🍃🌹قَالَ علیه السلام الفَقِیهُ کُلّ الفَقِیهِ مَن لَم یُقَنّطِ النّاسَ مِن رَحمَةِ اللّهِ وَ لَم یُؤیِسهُم مِن رَوحِ اللّهِ وَ لَم یُؤمِنهُم مِن مَکرِ اللّهِ 🍃🌹فهیمده و زیرک واقعی، آن کسی است که مردم را از رحمت خدا ناامید نکند و آنها را از آسایش و راحتی از طرف خدا مایوس نگرداند، و از مکر و کیفر الهی ایمن نسازد). مقصود امام (علیه السلام) از کل الفقیه کنایه از فهم کامل، یعنی کسی که در دانایی کامل است، توضیح آن که هر کس درباره ی قرآن مجید بینشی پیدا کند می فهمد که نخستین هدف قرآن، دعوت مردم به سمت خدا از راههای مخصوصی به صورت تشویق، تهدید، وعده ی خوب، وعده ی عذاب، بشارت، بیم دادن و امثال اینها است، پس در این صورت لازمه ی چنین درکی آن است که مردم را به وسیله ی آیاتی که وعده ی عذاب و بیم داده از رحمت خدا ناامید نکند و بدان وسیله از آسایش و خوشی مایوس نگرداند، زیرا لازمه ی نومیدی، وادار ساختن گنهکاران به گناه و پیروی از هوی و هوس دنیایی است چرا که امیدی به نتیجه ی اخروی و خودداری از گناه ندارند، و از این رو است که خدای متعال فرموده است: قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفور الرحیم. و نیز فرموده است: انه لا ییاس من روح الله الا القوم الکافرون. و از مکر الهی با اعتقاد به آیات وعده و بشارت خدا، آنها را ایمن نسازد، تا مبادا، آیات بشارت باعث اطمینان و اعتماد آنان شود و دچار گناه و پیروی از هوی گردند، و از این رو خدای متعال فرموده است: افامنوا مکر الله فلا یامن مکر الله الا القوم الخاسرون بلکه در موعظه و دعوت به سوی خدا باید از هدفهای سنت و قوانین الهی پیروی کند. 📙شرح#حکمت_90 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص95 📚نهج البلاغه ای شویم▪🌸▪👇 https://eitaa.com/joinchat/1660682246C56a0eaa819

#نهج_البلاغه 🟠فقيه كامل كسى است كه مردم را از آمرزش خدا مأيوس، و از مهربانى او نوميد نكند، و از عذاب ناگهانى خدا ايمن نسازد. ✍ همواره برای وصول به مقصد لازم است دو نیرو به کار گرفته شود که عبارتند از نیروی محرک و نیروی بازدارنده نیروی محرک کمک کننده برای آغاز حرکت است و هر چه قوی تر باشد حرکت با سرعت بیش تری انجام می شوددر این میان نیروی بازدارنده نیز وجود دارداین نیرو برای حفظ تعادل است و برای پیشگیری از خطرات به ویژه در مسیرهای پُر خطر است آدمی برای رسیدن به کمال و تقرب الهی خلق شده است و انگیزه های لازم برای این امر در درون و بیرون وجود انسان به وسیله انبیاء اولیا و تعلیمات آسمانی مهیا شده اند از دیگر سو هوای نفس آدمی و وسوسه های ابلیس که دشمن قسم خورده انسان است او را همواره به خود مشغول می سازد تا از مسیر منحرف شده و یا به پرتگاه سقوط نماید نیروی بازدارنده برای پیشگیری از چنین خطراتی است تمامی انبیاء بشارت دهنده و انذار دهنده بودند و همه افرادی که خط آنان را ادامه می دهند نیز از این دو امر برخوردار هستنددر واقع این همان موضوع خوف و رجا یا همان بیم و امید است که به عنوان دو بال برای رسیدن به سعادت استفاده می شوند هیچ یک از این دو نباید بر دیگری فزونی یابدچرا که اگر بیم فزون باشد آدمی به سمت نا امیدی کشیده می شود و انسان مایوس گرفتار انواع معصیت می شود چرا که گمان می کند دیر شده و پرهیز از گناه و انجام عبادت و طاعت الهی سر انجام و نتیجه ای نخواهد داشت بر عکس نیز وجود دارداگر امید بیش تر باشد انسان نسبت به انجام گناه بی تفاوت می شود 📘#حکمت_90 #محرم 🕊 #نهج_البلاغه ای شویم @nahjolbalaghe5