➖خداوند او را پاک گردانده... 🛑عَنْ صَفِيَّةَ بِنْتِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ قَالَتْ: لَمَّا سَقَطَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ وَ كُنْتُ وَلِيتُهَا قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا عَمَّةِ هَلُمِّي إِلَيَّ اِبْنِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّا لَمْ نُنَظِّفْهُ بَعْدُ فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَا عَمَّةِ أَنْتِ تُنَظِّفِينَهُ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ نَظَّفَهُ وَ طَهَّرَهُ . 🔹صفيه دختر عبد المطلب مى‌گويد: هنگامى كه حسين عليه‌السّلام را از شكم مادرش به دنيا آوردم، پيامبر صلّى‌الله‌عليه‌وآله فرمود: «اى عمّه! پسرم را برایم بیاور». _گفتم: یا رسول الله! هنوز او را تمیز نکرده‌ایم! _فرمود: اى عمه تو [مى‌خواهى] او را تمیز كنى‌؟ همانا خداوند تبارک و تعالی او را تمیز و پاكيزه ساخته است. 📚الأمالی (للصدوق) ج ۱، ص ۱۳۶ #میلاد_امام_حسین #امام_حسین #شعبان ☑️ https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

‌‼️اعتراف یزید بن معاویه‼️ ✅هنگامی که وسایل غارت شده کربلا را به شام، نزد یزیدبن‌معاویه بردند، در میان آنها پرچم بزرگی وجود داشت که پاره پاره شده بود ولی دستگیره آن، صحیح و سالم بود. یزید با تعجب پرسید: «این پرچم را چه کسی حمل می کرد؟» پاسخ دادند: «عباس بن علی» یزید از روی تعجب، چندین بار بلند شد و نشست و گفت: «به این پرچم نگاه کنید که بر اثر ضربات نیزه و شمشیر،جایی از آن سالم نمانده؛ به جز دستگیره آن که علمدار، آن را با دست خود حمل می کرده است. سالم ماندن دستگیره پرچم، نشان از آن دارد که پرچمدار، تمام ضربات نیزه و شمشیر را که بر دستش وارد می شده تحمل می کرده ولی پرچم را رها نساخته است. این چنین است رسم وفاداری برادر نسبت به برادرش.» 📚دین و تمدن(حومانی لبنانی)جلد ۱، صفحه ۲۸۸ https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇 #القاب_آقا_امیرالمؤمنین ۱۵۱ . صاحِبُ آیةِ إِنَّما وَلِیکُمُ اللَّهُ «إِنَّما وَلِیکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ»؛ 📚سوره مائده، آیه ۵۵. «سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند». این آیه شریفه درباره امام علی علیه السلام نازل شده؛ چنان که رسول خداصلی الله علیه وآله آن را تأیید کرده است: «عَلِی بْنُ أَبِی طالِبٍ أَقامَ الصَّلاةَ وَآتَی الزَّکاةَ وَهُوَ راکِعٌ یرِیدُ وَجْهَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی کُلِ ّ حالٍ»؛ «علی بن ابی طالب علیه السلام نماز اقامه نمود و زکات پرداخت کرد؛ در حالی که در رکوع بود و خواهان قرب الهی در هر حالی است». 📚وسائل الشیعه، ج ۹، ص ۴۷۸. شأن نزول آیه: وقتی این آیه نازل شد، رسول خداصلی الله علیه وآله به طرف مسجد آمد، سائلی را دید که از مسجد بیرون می‌آمد، فرمود: آیا کسی به تو چیزی داد؟ گفت: آری آن آقایی که مشغول نماز است. و او امیرمؤمنان علیه السلام بود که در حال رکوع به سائل فقیر کمک نمود. 📚بحارالانوار، ج ۳۵، ص ۱۸۳؛ امالی صدوق، ص ۱۲۴؛ ارشاد القلوب، ج ۲، ص ۲۶۰؛ اقبال الاعمال، ص ۳۰۴؛ الافصاح، ص ۱۳۲. تفسیر الرازی، ج ۶، ص ۸۷؛ تفسیر البیضاوی، ج ۲، ص ۸۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج ۳، ص ۱۳۸؛ تفسیر البغوی، ج ۳، ص ۷۳. https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

🤲 اعمال مشترکه #ماه_شعبان ✅روزه؛ چرا که از پیامبر روایت است که فرمودند: هرکه یک روز از ماه را روزه بدارد بهشت بر او واجب شود. ✅گفتن هر روز ٧٠ مرتبه؛ أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ وَأَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ. ✅گفتن هر روز ٧٠ مرتبه؛ أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِي لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الرَّحْمٰنُ الرَّحِيمُ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ. ✅در تمام این ماه «هزار مرتبه» بگوید: لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَلا نَعْبُدُ إِلّا إِيَّاهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ. ✅ صدقه دادن ✅قرائت صلوات شعبانیه ✅در این ماه بسیار صلوات فرستد. ✅ هر پنجشنبه این ماه دو رکعت نماز بخواند،  در هر رکعت پس از سوره «حمد»، «صد مرتبه» سوره «توحید» خوانده و بعد از سلامِ نماز، «صد مرتبه» صلوات بفرستد. https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

➖داستان سرودن فرزدق قصيدۀ خود را دربارۀ #امام_سجّاد عليه‌السّلام 📜نقل شده كه هشام بن عبدالملك در روزگار خلافت پدرش حج گزارد و چون طواف كرد خواست به حجر الاسود دست بكشد. از شدت ازدحام نتوانست. براى او منبرى نهادند و مردم شام اطرافش را گرفتند. در همين حال على بن حسين امام سجاد(عليه السّلام)در حالى كه ازار و ردايى بر تن داشت و از همگان زيباتر و خوشبوتر بود آمد و ميان پيشانى او بر اثر سجده همچون زانوى شتر پينه بسته بود. شروع به طواف فرمود و چون به محل حجر الاسود رسيد مردم به پاس حرمت و هيبت ايشان كنار رفتند تا به حجر الاسود دست كشد(استلام كند) اين كار هشام را به خشم آورد. يك مرد شامى از هشام پرسيد: مَنْ هَذَا يَا أمِيرَ الْمُؤْمِنينَ؟! «اين مرد كيست اى اميرمؤمنان ؟!» هِشام گفت : لَا أعْرِفُهُ «نمى‌شناسمش »، براى آنكه اهل شام به امام سجاد رغبت نكنند. فرزدق (كه از شعرا و مدّاحان بنى اميّه بود) آنجا حاضر بود گفت : لَكِنِّى أنَا أعْرِفُهُ. «ولی من او را مى‌شناسم .» مرد شامى گفت : اى أبو فراس ! كيست او؟! فرزدق همانجا بالبَداهَة قصيده‌اى در مدح امام علیه‌السّلام سرود #میلاد_امام_سجاد #ماه_شعبان ☑️ https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

