شاید برایتان عجیب باشد ولی مطالبه مردم دارالمومنین دزفول از مسئولین شهر، فراهم آوردن شرایط یک راهپیمایی پرشور شده بود. اینکه بلندگوی سالم به تعداد کافی در بین جمعیت باشد برایمان رویا شده بود. یک راهپیمایی در ساعت و زمان مناسب متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه و در مسیر و‌ مکانی درخور حضور مردم برایمان آرزو بود. مسئولین با لحن طلبکارانه نوک پیکان مطالبه را می‌چرخاندند طرف مردم که « خب کسی نمی‌آید»!! سالهاست طعنه ساندیس‌خور نظام را به جان می‌خریم اما در هیچ راهپیمایی ای از ساندیس و پذیرایی خبری نبود. حالا اما در ۱۳ آبان ۱۴۰۱ و در اوج فتنه‌انگیزی دشمنان، مردم دزفول کاری کردند کارستان. در طول مسیر راهپیمایی موکب‌های مردمی برپا شد و با شوری عاشورایی حماسه استکبارستیزی دزفولی‌ها را دو چندان کرد. مردم بار دیگر ثابت کردند که #می‌شود_می‌توانیم. آقایان همیشه مسئول کاش در تمام این همیشه بودن‌هایتان یا به اندازه مردمِ بی‌امکانات، از جان برای انقلاب مایه می‌گذاشتید و یا کار را به خود مردم می‌سپردید تا قدرت هیئتیِ انقلابی بودن را به رخ همه بکشانند. ۱۳ آبان ۱۴۰۱ بیشتر از هر کس به خودمان نشان داد این انقلاب چقدر مردمی ست و چقدر خون تازه در رگ‌هایش جریان دارد اگر بگذارند... ✍ #زهرا_آراسته‌نیا 🔥سوزستان⬇️ https://eitaa.com/joinchat/2783444993C792bec2f2c