💠از نامه هاى امام(علیه السلام) به عثمان بن حنیف انصارى، فرماندار بصره
بعد از آنکه خبر به آن حضرت رسید که به میهمانى جمعى (از مرفهین) اهل بصره دعوت شده و او هم در آن میهمانى شرکت کرده است.
💠امام(علیه السلام) عثمان بن حنیف انصارى را که از اصحاب با فضیلت پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) بود و از سوى امیرمؤمنان على(علیه السلام) به فرماندارى بصره انتخاب شده بود در تعبیراتى سرزنش آلود مورد خطاب قرار می دهد.
این نامه نشان مى دهد که مجلس مورد نظر مجلس گسترده اى بوده که گروهى از اشراف در آن دعوت داشتند و انواع غذاها بر سر سفره آماده بوده است.
امام(علیه السلام) عیب بزرگ این سفره را
✅ انحصارى بودن آن براى اغنیا
✅ پر زرق و برق بودن غذاهاى رنگارنگ ✅و اینکه گرسنگان و نیازمندان از آن بهره بی بهره بودند.
✅که اگر والى بودن عثمان بن حنیف را بر آن بیفزاییم اشکال آن بیشتر مى گردد.
✅ ایراد آخر اینکه اموال مشتبه به حرام در آن بوده است.
💠این نکته قابل توجّه است که امام(علیه السلام) به قدرى مراقب کارگزاران خود بوده و در حرکات و رفتار آنها دقت مى کرده که کوچک ترین نقطه ضعفى نداشته باشند تا جایى که حتى شرکت در یک مهمانى نامناسب را بر آنها خرده مى گرفته و با نامه بلند بالایى مملوّ از نصایح مختلف به آنها هشدار مى داده و نصیحت مى فرموده است.
💠و نشان مى دهد که امام(علیه السلام) نهایت تدبیر را در امر کشوردارى رعایت مى کرده است.
💠نکته دیگر اینکه نظر مبارک امام(علیه السلام) این است که حاکمان و مقامات برجسته حکومت اسلامى همیشه در کنار مردم و توده هاى مستضعف باشند و به #مرفهان بى درد که توقعشان از همه بیشتر و یاریشان به هنگام یارى دادن از همه کمتر است، هرگز اهمّیّتى ندهند.
💠تجربه نشان داده که در مواقع بحرانى تنها گروه اوّل مدافعان سرسخت و ایثارگران بى منّتند.
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
#نامه_45
#نامه_به_عثمان_بن_حنیف
💠عثمان بن حنیف کیست؟
🌾عثمان بن حنیف از صحابه پیغمبر(صلى الله علیه وآله)بود، در غزوه احد و پس از آن شرکت داشت و در عصر خلیفه دوم به علت تقوا و پاکدامنى خاصى که داشت مأمور اندازه گیرى سرزمین هاى خراجى عراق و سپس والى بصره شد.
💠هنگامى که فتنه جمل رخ داد انصار #عایشه به او پیشنهاد کردند که همراه آنها بر ضد على(علیه السلام) بجنگد (در حالى که او والى بصره بود).
او از این کار خوددارى کرد.
طرفداران عایشه او را شکنجه کردند و تمام موى سر و صورت و ابروهاى او را کندند و با همان حال نزد عایشه بردند.
او گفت: رهایش کنید.
💠عثمان بن حنیف خدمت على(علیه السلام) آمد و در جنگ جمل همراه آن حضرت بود.
سپس ساکن کوفه شد و در دوران خلافت معاویه چشم از جهان فرو بست.
در کتاب استیعاب ابن عبد البر آمده است: هنگامى که عراق فتح شد، خلیفه دوم با یارانش مشورت کرد چه کسى مصلحت است به عراق برود و والى آنجا باشد؟ همگى بالاتفاق گفتند: عثمان بن حنیف مناسب است و افزودند که او مى تواند بیش از این را هم اداره کند، زیرا بصیرت و عقل و معرفت و تجربه فراوانى دارد.