🔺هشام از شنيدن اين قصيده خشمگين شد، و جائزۀ فرزدق را قطع نمود و گفت : ألَا قُلْتَ فِينَا مِثْلَهَا؟! «تو چرا دربارۀ ما مثل اين قصيده ، قصيده‌اى نسروده‌اى ؟!» فرزدق گفت : هَاتِ جَدّاً كَجَدِّهِ، وَ أباً كَأبِيهِ، وَ امّاً كَاُمِّهِ حَتَّى أقُولَ فِيكُمْ مِثْلَهَا! «جدِّى مانند جدِّ او بياور، و پدرى مانند پدرش ، و مادرى مانند مادرش تا من دربارۀ شما مثل آن را بسرايم !» فرزدق را در عُسْفَان ميان مكّه و مدينه محبوس نمودند. خبر اين قضيّه به حضرت امام على بن الحسين عليهما السّلام رسيد. حضرت براى وى دوازده هزار درهم فرستاد و فرمود: أعْذِرْنَا يَا أبَا فِرَاسٍ، فَلَوْ كَانَ عِنْدَنَا أكْثَرُ مِنْ هَذَا لَوَصَلْنَاكَ بِهِ! «اى أبو فراس عذر ما را بپذير! اگر در نزد ما بيشتر از اين بود، حتماً آن را براى تو مى‌فرستاديم !» فرزدق آن را رد كرد و گفت : يَا بْنَ رَسُولِ اللهِ! مَا قُلْتُ الَّذِى قُلْتُ إلَّا غَضَباً لِلّهِ وَ لِرَسُولِهِ! وَ مَا كُنْتُ لأرْزَأَ عَلَيْهِ شَيْئاً! «اى پسر رسول خدا! آنچه را كه من سروده‌ام علّتى نداشت مگر آنكه دربارۀ خدا و رسول او خشمگين شدم ، و من آن را به اميد چشمداشت خيرى و صِلِه‌اى نسروده‌ام !» حضرت آن را مجدّداً براى وى فرستادند و پيام فرمودند: بِحَقِّى عَلَيْكَ لَمَّا قَبِلْتَهَا فَقَدْ رَأَى اللهُ مَكَانَكَ وَ عَلِمَ نِيَّتَكَ! «به حقّ من بر تو، سوگندت مى‌دهم كه : آن را بپذير! خداوند از منزلت تو خبر دارد و از نيّت تو مطّلع مى‌باشد.» فرزدق آن را قبول كرد وتا وقتی که در حبس بود هشام را هجو می‌کرد ☑️ https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

بخشی ازاین قصیده زیبا🔻 هَذَا الذی‌ تَعْـرِفُ البَطْـحَاءُ وَطْـأَتَـهُ     وَالبَـیْـتُ یَعْـرِفُـهُ وَالحِـلُّ وَالحَـرَمُ هَذَا ابْنُ خَیْرِ عِبَادِ اللَهِ کُلِّهِمُ    هَذَا التَّقِی‌ُّ النَّقِی‌ُّ الطَّاهِرُ العَلَمُ هَذَا ابْنُ فَاطِمَهٍ إنْ کُنْتَ جَاهِلَهُ بِجَدِّهِ أنبِیَاءُ اللَهِ قَدْ خُتِمُوا وَلَیْسَ قُولُکَ: مَنْ هَذَا؟ بِضَائِرِهِ العُرْبُ تَعْرِفُ مَنْ أنْکَرْتَ وَالعَجَمُ کِلْتَا یَدَیْهِ غِیَاثٌ عَمَّ نَفْعُهُمَا یُسْتَوْکَفَانِ وَلاَ یَعْرُوهُمَا عَدَمُ سَهْلُ الخَلِیقَهِ لاَ تُخْشَی‌ بَوَادِرُهُ یَزِینُهُ حُسنانِ: حُسنُ الخَلقِ و الشّیمُ حَمَّالُ أثْقَالِ أَقْوَامٍ إذَا فُدِحُوا حُلْوُ الشَّمَائِلِ تَحْلُو عِنْدَهُ نَعَمُ مَا قَالَ: لاَ، قَطُّ إلاَّ فِی‌ تَشَهُّدِهِ لَوْلاَ التَّشَهُّدُ کَانَتْ لاَؤهُ نَعَمُ عَمَّ البَرِیَّهَ بِالإحْسَانِ فَانْقَشَعَتْ عَنْهَا العِمَأیَهُ وَالإمْلاَقُ وَالظُّلَمُ إذَا رَأتْهُ قُرَیْشٌ قَالَ قَائِلُهَا: إلَی‌ مَکَارِمِ هَذَا یَنْتَهِی‌ الکَرَمُ یُغْضِی‌ حَیَاءً وَیُغْضَی‌ مِنْ مَهَابَتِهِ فَمَا یُکَلَّمُ إلاَّ حِینَ یَبْتَسِمُ بِکَفِّهِ خَیْزُرَانٌ رِیحُهُ عَبِقٌ مِنْ کَفِّ أَرْوَعَ فِی‌ عِرْنِینِهِ شَمَمُ یَکَادُ یُمْسِکُهُ عِرْفَانَ رَاحَتِه رُکْنُ الحَطِیمِ إذَا مَا جَاءَ یَسْتَلِمُ اللهُ فَضَّلَهُ قِدْماً وَ شَرَّفَهُ جَرَی‌ بِذَاکَ لَهُ فِی‌ لَوْحِهِ القَلَمُ أیٌّ القَبَائِلِ لَیْسَتْ فِی‌ رَقَابِهِمُ لاِوَّلِیَّهِ هَذَا