم را گرفته است صندوقچه لباس علی را نگاه کن پوشیدن لباس ، توانم گرفته است گفتم سکینه،مادر،علی شیر خورده است بالش برای زیر سر او گرفته است پوشیده سرهمی زرد قشنگی که عمه از بازار مکه و یا که مدینه گرفته است عباس آمده به دیدن اصغر ، چه با نمک برجستگی دست ، به دندان گرفته است . دندان کوچک صدفی ، تیز تیز بود جایش بماند ، خنده عمو را گرفته است ******* دلشوره ای عجیب ، وجود مرا گرفت شیری نمانده بهر علی ، غم مرا گرفت آن مادری که آب ننوشد یکی دو روز بی شیر می شود به خدا،جان من گرفت خیمه به خیمه ، در طلب آب می دوم هاجر ، صفا ، مروه ، دلم بوی حج گرفت لب های کوچک گل من چون به هم خورد حالات خوردن در و دیوار را گرفت ای وای .. از چه رو لب تو چون کویر گشت چاکیده ،پر تَرَک ،پرِ خون، آسمان گرفت مَشکی که برد ، سُکینه ، به عباس می دهد آسوده گشت خاطر ما ، خیمه جان گرفت چون می رود عمو ، مه تابان ، رقیه جان نوبت برای خوردن آب علی گرفت رفته سکینه بر در خیمه نظاره گر لَختی زیاد رفته عمو ، دل شرر گرفت باران نیزه است و عمود و سر عمو گرید رقیه ، آب نخواهم زبان گرفت ****** تو علی اکبر کوچک شده بابایی اصغری ، لیک علمدار و یل بابایی ذبح از گوش به گوشت ، همه هستی من کرده محبوس به سینه نفس بابایی گفت سید که رگ گردن تو چون میزاب گشت جاری ، پسر خوش نفس بابایی *** گردن کودک شش ماهه چه عطری دارد چشمهایش بنگر ، عمق نگاهی دارد لحظه ذبح شدن ، چون که فشارش افتاد ریخت نظمش به هم و لرز شدیدی دارد این امانت که ز خواهر بگرفتست حسین چون به بغما برود ، بار خجالت دارد بر در خیمه زنی منتظر فرزند است چشم امید به باریدن باران دارد ارباًاربای ، ربابا ، تو ندیدی هرگز گوش تا گوش به یک تیر چه دیدن دارد یک قدم پیش ، بیاید ، دو قدم پس برود آنکه در زیر عبا ، ذبح عظیمی دارد پشت خیمه پدری بهر پسر قبری کند و چه قبری ، تو نپندار که عمقی دارد خواست تا خاک بریزد ، به رخ مهتابش ناله ای آمد و گفتا که چه چشمی دارد چشم بازش تو ببین ، خیره شده بر رخ من به گمانم پسرم ، حس تلذّی دارد عصر روز دهم ماه محرم دیدند حرمله آمده و نیزه تیزی دارد نیزه اش را به زمین می برد و می کوبد گوییا قصد بدی ، فکر پلیدی دارد آه از لحظه بیرون شدن از خاک علی چکمه بر سینه و انگشت به چشمان علی راس تکیه زده بر پوست بدون خنجر دو سه باری بکشی ، کنده شود ، وای علی آه از لحظه دیدار رباب و سر نی چشمها خیره شده جمله به چشمان علی مادرش آب که نوشید ، خودش را می زد سینه اش شیر بیاورده ، ولی کوش علی