وقتی خلیفه سوم (عثمان) ترور شد و مردم دور امام علی (ع) حلقه زدن که باید خلیفه بشی و امام (ع) با بی میلی خلافت رو پذیرفت، نامه ای به والی یمن نوشت.
امام (ع) در این نامه نوشت که من از عملکرد تو در دوره ی عثمان راضی هستم و دستور داد 10 نفر از بزرگان یمن رو به عنوان مشاوران حکومتی براش بفرسته.
10 نفری که در یمن شناخته شده باشن و دارای قبیله و احترام باشن و کاربلد باشن. والی یمن هم این کار رو کرد و این 10 نفر خدمت حضرت (ع) رسیدن.
بزرگترین این 10 نفر که حافظ و مفسر و استاد قرآن بود، جلوی امام (ع) ایستاد و خطبه ی بسیار زیبایی خوند و ولایت رو طبق آیات قرآن اثبات کرد و الی ماشاءالله.
حضرت پرسید اسمت چیه؟ ایشون هم گفت "ابن ملجم مرادی". حضرت (ع) خونه ی وسیعی بهش دادن که هر موقع وقتش آزاد باشه توی اون خونه کلاس قرآن برپا کنه و هر موقع مریض میشد، حضرت (ع) در خونه ی خودش تیمارش میکرد.
وقتی جنگ صفین شد، ابن ملجم اومد و دوباره خطبه خوند جلوی امام (ع) و گفت من رو فرمانده ی یک قسمت از سپاه قرار بدید تا برم جلو بجنگم. امام (ع) فرمودن خیر، تو مامن من هستی و من صلاح میبینم که جلو نری و همینجا کنار من باشی.
ابن ملجم گفت نه و سپاهی رو جمع کرد و رفت جنگید. ابن ملجم اینجا رفت بجنگه که زودتر خودش رو فدای امام زمانش کنه ولی چون حرف امامش رو زمین زد خودش هم زمین خورد.
بعد از صفین هم ماجرای حکمیت پیش اومد و ابن ملجم قاطی خوارج شد و آخر سر هم امام زمانش رو شهید کرد.
این میشه عاقبت کسی که در مقابل ولایت قد علم کنه.
@nahjolbalaghekhani
#حڪمـت_۲۶۹ نـهـج الـبـلاغـہ
وَ قَالَ [عليه السلام] النَّاسُ فِى الدُّنْيَا عَامِلَانِ عَامِلٌ عَمِلَ فِى الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْنِى عُمُرَهُ فِى مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ وَ عَامِلٌ عَمِلَ فِى الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا فَجَاءَهُ الَّذِى لَهُ مِنَ الدُّنْيَا بِغَيْرِ عَمَلٍ فَأَحْرَزَ الْحَظَّيْنِ مَعاً وَ مَلَكَ الدَّارَيْنِ جَمِيعاً فَأَصْبَحَ وَجِيهاً عِنْدَ اللَّهِ لَا يَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَةً فَيَمْنَعُهُ.
#روش_بـرخـورد_بـا_دنـيــا(اخلاقى، اعتقادى)
و درود خدا بر او، فرمود:
✍ مردم در دنيا دو دسته اند: يك دسته براى كسانى كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از آخرتش باز داشت، بر بازماندگان خويش از تهيدستى هراسان ، و از تهيدستى خويش در امان است، پس زندگانى خود را در راه سود ديگران از دست مى دهد.
و ديگرى آن كه در نيا براى آخرت كار مى كند، و نعمت هاى دنيا نيز بدون تلاش به او روى
مى آورد، پس بهره هر دو جهان را چشيده، و مالك هر دو جهان مى گردد، و با آبرومندى در پيشگاه خدا صبح مى كند، و حاجتى را از خدا در خواست نمى كند جز آن كه روا مى گردد.
🍃 @nahjolbalaghekhani🍃