أوْ لَهُ نِعَمُ مَنْ یَعْرِفِ اللَهَ یَعْرِفْ أوَّلِیَّهَ ذَا فَالدِّینُ مِنْ بَیْتِ هَذَا نَالَهُ الاُمَمُ یُنْمَی‌ إلَی‌ ذُرْوَهِ الدّینِ الَّتِی‌ قَصُرَتْ عَنْ نَیْلِهَا عَرَبُ الإسْلاَمِ وَالعَجَمُ مَنْ جَدُّهُ دَانَ فَضْلُ الآنْبِیَاءِ لَهُ وَ فَضْلُ أُمَّتِهِ دَانَتْ لَهَا الاُمَمُ مُشتَقَّهٌ مِنْ رَسُولِ اللَهِ نَبْعَتُهُ طَابَتْ عَنَاصِرُهُ وَ الخِیمُ وَالشِّیَمُ یَنْشَقُّ ثوبُ الدُّجَی‌ عَنْ نُورِ غُرِّتِهِ کَالشَّمْسِ تَنْجَابُ عَنْ إشْرَاقِهَا الظُّلَمُ مِنْ مَعْشَرٍ حُبُّهُمْ دِینٌ وَ بُغْضُهُمُ کُفْرٌ وَ قُرْبُهُمُ مَنْجیً وَ مُعْتَصَمُ مُقَدَّمٌ بَعْدَ ذِکْرِ اللَهِ ذِکْرُهُمْ فِی‌ کُلِّ فَرْضٍ وَمَخْتُومٌ بِهِ الکَلِمُ إنْ عُدَّ أهْلُ التُّقَی‌ کَانُوا أئمَّتَهُمْ أوْ قِیلَ: مَنْ خَیْرُ أَهْلِ الارْضِ قِیلَ:هُمُ اَ یَسْتَطِیعُ جَوَادٌ بُعْدَ غَأیَتِهِمْ وَ لاَ یُدَانِیهِمُ قَوْمٌ وَإنْ کَرُمُوا هُمُ الغُیُوثُ إذَا مَا أزْمَهٌ أزَمَتْ وَ الاُسْدُ أُسْدُ الشَّرَی‌ وَالبَأْسُ مُحْتَدمُ لا ینقِصُ العُسْرُ بَسْطاً مِنْ أکُفِّهِمُ سِیَّانِ ذَلِکَ إنْ أثْرَوْا وَ إنْ عَدِمُوا یُسْتَدْفَعُ الشّر وَالبَلْوَی‌ بِحُبِّهِمُ وَ یُسْتَزَادُ بِهِ الإحْسَانُ وَ النِّعَمُ

۱-[او که تو می‌گویی نمی‌شناسم] همان کسی است که سرزمین بطحاء جاى يكايك گامها و قدمهاى او را مى‌شناسد، و بيت الله الحرام او را مى‌شناسد. و حِلّ و حرم (تمام نقاط خارج از حرم مكّه و داخل آن ) همگى او را مى‌شناسند. ۲- اين است پسر بهترين خلايق و تمامى بندگان خدا! این است مرد با تقوایی که پيراسته از هر زنگار عيب و نقص و كدورت و مردی پاك و پاكيزه و طاهر، و قلّۀ مرتفع كوه فضيلت و شرافت است ! ۳- اين پسر فاطمه است اگر در نَسَب او جاهل مى‌باشى ! و در حَسَب ، او كسى است كه رسالتنامۀ پيامبران خدائى آسمانى به جدِّ أمْجَدَش مختوم گرديده ، مهر شده و خاتمه يافته است! ۴- این که گفتی: این کیست؟ و خود را به نادانی زدی، ضررى به وى نمى‌رساند چرا كه تمام عرب و تمام عجم مى‌شناسند اين مردى را كه تو او را ناشناس دانستى! ۵- هر دو دستش همچون بارانهاى پر آب و سرشار است كه ثمره و نفعش همگان را شامل مى‌گردد. اين دو دست پيوسته از آب زلال رحمت الهى تقاطر مى‌كنند و هيچگاه دستخوش كمى و كاستى و فقدان واقع نمى‌شوند. . ۶- خوئی نرم و سازگار دارد به طورى كه أبداً مردم از شدّت خشم و حِدَّت غضبش هراس ندارند، و دو خصلت خوش اخلاقی و خوش خویی[حِلم و كرمش] زينت بخش صفات والا و اخلاق حميدۀ او هستند. ۷- او به دوش کشنده بار مشکلات اقوامی است که زیر سنگینی آن بار، به زانو در آمده اند، و در برخورد با مستمندان شمايلى نيكو و سيمائى خوش ارائه مى‌دهد. نَعَم (آرى ) گفتنش به نيازمندان[ و پذیرش حوائج مستمندان] براى وى شيرين است ۸-او هيچگاه در جواب تقاضاى خلايق لفظ لا (نه ) بر زبان نگذرانيد مگر فقط در تشهّدش كه لَا إلَهَ إلَّا الله مى‌گفت . و اگر هم أحياناً تشهّدى در ميان نبود