#پرسش_پاسخ #ثروت_امیرمومنان_علی_علیه_السلام #قسمت_دوم خود دستور داد تمام آن اموال را بین مستمندان و در راه خدا هزینه کنند.  داستان‌های متعددی از ساده زیستی حضرت (در عین بی‌نیازی و ثروت فراوان) در تاریخ نقل شده است. حتی حضرت زمانی که حکومت مسلمین را نیز به دست گرفت از این شیوه دست برنداشت. به عنوان نمونه به این داستان توجه بفرمایید:  سوید بن غفله نیز می‌گوید: در اواخر عمر امیرالمومنین علی (ع) و زمان حکومت و قدرت ایشان در کوفه بر وی وارد شدم در حالی که جلوی آن حضرت ظرف شیری بود که بوی ترشیدگی آن به مشام می‌رسید و در دست وی نان خشکیده‌ای دیدم که پوسته‌های درشت جو بر سطح آن آشکار بود. حضرت آن نان را می‌شکست و گاهی از زانوی خود برای شکستن آن کمک می‌گرفت. فضه را دیدم که ناظر بر کارهای او بود. گفتم: ای فضه از خدا در مورد این شیخ ترس ندارید؟ کاش آرد او را غربال می‌کردید. فضه در پاسخ گفت: می‌ترسم که او ثواب ببرد و ما گناهکار شویم. از ما تعهد گرفته است که تا با او هستیم آرد او را غربال نکنیم. علی(ع) به او فرمود: چه می‌گوید؟ فضه پاسخ داد: از خودش بپرسید. من آن‌چه را که به فضه گفته بودم عرض کردم که کاش آرد را غربال می‌کردند. حضرت گریست و فرمود: پدر و مادرم فدای آن کسی(پیامبرخدا(ص)) که سه روز پیاپی از نان گندم سیر نخورد تا از دنیا جدا شد و هرگز آرد خود را غربال نکرد. همچنین در روایتی آمده است که امیرالمومنین على(ع) با دسترنج خود یک هزار برده خرید و آزاد کرد. خلاصه آن‌که: منابع در آمد حضرت زمین‌ها و باغ های کشاورزی بود که حضرت با دست خود و در ایام خانه‌نشینی و غصب خلافت، ساخته بود. همچنین اموالی نیز به عنوان غنائم (که از فتح امپراطوری‌های ایران و روم به دست می‌آمد) به ایشان می‌رسید. اکثر اموال فوق در راه خدا مصرف می‌شد و خود حضرت زندگی بسیار ساده‌ای داشنتد. به گونه‌ای که پس از گذشت قرن‌ها، هنوز نیز ساده زیستی ایشان زبان‌زد بسیاری از انسانهای آزاده جهان است. ✍ #ادامہ_دارد... 🌴 @nahjolbalaghekhani🌴