627 ـ اختلاف ريشه فطرى ندارد
قرآن:
(وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا وَلَوْلا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيما فِيهِ يَخْتَلِفُونَ) . (1)
«و مردم جز يك امت نبودند ، پس ميانشان اختلاف افتاد . و اگر نبود وعده اى كه پيش از اين از جانب پروردگارت مقرّر گشته بود بى گمان در آنچه بر سر آن اختلاف مى كنند داورى شده بود» . الإمامُ الباقرُ عليه السلام : كانوا قَبلَ نُوحٍ اُمّةً واحِدَهً على فِطْرَةِ اللّه ِ لا مُهْتَدينَ ولا ضُلّالاً ، فَبعَثَ اللّه ُ النَّبِيّينَ . (2)
امام باقر عليه السلام : پيش از نوح، مردم يك امت بودند و بر سرشت خدايى ؛ نه رهيافته و نه گمراه . پس خداوند پيامبران را برانگيخت .
(1) يونس : 19 .
(2) مجمع البيان : 2/543 .
هدایت شده از کانال یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی ولا تهلکنی
هدایت شده از کانال یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی ولا تهلکنی
هدایت شده از کانال یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی ولا تهلکنی
628 ـ تشويق به دور افكندن اختلاف
قرآن:
(وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّه ِ جَمِيعا وَلا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللّه ِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانا) . (1)
«همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و از نعمتى كه خدا به شما ارزانى داشته است ياد كنيد : آن گاه كه دشمن يكديگر بوديد و او دلهايتان را به هم مهربان ساخت و به سبب اين نعمت او باهم برادر شديد». رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : ما اخْتَلَفَتْ اُمَّةٌ بَعدَ نَبِيّها إلّاظَهرَ أهْلُ باطِلِها على أهْلِ حقِّها . (2)
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ امتى پس از پيامبر خود گرفتار اختلاف نشد مگر آن كه باطل گرايان آن بر حقّ خواهانش پيروز گشتند .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : والْزَموا السَّوادَ الأعْظَمَ ، فإنَّ يَدَاللّه ِ مَع الجَماعةِ ، و إيّاكُم والفُرْقَةَ ، فإنَّ الشّاذَّ مِن النّاسِ للشَّيطانِ ، كما أنّ الشّاذَّ مِن الغَنَمِ للذِّئبِ . (3)
امام على عليه السلام : با اكثريت [دين دار] جامعه همراه شويد ؛ زيرا دست خدا با جماعت است . و از پراكندگى بپرهيزيد كه جدا شده از مردم، طعمه شيطان است، همچنان كه گوسفند جدا شده از رمه، طعمه گرگ است .
عنه عليه السلام : واللّه ِ ، لَأظُنُّ أنَّ هؤلاءِ القَومَ سَيُدالونَ مِنكُم باجْتِماعِهِم على باطِلِهم وتَفَرُّقِكُم عن حقِّكُم . (4)
امام على عليه السلام : به خدا سوگند ، گمان مى كنم كه اين قوم بزودى بر شما چيره شوند ؛ زيرا آنان بر باطل خود همداستانند و شما در حقّ خود دچار تفرقه و پراكندگى هستيد.
عنه عليه السلام : ما اخْتَلفَتْ دَعْوَتان إلّا كانتْ إحْداهُما ضَلالةً . (5)
امام على عليه السلام : هيچ گاه دو دعوت بر خلاف يكديگر نشد مگر اين كه يكى از آن دو [دعوت به] گمراهى بود .
(1) آل عمران : 103 .
(2) كنز العمّال : 929 .
(3) نهج البلاغة : الخطبة 127
(4) نهج البلاغة : الخطبة 25
(5) نهج البلاغة : الحكمة 183 .