لاى او نَعَم بود (نهِ او، آرى بود). ۹- خورشیدِ فروزانِ احسانِ او، گرمی و روشنی بر همگان افشانده و از این‌رو در برابر اشعه نیرومندش، تاریکی از فضای اندیشه و دل گمراهان و ظلمت فقر از محیط زندگی مستمندان و ستم از آفاق حیات ستمزدگان رخت بر بسته است. ۱۰- چون قبيلۀ قريش به او بنگرد، گويندۀ آن بدون اختيار از زبانش اين سخن مى‌تراود كه : مكرمت و مَجْد و كَرَم و جود و احسان در قبيلۀ قريش به اين سرور ارجمند منتهى مى‌گردد، و همه بايد كاروان نياز خود را در اين آستانۀ پر رحمت و سنگين بار فرود آورند، و از كرم او بهره‌مند گردند! ۱۱- او از فرط حيا چشم فرو مى‌نهد، و از فرط مَهَابت و ابَّهتِ او چشمها در برابر او فرو نهاده مى‌گردند و بنابراين كسى با وى سخن نمى‌گويد مگر هنگامى كه تبسّم مليح بر سيمايش هويدا مى‌شود. ۱۲- در دست او عصای خيزرانى است كه بوى آن، همه جا مشام جان را عطرآگين مى‌نمايد. از دست مرد شجاعی كه بالاى استخوان بينى او قدرى برآمده و در كمال زيبايى و اعتدال مى‌باشد. ۱۳- جود و عطای کف بخشاینده او چنان است که وقتی به قصد دست ساییدن بر رکن حطیم (حجر الاسود) گام فرا می‌نهد، گوئی که رکن می‌خواهد تا او را نزد خود نگاه دارد و از جود و عطایش برخوردار گردد. ۱۴- از عهد قديم ، خداوند او را فضيلت بخشيده و شرافت داده است ، و از أزل ، قلم قضا بر لوح تقدير وى اين گونه جارى شده است . ۱۵- کدامین گروه از خلایق الهی است که نیاکان این شخصیت عظیم یا از خود این شخص کریم، منتی و نعمتی بر گردن خود نداشته باشد؟ ۱۶- هر كس خدا را بشناسد، نياكان و جدِّ او را حتماً مى‌شناسد. چراکه دین خدا از خانه‌‌ی این مرد به امّت های جهان رسیده است ۱۷- او منسوب است به أعلا نقطۀ قُلّۀ عزّت و شرافتى كه از نيل بدان، جميع عالم اسلام از عرب آن ، و از عجم آن كوتاه و قاصر آمده‌اند. ۱۸- اين شخصيّتى است كه تمام پيغمبران در مقابل فضل و شرف جدَّش در مرتبۀ پائين قرار گرفتند، و جميع امَّتها در مقابل فضل و شرف امّتش، پست و حقير به شمار آمدند. ۱۹- شاخ وجودى او از اصل و تبار استوار رسول الله جدا گرديده است . بنابراين عناصر غرائز و اخلاق و سجايا و صفات او، همه حميده و پاك و طيِّب است ۲۰- نور پیشانیش پرده ظلمت را می‌درد، چنانکه خورشید با تابیدنش ظلمتها را نابود می‌گرداند ۲۱- او از گروهى مى‌باشد كه محبّت بدانها دين است ، و دشمنی با آنها كفر است ، و نزديك شدن به آنها نجات از هلاكتها و پناه از گزندها و آفات است . ۲۲- نام ايشان بعد از نام خدا در هر نماز واجب و فريضه‌اى واجب است ، و در پايان سخنها و خطبه‌ها و كتابها و قصائد، بردن اسم ايشان ختم كننده و پايان دهندۀ گفتار مى‌باشد. ۲۳- اگر وقتى اهل تقوى را به شمار آورند آنان امامان و پيشوايانشان مى‌باشند، و اگر از بهترين مردم روى زمين سخن به ميان آورند باز هم آنان امامان و نام‌برده‌شدگان هستند. ۲۴- هیچ بخشایشگر به قله کرم و جود ایشان نمی‌رسد و هیچ قوم به هر پایه از کرم که باشد، قدرت نزدیکی و همسنگی ایشان را ندارد.

