گزارش تصویری "افتتاح مدرسه‌ای در قم به نام پدر شعر آیینی کشور استاد محمدعلی مجاهدی با حضور مسئولین نهادها وارگان های استانی وکشوری و شاعران آیینی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

گزارش تصویری "افتتاح مدرسه‌ای در قم به نام پدر شعر آیینی کشور استاد محمدعلی مجاهدی با حضور مسئولین نهادها وارگان های استانی وکشوری و شاعران آیینی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

افتتاح مدرسه ای در قم به نام پدر شعر آیینی کشور - تسنیم https://www.tasnimnews.com/fa/news/1403/08/22/3198812/%D8%A7%D9%81%D8%AA%D8%AA%D8%A7%D8%AD-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D9%BE%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D8%B9%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1

گزارش تصویری "افتتاح مدرسه‌ای در قم به نام پدر شعر آیینی کشور استاد محمدعلی مجاهدی با حضور مسئولین نهادها وارگان های استانی وکشوری و شاعران آیینی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

گزارش تصویری "افتتاح مدرسه‌ای در قم به نام پدر شعر آیینی کشور استاد محمدعلی مجاهدی با حضور مسئولین نهادها وارگان های استانی وکشوری و شاعران آیینی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

سبک شعر( واحد) واحــدِ شــهادتِ حضرتِ زهرا سلام الله علیها دوباره شب و حیدر و فاطمه درِ خونــه ها رو می بندن همه جوابِ علی رو نمیدن که هیچ به اشکایِ زهرا می خندن همه بغل کرده زانویِ غم رو ... ولی نگاهش ســویِ ذوالفقــاره علی میگه فاطمه : یا علی چاره کن آخــه صبرم انـــدازه داره علی بایـد فاطمــه مثلِ حیـدر بشــه اونم فاتــحِ بــدر و خیبـر بشــه تویِ کوچـــه ها در کنـارِ حســن بایـــد یــاسِ نیلـیِ پرپــر بشــه یه گوشواره افتاده تو کوچه ها یه مادر که گُم می کنه راهش و دیگه بعد اون روز تویِ خونه هم می پوشونه اون صورتِ ماهشو خداحافــظ ای سوره ی کوثــرم خداحافــظ ای غنچـه ی پرپــرم خداحافــظ ای یاسِ نیلی شــده خداحافــظ ای مهربان همســرم الــهــی بــمیــرم بــرات فـــاطمــه چـــرا تو چشــات آیــه های غمــه چرا روتو می گیری از شوهـــرت مگه مَحرمـــت دیگه نامحرمــه ؟ نـــرو پشــتِ در ای پرستــــویِ من نمی خوام تو پاســوزِ حیدر بشــی نمیخوام تو یک عمر افسوس و آه بـــرایِ شــب و روزِ حیــــدر بشــی یه دستت به پهلو یه دستت به من با دستـــایِ بســـته مــن و می بَرن تو با تازیانــه زمیــــن می خـــوری منــو با خجالـــت زمیــــن می زنن بمیــرم که بـــارِ سفــر بستـــه ای کـــه آیینــه آیینــه بشکستــــه ای دعــایِ تو عجّـــل وفاتــــی شــده بمیـــرم که از زندگــی خستــه ای خداحافــظ ای ســـوره ی کوثــرم خداحافــظ ای غنچـه ی پـــرپــرم خداحافــظ ای یاسِ نیلـــی شــده خداحافــظ ای مهربـــان همســرم ابراهیم زمانی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................

📺 انعکاس خبر افتتاح مدرسه استاد مجاهدی از صدا و سیمای استان ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

