👌سؤال ناب تفاوت «لا ریبَ فیه» و «لا فیهِ ریبٌ» چیست یا تفاوت «لا عیبَ فی الدارِ» با «لا «فی الدارِ عیبٌ» چیست؟ چه زمان جارومجرور مقدم میشود، چه تاثیر معنایی در جمله دارد؟ در این آیه چرا «فیها» بر مبتدا مقدم شده است و چه تأثیر معنایی دارد: <لا فيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ> (شرابى كه نه در آن مايه‌ی تباهى عقل است و نه از آن مست مى‏شوند!) در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

#آزمون در این عبارت چند صله وجود دارد؟ <هُوَ الَّذي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً> الف. ۱ ب. ۲ ج. ۳ د. ۴ در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب آزمون در این عبارت چند صله وجود دارد؟ <هُوَ الَّذي جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً> گزینه ج در این آیه دو موصول اسمی «الذی و من» و یک موصول حرفی «ان» است که در هر سه موصول جمله بعد آن، صله است و محلی از اعراب ندارد «جعل، اراد، یذکر» صله موصولات مزبور هستند. موصولات اسمی یا حرفی هستند و هر دو نیاز به صله دارند. در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

🌺شما گفتید خبر مفرد همیشه مرفوع است: «زیدٌ صدیقُ بکرٍ» پس چرا در «زیدٌ عندَ بکرٍ»، «عندَ» منصوب است؟ در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب: «عند»، «أمام» ظرف و مفعول فیه هستند و علّت نصبشان به خاطر ظرفیّت است، خبر واقعی در این نوع عبارات متعلَّق محذوف ـ «مستقرٌّ» و «یستقَرُّ» ـ است که ظرف به آن تعلّق دارد. پس در زید صدیق بکر خبر مفرد و در زید عند بکر خبر شبه جمله است، اعراب یکی لفظاً مرفوع و دیگری محلاً مرفوع است. خبر اول صدیق و در دومی فعل یا شبه فعل محذوف است در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

سؤال مهم چه نیازی به مصدر مؤول است چرا از مصدر صریح استفاده نمیشود، چرا به جای «یُعجِبُنی صیامُکَ» میگوییم: «یُعجِبنی أن تصومَ» در کتاب نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

آزمون در این آیه خبر چیست؟ <وَ الَّذينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُم‏ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُم‏> الف. مفرد ب. جمله فعلیه ج. جمله اسمیه د. شبه جمله سوال کاربردی کاربردی کاربردی در کتابهای نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

جواب گزینه ب اما چرا فعلیه است، فکر نکنید خبر «الذین»، «کفروا» است، خیر «کفروا» صله «الذین» است و محلی از اعراب ندارد. پس خبر چیست؟ خبر «تعسا» است. توضیح اینکه «تعساً» مفعول مطلق فعل محذوف است، تقدیر: «وَ الَّذينَ كَفَرُوا فتعسهم اللهُ تعساً لهم» بنابراین «تعسا» در واقع یک جمله‌ی فعلیه است، به همین خاطر می‌بینیم در ادامه «اضلّ» به آن عطف شده است. تستهای بیشتر تلگرام https://t.me/nahvekarbordi در این آیه خبر چیست؟ <وَ الَّذينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُم‏ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُم‏> الف. مفرد ب. جمله فعلیه ج. جمله اسمیه د. شبه جمله در کتابهای نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

👌اقسام مخصوص 🎓🆔 @nahvekarbordi در نحو دو نوع مخصوص داریم: الف) مخصوص باب اخصاص که همیشه منصوب است و نقش مفعول به دارد. نحنُ الطلابَ مشغولٌ بالمطالعةِ. (ما طلبه ها مشغول مطالعه هستیم) ب) مخصوص افعال مدح و ذمّ که همیشه مرفوع هستند. نعمَ الرجلُ زیدٌ. (چه خوب مردی است زید) در مثال بالا زید مخصوص و مبتدای موخر است به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi

👌نعت نعت آیا توصیف خود نعت توسّط نعت دیگر جائز است؟ برخی مخالف هستند، امّا سیبویه توصیف نعت را جائز می‌داند که حرف حقّ همین است. هذا ورقٌ أبیضُ ناصِعٌ یعنی شدید البیاضِ (این برگه‌ی خیلی سفیدی است) برگه‌ی سفید خودش درجات مختلفی دارد، برخی کمی تیره و برخی به شدّت سفید هستند، لذا توصیف «أبیض» به «ناصع» صحیح است. هذا وجهٌ مُشرِقٌ أیُّ مُشرِقٍ. (این صورت سرخی است عجب سرخی) اصلاً برخی از نعت‌‌ها تا وقتی توسّط نعت دیگری توصیف نشوند، نعت نیستند. این گونه نعت‌ها همان نعت توطئه هستند که درباره‌اش قبلاً حرف زدیم. یعنی نعت‌هایی که مقدمّه‌ی بیان نعت دیگری هستند. در کتابهای نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

👌و اما جواب سؤال نابی که برای اهلش گفته بودم 🌺همانطور که می دانید ادات شرط بر فعل داخل می‌شوند: «لو ضربتَ ضربتُ»، «اذا ضربتَ ضربتُ»، لذا در مواردی که ادات شرط بر اسم داخل میشود، فعلی در تقدیر می‌گیرند: «إذا زیدٌ جاءکَ فأکرِمْهُ» تقدیر: «اذا جاءَ زیدٌ جاءکَ فاکرمْه». با این تقدیر ورود ادات شرط بر اسم توجیه میشود. در مواجهه با این آیات هم نحویون توجیه بالا را انجام میدهند: <لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذاً لَأَمْسَكْتُم‏> <إذا السماءُ انفَطَرتْ و إذا الکواکبُ إنتَثَرَتْ وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ إذا القبورُ بُعثِرَتْ> <و إذا السماءُ انشَقَّتْ> یعنی برای توجیه ورود «لو» بر اسم، «انتم»، «سماء»...را فاعل فعل محذوفی می‌دانند که توسّط فعل پس از آن تفسیر شده است. اما سوال این است اصلاً چرا خداوند متعال آیات را بدین صورت نازل کند که نیاز به این توجیه باشد، چرا خداوند آیات مزبور را مثل این آیه بیان نکرد: <إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها> (هنگامی که زمین شدیداً به لرزه در آید) به نظر شما توجیه نحویون صحیح است؟ در کتابهای نحو کاربردی، لذت خواندن ادبیات را بچشید ✍️جهت تهیه کتاب «نحو کاربردی» به ادمین مراجعه کنید. #آزمون https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9 مطالب کانال را با ذکر نشانی بیان کنید. به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

✅ارکان جمله 1 استاد شیرافکن پ.ن: یک دوره نحو کاربردی توسط استاد شیر افکن هر شب یک صوت در کانال بارگزاری میشود. حتما گوش دهید #نحو_کاربردی جهت پویایی مطالب کانال نحو کاربردی را با ذکر نشانی نقل کنید👇👇👇 🎓🆔 @nahvekarbordi