۲۵- اگر قحط سالى روى آورد و سختى دامنگير مردم گردد، اين خاندانند كه بارانهاى رحمت براى خلايق مى‌باشند، و اگر شدّت و سختی پيش آيد، باز هم ايشانند كه يگانه شيران هژبران دفاع از نواميس مردم و حفظ اسلام و مسلمين مى‌باشند. ۲۶- سختی روزگار و تنگدستى ايشان نمى‌تواند آن دستهاى باز و بخشنده را فروبندد، بنابراين عطايشان پيوسته جارى و سارى است چه دارا باشند و يا نادار. ۲۷-گرفتاريها و فتنه‌ها و گزندها به واسطۀ محبّتشان دفع مى‌شود، و همين محبّت موجب مزيد احسان و نعمت مى‌گردد. 📚➖برای دریافت کامل و دقیق این شعر زیبا رجوع شود به کتاب المناقب ج ۴، ص ۱۶۹ > باب إمامة أبي محمد علي بن الحسين عليه السلام > فصل في سيادته عليه‌السّلام

☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇 #نهج_البلاغه بخش دویست و شصت و ششم خطبه ١٥٥ (صفات الخالق تعالى): امام در این خطبه در مورد شگفتی های آفرینش خفاش صحبت میکند . ١- صفات الخالق تعالى الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي انْحَسَرَتِ الْأَوْصَافُ عَنْ كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ وَ رَدَعَتْ عَظَمَتُهُ الْعُقُولَ فَلَمْ تَجِدْ مَسَاغاً إِلَى بُلُوغِ غَايَةِ مَلَكُوتِهِ هُوَ اللَّهُ الْحَقُّ الْمُبِينُ أَحَقُّ وَ أَبْيَنُ مِمَّا تَرَى الْعُيُونُ لَمْ تَبْلُغْهُ الْعُقُولُ بِتَحْدِيدٍ فَيَكُونَ مُشَبَّهاً وَ لَمْ تَقَعْ عَلَيْهِ الْأَوْهَامُ بِتَقْدِيرٍ فَيَكُونَ مُمَثَّلًا خَلَقَ الْخَلْقَ عَلَى غَيْرِ تَمْثِيلٍ وَ لَا مَشُورَةِ مُشِيرٍ وَ لَا مَعُونَةِ مُعِينٍ فَتَمَّ خَلْقُهُ بِأَمْرِهِ وَ أَذْعَنَ لِطَاعَتِهِ فَأَجَابَ وَ لَمْ يُدَافِعْ وَ انْقَادَ وَ لَمْ يُنَازِعْ . 💠 ١- وصف پروردگار ستايش خداوندى را سزاست كه تمامى صفت ها از بيان حقيقت، ذاتش در مانده، و بزرگى او عقل ها را طرد كرده است، چنانكه راهى براى رسيدن به نهايت ملكوتش نيابد. او خداى حق و آشكار، سزاوارتر و آشكارتر از آن است كه ديده ها مى نگرند. عقل ها نمى توانند براى او حدّى تعيين كنند، تا همانندى داشته باشد، و انديشه ها و اوهام نمى توانند براى او اندازه اى مشخّص كنند تا در شكل و صورتى پنداشته شود. پديده ها را بى آن كه نمونه اى موجود باشد يا با مشاورى مشورت نمايد، و يا از قدرتى كمك و مدد بگيرد آفريد، پس با فرمان او خلقت آن به كمال رسيد، و اطاعت پروردگار را پذيرفت و پاسخ مثبت داد و به خدمت شتافت، و گردن به فرمان او نهاد و سرپيچى نكرد. https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇☘🍇 #نهج_البلاغه بهش دویست و شصت و هفتم ادامه ی خطبه ١٥٥ (صفات الخالق تعالى): امام در این خطبه در مورد شگفتی های آفرینش خفاش صحبت میکند . 