🌺🍃 حکمت ۳۶۹ نهج‌البلاغه ✴️زمانى طوفانى در پيش است✴️ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى فِيهِمْ مِنَ الْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ، وَ مِنَ الاِْسْلاَمِ إِلاَّ اسْمُهُ، وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ الْبِنَاءِ، خَرَابٌ مِنَ الْهُدَى، سُكَّانُهَا وَعُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ الاَْرْضِ، مِنْهُمْ تَخْرُجُ الْفِتْنَةُ، وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِي الْخَطِيئَةُ؛ يَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا، وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا. يَقُولُ اللّهُ سُبْحَانَهُ: فَبِي حَلَفْتُ لاََبْعَثَنَّ عَلَى أُولئِکَ فِتْنَةً تَتْرُکُ الْحَلِيمَ فِيهَا حَيْرَانَ وَقَدْ فَعَلَ، وَ نَحْنُ نَسْتَقِيلُ اللّهَ عَثْرَةَ الْغَفْلَةِ. روزگارى بر مردم فرامى‌رسد كه در ميان آن‌ها از قرآن چيزى جز خطوطش و از اسلام جز نامش باقى‌نخواهد‌ماند، مساجد آن‌ها در‌آن‌زمان از جهت بنا آباد و محكم ولى از جهت هدايت خراب و ويران است، ساكنان آن مساجد و آبادكنندگانش بدترين‌مردم روى زمينند، فتنه و فساد از آن‌ها برمى‌خيزد و خطاها به آن‌ها بازمى‌گردد، آن‌كس‌كه در‌آن‌زمان از فتنه‌ها كناره‌گيرى‌كند او را (به‌اجبار) به آن بازمى‌گردانند و هركسى‌كه از‌آن‌جا وامانده‌است به‌سوى آن سوقش مى‌دهند، خداوند سبحان مى‌فرمايد: به ذاتم سوگند‌خورده‌ام فتنه‌اى بر آنان مى‌فرستم كه شده و ما از خداوند خواستاريم كه از لغزش‌ها و غفلت‌هاى ما درگذرد.

🌺🍃 حکمت ۳۷۰ نهج‌البلاغه 💚يك پيام مستمر💚 قلما اعتدل به المنبر، إِلا قال أمام الخطبة : أَيُّهَا النَّاسُ، اتَّقُوا اللّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُو، وَ لاَ تُرِکَ سُدًى فَيَلْغُو وَمَا دُنْيَاهُ الَّتي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الاْخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ، وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالآخَرِالَّذِي ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ. روايت‌شده كه كمتر اتفاق‌مى‌افتاد كه امام علیه السلام بر منبر بنشيند و پيش‌از خطبه چنين نفرمايد : اى مردم! تقواى الهى پيشه‌كنيد (و بدانيد) هيچ‌كس بيهوده و عبث آفريده‌نشده كه دائماً به لهو (و سرگرمى‌هاى مختلف) بپردازد و هيچ‌كس مهمل و بى‌هدف رهانشده تا به كارهاى لغو و بى‌ارزش مشغول‌شود (هرگز) دنياى دل‌پسندش جاى آخرتى را كه با بدنگرى، زشت در نظرش جلوه‌كرده‌است نخواهدگرفت و آن فريب‌‌خورده‌اى كه با برترين كوشش بر دنيا ظفريافته هم‌چون كسى نيست كه به كمترين سهم خود از آخرت دست يافته‌است.

🌺🍃 حکمت ۳۷۱ نهج‌البلاغه 0️⃣1️⃣ ده موضوع مهم و سرنوشت ساز هيچ شرافتى برتر از اسلام نيست و هيچ عزتى گران بهاتر از تقوا، هيچ پناه‌گاهى بهتر ونگه‌دارنده تر از ورع (وپرهيزاز شبهات)نمى‌باشد، هيچ شفيعى نجات‌بخش‌تر از توبه، هيچ گنجى بى‌نيازكننده تر از قناعت و هيچ سرمايه‌اى براى از بين بردن فقر بهتر از رضا به مقدار حاجت نمى‌باشد. آن كس كه به مقدار نياز اكتفا كند به آسايش و راحتى هميشگى دست يافته و در فراخناى آسودگى جاى گرفته است در حالى كه دنياپرستى كليد رنج وبلا و مَركب تعب وناراحتى است. حرص و تكبر و حسد انگيزه‌هايى هستند براى فرو رفتن در گناهان، و شر و بدكارى،جامع تمام (اين) عيب هاست.

🌺🍃 حکمت ۳۷۲ نهج‌البلاغه ✴️ اركان دين و دنيا امام علیه السلام به جابر بن عبدالله انصارى چنين فرمود : اى جابر! قوام و استوارى دين و دنيا به چهار چيز است: عالم و دانشمندى كه علم خود را به‌كار گيرد و نادانى كه از فراگيرى سر باز نزند و سخاوتمندى كه در بذل وبخشش بخل نورزد و نيازمندى كه آخرتش را به دنيا نفروشد. *️⃣ ازاين‌رو هرگاه عالم علمش را ضايع كند (و به‌كار نگيرد)، جاهل از فراگيرى علم خوددارى خواهد كرد (زيرا به علم عالم بدبين مى‌شود) و هرگاه اغنيا در نيكى بخل ورزند، نيازمندان آخرت خود را به دنيا مى‌فروشند (و به اموال اغنيا حمله مى‌كنند).

