#هرچه‌داریم‌همه‌از‌مادر‌سادات‌داریم🖤 بعد از نبـی ندیده کسـی خنده بر لبت عالم فدای گریه ی هر روز و هر شبت ای شمعِ بیقرار و پریشانِ مرتضـی سو سو نزن تو را به خدا،جانِ مرتضـی ای جانِ عالمین فدای نگاهِ تو نیلـی شده ست از چه چنین رویِ ماهِ تو؟! اصلاً چه شد که دست به پهلو گرفته ای؟! مضطر شدی و پیشِ علـی رو گرفته ای؟! قدت خمیده تر شده ای کوهِ احترام از بس که پیشِ پای علـی کرده ای قیام مادر سپر شود چه کسـی مادری کند؟! مه پشتِ در رود چه کسـی دلبری کند؟! محسن نماند نخلِ علـی را ثمر شود در کربلا برای حسینت سپر شود شاید قرار بوده نبیند چه مضطر است وقتـی که زیرِ خنجرِ دشمن برادر است دستت به دستهایِ پسر بود و آمدند قدش نمیرسید حسن؛بـی هوا زدند در بینِ کوچه ناله کشیدی...علـی شکست چشمت ضعیف بود و ندیدی...علـی شکست حیدر هنوز لاله ی پرپر ندیده بود سیلـی زدن به سوره ی کوثر ندیده بود آتش کشیده است زبان از دلِ علـی ای وای از دلِ تو؛امان از دلِ علـی وقتـی زمین زدند تو را ای ستونِ عرش افتاد زیر پای تو صد ها ملک به فرش دستانِ خسته ات همه را کشته فاطمه این رأسِ بسته ات همه را کشته فاطمه حیدر سه بار از غمِ تو خورده بر زمین ویرانه شد پس از تو جهان؛خانه را ببین این خانه بـی محبّتِ تو گریه آور است اصلاً بقای عشق و محبّت به مادر است دیگر حسن لباس و عبا را می‌آورد زینب از این به بعد غذا را می‌آورد دیگر کسـی به فکرِ علـی غیرِ چاه نیست حالش بد است؛بعدِ تو او روبراه نیست هر شب به روی چاه سرش می‌گذارد و اندوه و ماتمش به خدا میسپارد و گوید:زمانه...باغ و بهارم گرفته ای...!! آه ای مدینه دار و ندارم گرفته ای...!! ای نخلِ پر شکوهِ ولایت ز باغِ تو بنگر خمیده پشتِ ملائک ز داغِ تو همواره گرم پشتِ دلم به دعایِ توست محتاجِ یک نگاهِ تو و بچه هایِ توست ای دستِ مادرانه ی تو رفته بر سرم مادر اگر توئی به فدای تو مادرم 🌱_🤍_🦋