💠٢- بديع خلقة الخفاش وَ مِنْ لَطَائِفِ صَنْعَتِهِ وَ عَجَائِبِ خِلْقَتِهِ مَا أَرَانَا مِنْ غَوَامِضِ الْحِكْمَةِ فِي هَذِهِ الْخَفَافِيشِ الَّتِي يَقْبِضُهَا الضِّيَاءُ الْبَاسِطُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ يَبْسُطُهَا الظَّلَامُ الْقَابِضُ لِكُلِّ حَيٍّ وَ كَيْفَ عَشِيَتْ أَعْيُنُهَا عَنْ أَنْ تَسْتَمِدَّ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِيئَةِ نُوراً تَهْتَدِي بِهِ فِي مَذَاهِبِهَا وَ تَتَّصِلُ بِعَلَانِيَةِ بُرْهَانِ الشَّمْسِ إِلَى مَعَارِفِهَا وَ رَدَعَهَا بِتَلَأْلُؤِ ضِيَائِهَا عَنِ الْمُضِيِّ فِي سُبُحَاتِ إِشْرَاقِهَا وَ أَكَنَّهَا فِي مَكَامِنِهَا عَنِ الذَّهَابِ فِي بُلَجِ ائْتِلَاقِهَا فَهِيَ مُسْدَلَةُ الْجُفُونِ بِالنَّهَارِ عَلَى حِدَاقِهَا وَ جَاعِلَةُ اللَّيْلِ سِرَاجاً تَسْتَدِلُّ بِهِ فِي الْتِمَاسِ أَرْزَاقِهَا فَلَا يَرُدُّ أَبْصَارَهَا إِسْدَافُ ظُلْمَتِهِ وَ لَا تَمْتَنِعُ مِنَ الْمُضِيِّ فِيهِ لِغَسَقِ دُجُنَّتِهِ فَإِذَا أَلْقَتِ الشَّمْسُ قِنَاعَهَا وَ بَدَتْ أَوْضَاحُ نَهَارِهَا وَ دَخَلَ مِنْ إِشْرَاقِ نُورِهَا عَلَى الضِّبَابِ فِي وِجَارِهَا أَطْبَقَتِ الْأَجْفَانَ عَلَى مَآقِيهَا وَ تَبَلَّغَتْ بِمَا اكْتَسَبَتْهُ مِنَ الْمَعَاشِ فِي ظُلَمِ لَيَالِيهَا فَسُبْحَانَ مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ لَهَا نَهَاراً وَ مَعَاشاً وَ النَّهَارَ سَكَناً وَ قَرَاراً وَ جَعَلَ لَهَا أَجْنِحَةً مِنْ لَحْمِهَا تَعْرُجُ بِهَا عِنْدَ الْحَاجَةِ إِلَى الطَّيَرَانِ كَأَنَّهَا شَظَايَا الْآذَانِ غَيْرَ ذَوَاتِ رِيشٍ وَ لَا قَصَبٍ إِلَّا أَنَّكَ تَرَى مَوَاضِعَ الْعُرُوقِ بَيِّنَةً أَعْلَاماً لَهَا جَنَاحَانِ لَمَّا يَرِقَّا فَيَنْشَقَّا وَ لَمْ يَغْلُظَا فَيَثْقُلَا تَطِيرُ وَ وَلَدُهَا لَاصِقٌ بِهَا لَاجِئٌ إِلَيْهَا يَقَعُ إِذَا وَقَعَتْ وَ يَرْتَفِعُ إِذَا ارْتَفَعَتْ لَا يُفَارِقُهَا حَتَّى تَشْتَدَّ أَرْكَانُهُ وَ يَحْمِلَهُ لِلنُّهُوضِ جَنَاحُهُ وَ يَعْرِفَ مَذَاهِبَ عَيْشِهِ وَ مَصَالِحَ نَفْسِهِ فَسُبْحَانَ الْبَارِئِ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلَى غَيْرِ مِثَالٍ خَلَا مِنْ غَيْرِهِ . 💠٢- شگفتى هاى خفّاش از زيبايى هاى صنعت پروردگارى، و شگفتى هاى آفرينش او، همان اسرار پيچيده حكيمانه در آفريدن خفّاشان است، روشنى روز كه همه چيز را مى گشايد چشمانشان را مى بندد، و تاريكى شب كه هر چيز را به خواب فرو مى برد، چشمان آنها را باز مى كند. چگونه چشمان خفّاش كم بين است كه نتواند از نور آفتاب درخشنده روشنى گيرد نورى كه با آن راه هاى زندگى خود را بيابد، و در پرتو آشكار خورشيد خود را به جاهايى رساند كه مى خواهد، روشنى آفتاب خفّاش را از رفتن در تراكم نورهاى تابنده اش باز مى دارد، و در خلوتگاه هاى تاريك پنهان مى سازد، كه از حركت در نور درخشان ناتوان