📌 تفاوت «إمّا» و «أو» در معنای مشترک تفاوت «إمّا» و «أو» در این است که در «إمّا» کلام از ابتدا بر شک و تخییر...بنا می‌شود، بر خلاف «أو» که کلام از ابتدا یقینی است ولی با آمدن «أو» شکّ و تخییر و سایر معانی بر آن عارض می‌شود. در «جاءنی زیدٌ أو بکرٌ» تا پیش از آمدن «أو»، خبری که از «زید» داده می‌شود، یقینی است ولی با آمدن «أو» شک بین زید و بکر، پیش می‌آید، ولی در «جاءنی إمّا زیدٌ و إمّا بکرٌ» چنین نیست و از ابتدا خبر توأم با شکّ است. 🥸از تخفیف سی درصدی جا نمونید @nahvekarbordi عضو شید 👈

«هلّا زید ضَرَبتَهُ» اعراب زید را مشخص کرده، جمله را معنی کرده و بگویید جمله اسمیه است یا فعلیه @nahvekarbordi عضو شید 👈

نقش «نحو» در عباراتی چون المفعول منصوب نحو: «زیدا» فی «ضربت زیدا» یکی از این سه مورد است: 1. خبر مبتدای محذوف: «هو نحو» 2. مفعول اعنی محذوف: «اعنی نحو» 3. مفعول مطلق امثل محذوف: «امثل نحو» چون «نحو» به معنای «مثل» است. منصوب به نزع خافض هم گفته اند: فی نحو @nahvekarbordi عضو شید 👈

«کان زید راکبا» جمله اسمیه است یا فعلیه؟ @nahvekarbordi عضو شید 👈

📌اسمیه یا فعلیه؟ جمله «کان زیدٌ راکباً» به اعتبار ظاهرش كه با فعل شروع شده، فعليه است ولى اگر دقیق نگاه کنید چون «کانَ» ناقصه صرفا بر زمان دلالت مى كند نه حدث، و جنبه ى رابطى دارد (رابطِ خبر به اسم) از این رو رکن محسوب نمی شود در حالیکه همانطور که میدانید ملاک اسمیه یا فعلیه بودن جمله، اولین رکنِ آن است. پس در اینجا جمله اسمیه است زیرا اولین رکنش که زید باشد اسم است (مسند الیه) و دومين ركنش هم "راکبا" است (مسند) و کان رابط بین این دو رکن است. 🥸🥺آخرین لحظات تخفیف سی درصد @nahvekarbordi عضو شید 👈

سلام عیدتون مبارک🌹 جواب شما در خصوص اسمیه بودن جمله کان ناقصه و اسم و خبرش، صحیح نیست علاوه بر تصریحاتی که نحویون در خصوص فعلیه بودن جمل ناقصه دارند، تعریفاتی که ارائه کردند این است که اگر در صدر جمله یا اول آن فعل باشد، فعلیه است و اگر اسم باشد، اسمیه است و این را نگفته اند که باید رکن باشد. و اینکه فرمودید کان ناقصه صرفا زمان را به نسبت اضافه می‌کند و دلالتی بر حدث ندارد، این هم صحیح نیست دلایل متعددی بر وجود حدث در افعال ناقصه هست. (مثلا ابن مالک در شرح التسهیل ۱۰ دلیل می‌آورد). منشأ این اختلاف در وجه تسمیه افعال ناقصه مطرح می‌شود که عده ای گفتند علت ناقصه خواندن این افعال، تجرد آنها از حدث است. که این وجه رد می‌شود به این علت که وجود حدث در افعال ناقصه غیر کان واضح و غیر قابل انکار است (مثلا در صار زید قائما معنای صیرورت از حدث موجود در صار فهمیده می‌شود) و اگر این افعال حدث نداشتند که دیگر معنای کان و صار و أصبح و... تفاوتی نداشت چون طبق این مبنا فقط معنای زمان ماضی از هیئت افعال ماضی برداشت می‌شود و حدثی ندارند که بخواهد این افعال را از یکدیگر متمایز کند! پس وقتی در افعال ناقصه حدث هست در همه شان هست و نمی‌توان کان را از بین این افعال جدا کرد و حکم اختصاصی داد. احتمالا منشأ اشتباه این افراد این بوده که آمده اند و ام الباب افعال ناقصه یعنی کان را بررسی کردند و در کان واقعا ظاهرش این است که حدثی ندارد (طبق این تقریر مشخص می‌شود که کان هم حدث دارد و حدثش کَوْن است یعنی همان صرف الوجود و مفاد کان تامه) و آمده اند حکم کلی داده اند و گفته اند که افعال ناقصه حدث ندارند. پس در کان زید قائما، یک نسبت اصلی داریم که اسناد قائم به زید است و یک نسبت فرعی داریم که قائم متصف به صفت کَوْن می‌شود. البته آنچه گفته شد نگاه نحوی بود که جمله فعلیه می‌شود ولی از نگاه بلاغی (ثبوت و حدوث) می‌تواند متفاوت باشد و بحث اسمیه یا فعلیه بودن از منظر بلاغت باید جدا بحث شود. نظر یکی از اساتید بدوت تایید و رد درباره اسمیه یا فعلیه بودن جملات ناقصه جواب یکی از اساتید #تخصصی #مخصوص_اساتید @nahvekarbordi عضو شید 👈

يَوَدُّ الطِّفْلُ فِي الْمَهْدِ لَوِ اسْتَطَاعَ إِلَيْكَ نُهُوضاً روزی که بیایی حتی کودکان در گهواره دوست دارند از جا برخیزند و سوی تو بیایند. «لو» چه اداتیست و نقش مصدر مؤول چیست؟ @nahvekarbordi عضو شید 👈

📌 نوع «لو» «لو» مصدریه تنها به جمله‌ی ماضی یا مضارع ـ نه امر ـ داخل می‌شود و لازم است فعلی که بر آن داخل می‌شود متصرف کامل باشد. از اداتی است که اغلب پس از افعال «حَبَّ» و «وَدَّ» که بر تمنی و آرزو دلالت دارند، قرار می‌گیرد، در مثال بالا «لو استطاع» مصدر موول و مفعول به «یود» است. @nahvekarbordi عضو شید 👈

«أشرتُ إلیه أنْ لا تَفعَل» وجوه مختلف ترکیب این عبارت را بیان کنید بفرست برای رفیقت #سخت 🥸🥺آخرین لحظات تخفیف سی درصد @nahvekarbordi عضو شید 👈

☺️😊راهنمایی «لا» میتواند نافیه یا ناهیه باشد

👌مشتبه شدن «ما»ی کافه با موصوله در «انما» توجه داشته باشید بین «ما»ی کافه و موصوله و مصدریه تفاوت است. مای کافه اغلب به حرف مشبهه متصل میشود بر خلاف مای موصوله ادامه را در متن مشاهده کنید. #حروف_مشبه به کانال نحو کاربردی بپیوندید.👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3737649200C929d332cc9

👌🏻حال ثابته همانطور که میدانید حال بر دو قسم است: منتقله و ثابته اصل در حال این است که مننتقله باشد، یعنی پایدار نباشد و پس از مدتی از بین برود، مانند: «جاءَ زیدٌ ضاحکاً» (زید خندان آمد) خندان بودن امر عارضی است که همیشگی نیست. با این اوقات برخی از حالها ثابتند، یعنی همیشگی هستند که در ادامه بررسی میکنیم. @nahvekarbordi عضو شید 👈