🌸خطبه 216 در يک نگاه 🌸 👈منشور حکومتداری 💥اين خطبه از خطبه هاى مهم نهج البلاغه است که امام(عليه السلام) در زمان ومکان خاصى; يعنى در #جنگ_صفين ايراد فرموده و مباحث مهمى را در بردارد و عمدتاً از #چهار_بخش تشکيل شده است:  1⃣در بخش اوّل از حقوق متقابل والى و رعيت (زمامداران و توده هاى مردم) سخن مى گويد. به بيان قانونى کلى درباره حقوق مى پردازد و مى فرمايد: #حق، همواره دو سويه است;هرکس بر ديگرى حق دارد او نيز به نوعى داراى حق بر آن شخص است.   2⃣در بخش دوم حقوق حاکمان بر مردم و حقوق مردم را بر حاکمان تشريح مى کند و در همين بخش بر اين معنا تأکيد مى فرمايد که نه اصلاح مردم بدون اصلاح حاکمان ممکن است نه اصلاح حاکمان بى اصلاح مردم; يعنى اين دو در يکديگر تأثير متقابل دارند.   3⃣بخش سوم پاسخى است که امام(عليه السلام) به يکى از يارانش داد; او تعريف و تمجيد فراوانى از امام کرد و وفادارى کامل خود را به پيشگاه آن حضرت عرضه داشت، امام در پاسخ او تواضع فراوانى نمود و فرمود: 👈من هرگز ثناگويى و تعريف و تمجيد را خوش ندارم، چرا که همه عظمتها مخصوص ذات پاک خداست. 4⃣ در بخش چهارم از روابط صحيح حاکمان و مردم سخن به ميان آمده و بدين معنا تأکيد شده که حاکمان بايد از متملّقان و چاپلوسان بپرهيزند و به عکس آماده شنيدن نقد نقّادان و خرده گيرى خرده گيران باشند تا جامعه رو به سوى صلاح و فلاح حرکت کند. http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7

🌸گفتار امام(عليه السلام) نامه شماره23 در يک نگاه 💠اين وصيّت نامه در عين اختصار از #چهار_بخش تشکيل شده است. ✅ بخش اوّل، امام(عليه السلام) توصيه به تمسک به  دو رکن مهم اسلام، توحيد و نبوّت کرده و مى فرمايد: هيچ گونه شرک به زندگى خود راه ندهيد و سنّت پيغمبر  اکرم(صلى الله  عليه وآله) را ضايع مکنيد. ✅ بخش دوم، از دوران زندگانى خود سخن مى گويد و آن را به سه مرحله تقسيم مى کند که هر يک در مقايسه با ديگرى درس عبرتى است براى مخاطب و مى فرمايد: روزى که سالم بودم و روزى که در بسترم و روزى که از ميان شما مى روم سه روز عبرت انگيز است. ✅در بخش سوم، امام(عليه السلام) طرز رفتار با قاتلش را که آميخته با نهايت محبّت و عطوفت است، بيان مى کند که اگر زنده بماند، او را عفو خواهد کرد و اگر از بستر شهادت برنخيزد، گرچه اولياى دم مى توانند قصاص کنند، باز هم توصيه به عفو مى فرمايد. ✅در بخش چهارم چگونگى برخورد خود را با مرگ شرح مى دهد و مى فرمايد: من هرگز مرگ (شهادت) را ناخوش نداشتم و همچون تشنه اى که به سرچشمه مى رسد از ورود به آن شادم.   http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7