🌺🍃 حکمت ۳۷۳ نهج‌البلاغه 👅ضرورت راز دارى و كنترل زبان👅 وَ قَالَ عليه السلام الْكَلَامُ فِي وِثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِي وِثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ وَرِقَكَ فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً امام عليه السّلام (در باره سخن) فرموده است👇 1- سخن در قيد و بند تو مى‌باشد تا آنرا نگفته‌اى و چون به زبان آوردى تو در بند آن هستى (پيشتر تو بر آن مسلّط بودى و اكنون آن بر تو چه سود رساند چه زيان) 2- پس زبانت را (در خزينه دهان) نگاه دار چنان‌كه طلا و نقره را در خزينه مى‌نهى كه بسا يك كلمه نعمتى را از دست مى‌دهد و عذاب و گرفتارى پيش مى‌آورد (بنا بر اين بايد پرگوئى نكرده پيش از انديشه سخن نگفت).

🌺🍃 حکمت ۳۷۴ نهج‌البلاغه مردگان زنده نما! گروهى از مردم با دست و زبان و قلب به مبارزه با منكرات و انكار منكر برمى خيزند. آن ها تمام خصلت هاى نيك را به طور كامل در خود جمع كرده اند. گروهى ديگر تنها با زبان و قلب به مبارزه برمى خيزند اما با دست كارى انجام نمى دهند آن ها به دو خصلت از خصلت هاى نيك تمسك جسته اند و يكى را ضايع كرده اند. گروهى ديگر تنها با قلبشان نهى از منكر مى كنند (و از آن بيزارند) ولى مبارزه با دست و زبان را ترك مى گويند اين گروه بهترين خصلت هاى از اين سه را ترك گفته و تنها به يكى چنگ زده اند. گروهى ديگر نه با زبان نهى از منكر مى كنند و نه با قلب و نه با دست، اين ها (در حقيقت) مردگانى در ميان زندگان هستند. ❗️(بدانيد) تمام اعمال نيك و حتى جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهى از منكر همچون آب دهان است در برابر دريايى عميق و پهناور. امر به معروف و نهى از منكر نه مرگ كسى را نزديك مى كند و نه از روزى كسى مى كاهد (و بدانيد) از همه اين ها مهمتر سخن حقى است كه در برابر سلطان ستمگرى گفته شود (و از مظلومى در مقابل آن ظالم دفاع گردد).

🌺🍃 حکمت ۳۷۵ نهج‌البلاغه قلب هاى واژگونه! وَعَنْ أَبِي جُحَيْفَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ(عليه السلام)يَقُولُ: أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَيْدِيكُمْ، ثُمَّ بِأَلْسِنَتِكُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِكُمْ; فَمَنْ لَمْ يَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً، وَ لَمْ يُنْكِرْ مُنْكَراً،قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلاَهُ أَسْفَلَهُ وَأَسْفَلُهُ أَعْلاَهُ. ابوجحيفه مى‌گويد: از اميرمؤمنان عليه السلام شنيدم كه مى‌ فرمود : نخستين مرحله‌اى از جهاد كه از شما مى‌ گيرند و در آن مغلوب مى‌شويد جهاد با دست (جهاد عملى) است سپس جهاد با زبان و بعد جهاد با قلب. آن‌كس كه حتى با قلبش به طرفدارى معروف و مبارزه با منكر برنخيزد قلبش واژگونه مى‌شود! بالاى آن پايين و پايين آن بالا مى‌رود (و حس تشخيص نيك و بد را از دست مى‌دهد).

🌺🍃 حکمت ۳۷۶ نهج‌البلاغه ♻️عاقبت حق و باطل♻️ إِنَّ الْحَقَّ ثَقِيلٌ مَرِيءٌ، وَ إِنَّ الْبَاطِلَ خَفِيفٌ وَبِيءٌ. حق، سنگين اما گواراست، و باطل، سبك است اما بلاخيز و مرگ‌آور.

🌺🍃 حکمت ۳۷۷ نهج‌البلاغه نه نيكوكاران در امانند نه بدكاران مأيوس لاَ تَأْمَنَنَّ عَلَى خَيْرِ هذِهِ الاُْمَّةِ عَذَابَ اللّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى: «فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ» وَلاَ تَيْأَسَنَّ لِشَرِّ هذِهِ الاُْمَّةِ مِنْ رَوْحِ اللّهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى : «إِنَّهُ لاَ يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ». بهترين افراد اين امت را از عذاب الهى ايمن ندانيد زيرا خداوند مى‌فرمايد: جز زيان‌كاران هيچ‌كس در برابر مجازات الهى احساس امنيت نمى‌كند. (ممكن است يك روز لغزشى پيدا كند و در صف بدكاران قرار گيرد) و براى بدترين افراد اين امت نبايد از رحمت خدا مأيوس شويد زيرا خداوند مى‌فرمايد: از رحمت خدا جز كافران مأيوس‌نمى‌شوند.

ترجمه و شرح حکمت 377 نهج البلاغه: نه ایمن از عذاب، نه نومید از رحمت - موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام https://ahlolbait.com/content/18782/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87-%D9%88-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%AA-377-%D9%86%D9%87%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA%D9%87-%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%B9%D8%B0%D8%A7%D8%A8%D8%8C-%D9%86%D9%87-%D9%86%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%AD%D9%85%D8%AA