است، پس خفّاش در روز پلك ها را بر سياهى ديده ها اندازد، و شب را چونان چراغى بر مى گزيند، كه در پرتو تاريكى آن روزى خود را جستجو مى كند، و سياهى شب ديده هاى او را نمى بندد، و به خاطر تاريكى زياد، از حركت و تلاش باز نمى ماند. آنگاه كه خورشيد پرده از رخ بيفكند، و سپيده صبحگاهان بدمد، و لانه تنگ سوسمارها از روشنى آن روشن گردد، شب پره، پلك ها را بر هم نهد، و بر آنچه در تاريكى شب به دست آورده قناعت كند. پاك و منزّه است خدايى كه شب را براى خفّاشان چونان روز روشن و مايه به دست آوردن روزى قرار داد، و روز را چونان شب تار مايه آرامش و استراحت آنها انتخاب فرمود:، و بالهايى از گوشت براى پرواز، آنها آفريد، تا به هنگام نياز به پرواز، از آن استفاده كنند، اين بال ها، چونان لاله هاى گوشند بى پر و رگ هاى اصلى، اما جاى رگ ها و نشانه هاى آن را به خوبى مشاهده خواهى كرد. براى شب پره ها دو بال قرار داد، نه آنقدر نازك كه در هم بشكند، و نه چندان محكم كه سنگينى كند، پرواز مى كنند در حالى كه فرزندانشان به آنها چسبيده و به مادر پناه برده اند، اگر فرود آيند با مادر فرود مى آيند، و اگر بالا روند با مادر اوج مى گيرند. از مادرانشان جدا نمى شوند تا آن هنگام كه اندام جوجه نيرومند و بالها قدرت پرواز كردن پيدا كند، و بداند كه راه زندگى كردن كدام است و مصالح خويش را بشناسد پس پاك و منزّه است پديد آورنده هر چيزى كه بدون هيچ الگويى باقى مانده از ديگرى، همه چيز را آفريد. https://eitaa.com/nahjolbalaghe5

➖زیارت قبور 🔰از محمّد بن مسلم نقل شده كه گفت: به امام صادق عليه‌السّلام عرض‌كردم: آيا [خوب است که] مردگان را زيارت كنيم‌؟ _فرمود: آرى _عرض‌كردم: وقتى نزد آنها مى‌رويم، آنها متوجه ما می‌شوند[ و صداى ما را مى‌شنوند]؟ _فرمود: آرى به خدا قسم که آنان متوجّه [آمدن] شما شده و خوشحال می‌گردند و با شما انس می‌گيرند _عرض‌كردم: هنگامى كه نزد آنان می‌رويم چه بگوئيم‌؟ 🤲فرمود: بگو: اَللَّهُمَّ جَافِ اَلْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَيْكَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْكَ رِضْوَاناً وَ أَسْكِنْ إِلَيْهِمْ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُؤْنِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ «إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ"بار خدايا زمين را از پهلوهایشان دور ساز (كنايه از آنكه فشار قبر را از ايشان بگردان) و ارواحشان را به سوى خود بالا ببر، و از جانب خويش، رضوان و خشنوديت را پيشبازشان فرست، و از رحمت خود رحمتى را در آستانه آنها فرود آور كه با آن تنهائيشان تبديل به جمعيّت گردد و وحشت آنها تبديل به انس شود، چرا كه تو بر هر چيز توانائى" 📚من لا يحضره الفقيه ج ۱، ص ۱۸۰ #ماه_شعبان ☑️ https://eitaa.com/nahjolbalaghe5