💠 او و برادرش، سهل بن حنیف در زمره دوازده نفرى بودند که به ابوبکر ایراد گرفتند و اعمال او را زیر سؤال بردند.
💠سپس عثمان و برادرش سهل جزء مأموران خاص على(علیه السلام) (شرطة الخمیس) بودند که امام(علیه السلام) بهشت را براى آنان تضمین کرد.
👈 این سخن را با سخنى از امام على بن موسى الرضا پایان مى دهیم.
امام(علیه السلام) فرمود: عثمان بن حنیف از کسانى بود که بعد از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) وفادار ماند و هیچ گونه تغییرى به مسائل خود نداد.
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
#نامه_45
#نامه_به_عثمان_بن_حنیف
💠از نامه هاى امام(علیه السلام) به عثمان بن حنیف انصارى، فرماندار بصره
📜 بعد از آنکه خبر به آن حضرت رسید که به میهمانى جمعى (از مرفهین) اهل بصره دعوت شده و او هم در آن میهمانى شرکت کرده است.
💠امام(علیه السلام) عثمان بن حنیف انصارى را که از اصحاب با فضیلت پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) بود و از سوى امیرمؤمنان على(علیه السلام) به فرماندارى بصره انتخاب شده بود در تعبیراتى سرزنش آلود مورد خطاب قرار می دهد.
این نامه نشان مى دهد که مجلس مورد نظر مجلس گسترده اى بوده که گروهى از اشراف در آن دعوت داشتند و انواع غذاها بر سر سفره آماده بوده است.
امام(علیه السلام) عیب بزرگ این سفره را
✅ انحصارى بودن آن براى اغنیا
✅ پر زرق و برق بودن غذاهاى رنگارنگ
✅و اینکه گرسنگان و نیازمندان از آن بهره بی بهره بودند.
✅که اگر والى بودن عثمان بن حنیف را بر آن بیفزاییم اشکال آن بیشتر مى گردد.
✅ ایراد آخر اینکه اموال مشتبه به حرام در آن بوده است.
💠این نکته قابل توجّه است که امام(علیه السلام) به قدرى مراقب کارگزاران خود بوده و در حرکات و رفتار آنها دقت مى کرده که کوچک ترین نقطه ضعفى نداشته باشند تا جایى که حتى شرکت در یک مهمانى نامناسب را بر آنها خرده مى گرفته و با نامه بلند بالایى پر از نصایح مختلف به آنها هشدار مى داده و نصیحت مى فرموده است.
💠و نشان مى دهد که امام(علیه السلام) نهایت تدبیر را در امر کشوردارى رعایت مى کرده است.
💠نکته دیگر اینکه نظر مبارک امام(علیه السلام) این است که حاکمان و مقامات برجسته حکومت اسلامى همیشه در کنار مردم و توده هاى مستضعف باشند و به #مرفهان بى درد که توقعشان از همه بیشتر و یاریشان به هنگام یارى دادن از همه کمتر است، هرگز اهمّیّتى ندهند.
💠تجربه نشان داده که در مواقع بحرانى تنها گروه اوّل مدافعان سرسخت و ایثارگران بى منّتند.
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
#نامه45
#نامه_به_عثمان_بن_حنیف
💠عثمان بن حنیف کیست؟
🌾عثمان بن حنیف از صحابه پیغمبر(صلى الله علیه وآله)بود، در غزوه احد و پس از آن شرکت داشت و در عصر خلیفه دوم به علت تقوا و پاکدامنى خاصى که داشت مأمور اندازه گیرى سرزمین هاى خراجى عراق و سپس والى بصره شد.
💠هنگامى که فتنه جمل رخ داد انصار #عایشه به او پیشنهاد کردند که همراه آنها بر ضد على(علیه السلام) بجنگد (در حالى که او والى بصره بود).
او از این کار خوددارى کرد.