ایام فاطمیه

مدح صدیقه طاهره حضرت فاطمه الزهرا علیهاالسلام مدح و مرثیه قالب شعر، مربع ترکیب بی انتها زهرا ......................... زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر زنی از خویشتن حتی، از أعطینا، قدیمی‌تر زنی از نیّت پیدایِش دنیا، قدیمی‌تر که قبل از قصۀ ‌«قالوا بلی» این زن بلی گفته‌ست نخستین زن که با پروردگارش یا علی گفته‌ست ملائک در طواف چادرش، پروانه پروانه به سوی جانمازش می‌رود سلانه سلانه شبی در عرش از تسبیح او افتاد یک دانه از آن دانه بهشت آغاز شد، ریحانه ریحانه نشاند آن دانه را در آسمان با گریه آبش داد زمین خاکستری بود، اشک او رنگ و لعابش داد زنی آن‌سان که خورشید است سرگرم مصابیحش که باران نام او را می‌ستاید در تواشیحش جهان آرایه دارد از شگفتی‌های تلمیحش جهان این شاه‌مقصودی که روشن شد ز تسبیحش ازل مبهوت فردایش، ازل حیران دیروزش ندانم‌های عالم ثبت شد در لوح محفوظش چه بنویسم از آن بی‌ابتدا، بی‌انتها، زهرا ازل زهرا، ابد زهرا، قدر زهرا، قضا زهرا شگفتا فاطمه! یا للعجب! واحیرتا! زهرا چه می‌فهمم من از زهرا و ما أدراک ما زهرا! مرا در سایۀ خود بُرد و جوهر ریخت در شعرم رفوی چادرش مضمون دیگر ریخت در شعرم مدام او وصله می‌زد، وصلۀ دیگر بر آن چادر که جبرائیل می‌بندد دخیل پر بر آن چادر ستون آسمان‌ها می‌گذارد سر بر آن چادر تیمّم می‌کند هر روز پیغمبر بر آن چادر همان چادر که مأوای علی در کوچه‌ها بوده‌ست کمی از گرد و خاکش رستخیز کربلا بوده‌ست غمی در جان زهرا می‌شود تکرار در تکرار صدای گریه می‌آید به گوشش از در و دیوار تمام آسمان‌ها می‌شود روی سرش آوار که دارد در وجودش روضه می‌خواند کسی انگار برایش روضه می‌خواند صدایی در دل باران که یا أماه! أنا المظلوم، أنا المقتول، أنا العطشان خدا را ناگهان در جلوه‌ای دیگر نشان دادند که خوبِ آفرینش را به زهرا ارمغان دادند صدای کودکش آمد، تمام عرش جان دادند ملائک یک به یک گهوارۀ او را تکان دادند صدای گریه آمد، مادرم می‌سوخت در باران برای کودک خود پیرُهن می‌دوخت در باران وصیت کرد مادر، آسمان بی‌وقفه می‌بارید حسینم هر کجا خُفته، قدم آرام بردارید! تن او را به دست ابری از آغوش بسپارید جهان تشنه‌ست، بالای سر او آب بگذارید زمان رفتنش فرمود: می‌بخشید مادر را کفن‌هایم یکی کم بود، می‌بخشید مادر را بمیرم بسته می‌شد آن نگاه آهسته آهسته به چشم ما جهان می‌شد سیاه آهسته آهسته صدای روضه می‌افتد به راه آهسته آهسته زنی آمد به سوی قتلگاه آهسته آهسته بُنَّیَ تشنه‌ای مادر برایت آب آورده... سیدحمیدبرقعی http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7

حضرت فاطمه علیهاالسلام .................... سر می‌گذارد آسمان بر آستانت غرقیم در دریای لطف بی‌کرانت محبوب‌تر از هر کسی نزد رسولی آغوش او همواره می‌شد میزبانت چون مادری دلسوز، مرهم می‌نشاندی بر زخم او با دست‌های مهربانت نور پدر وقتی که شد خاموش دیگر، تاریک شد، تاریکِ تاریک آسمانت حق علی را غصب کردند و پس از آن انداختند آتش به جان آشیانت می‌سوختی در شعله‌های کینه‌هاشان آه از دلت آه از دل آتشفشانت... با دست‌های بسته حیدر را که بردند با چشم خود انگار دیدی رفت جانت پشت سر حیدر خودت را می‌کشاندی آه از تن مجروح و از اشک روانت هجده بهار از عمر تو تنها گذشت آه ناگاه دیدی می‌رسد فصل خزانت پیچید در خانه برای آخرین بار بوی تنور داغ و بوی عطر نانت بانو تو حتی بعد از این‌که پر کشیدی بودی به فکر کودکان نیمه‌جانت بند کفن وا شد تو با مهری فراوان آغوش وا کردی به روی کودکانت آن کودکانی که پس از تو رنج دیدند ای کاش پایان داشت اینجا داستانت یا لااقل بانو نمی‌رفتی تو ای کاش آن روز در گودال با قدّ کمانت دیدی حسینت را که تنها و غریب است دیدی که غرق خون شده اینک جوانت با ناله تا گفتی بُنَیَّ عرش لرزید عالم همه حیران شد از صبر و توانت گفتی که آبت هم ندادند، آسمان سوخت وقتی شنید این واژه‌ها را از زبانت خانم معصومه شریف http://eitaa.com/joinchat/1576206338Cce9613f504 ................ http://eitaa.com/joinchat/2068774923Cdec8ba13f7