طرفداران عایشه او را شکنجه کردند و تمام موى سر و صورت و ابروهاى او را کندند و با همان حال نزد عایشه بردند.
او گفت: رهایش کنید.
💠عثمان بن حنیف خدمت على(علیه السلام) آمد و در جنگ جمل همراه آن حضرت بود.
سپس ساکن کوفه شد و در دوران خلافت معاویه چشم از جهان فرو بست.
در کتاب استیعاب آمده است: هنگامى که عراق فتح شد، خلیفه دوم با یارانش مشورت کرد چه کسى مصلحت است به عراق برود و والى آنجا باشد؟ همگى بالاتفاق گفتند: عثمان بن حنیف مناسب است و افزودند که او مى تواند بیش از این را هم اداره کند، زیرا بصیرت و عقل و معرفت و تجربه فراوانى دارد.
💠 او و برادرش، سهل بن حنیف در زمره دوازده نفرى بودند که به ابوبکر ایراد گرفتند و اعمال او را زیر سؤال بردند.
💠سپس عثمان و برادرش سهل جزء مأموران خاص على(علیه السلام) (شرطة الخمیس) بودند که امام(علیه السلام) بهشت را براى آنان تضمین کرد.
👈 این سخن را با سخنى از امام على بن موسى الرضا پایان مى دهیم.
امام(علیه السلام) فرمود: عثمان بن حنیف از کسانى بود که بعد از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) وفادار ماند و هیچ گونه تغییرى به مسائل خود نداد.
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
#نامه45
#نامه_به_عثمان_بن_حنیف
💢ای حنیف به من خبر رسیده که:
✍أَمَّا بَعْدُ، یَا ابْنَ حُنَیْف: فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رَجُلاً مِنْ فِتْیَةِ أَهْلِ الْبَصْرَةِ دَعَاکَ إِلَى مَأْدُبَة فَأَسْرَعْتَ إِلَیْهَا تُسْتَطَابُ لَکَ الاَْلْوَانُ، وَتُنْقَلُ إِلَیْکَ الْجِفَانُ! وَمَا ظَنَنْتُ أَنَّکَ تُجِیبُ إِلَى طَعَامِ قَوْم، عَائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ، وَغَنِیُّهُمْ مَدْعُوٌّ. فَانْظُرْ إِلَى مَا تَقْضَمُهُ مِنْ هَذَا الْمَقْضَمِ فَمَا اشْتَبَهَ عَلَیْکَ عِلْمُهُ فَالْفِظْهُ، وَمَا أَیْقَنْتَ بِطِیبِ وُجُوهِهِ فَنَلْ مِنْهُ.
✍اما بعد (از حمد و ثناى الهى)
💢 اى پسر حنيف! به من گزارش داده اند که مردى از جوانان (ثروتمند و اشرافى) اهل بصره تو را به سفره رنگين ميهمانى خود فراخوانده
💢و تو نيز (دعوتش را پذيرفته اى و) به سرعت به سوى آن شتافته اى در حالى که غذاهاى رنگارنگ و ظرف هاى بزرگ طعام يکى از پس از ديگرى پيش روى تو (به وسيله خادمانش) قرار داده مى شد.
✍من گمان نمى کردم تو دعوت جمعيتى را قبول کنى که نيازمندشان (از نشستن بر سر آن سفره) ممنوع باشد و (تنها) ثروتمندشان دعوت شود.
💢 به آنچه در دهان مى گذارى و مى خورى بنگر،
💢 آنچه حلال بودنش براى تو مشکوک باشد از دهان فرو افکن
💢و آنچه را به پاکى و حلال بودنش يقين دارى تناول کن.(از شرکت در این مجالس برحذر باش)
http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7
#نامه45
#نامه_به_عثمان_بن_حنیف
#فرازاول
اي کاش به دست دولتمردان و همه ما این نامه میرسید و کلام مولا را به گوش جان می پذیرفتیم