💢 علمی که به نفع نباشد #بصیرت #علوم_بیهوده عضویت در #مُـبلِغِ_مَجــٰازے 👇 Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313 #مُـبلِغِ_مَجــٰازے

💢 راه گمراهی #گناه #بصیرت عضویت در #مُـبلِغِ_مَجــٰازے 👇 Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313

🗓سالروز تاسیس جبهه ملی به‌رهبری‌دکترمحمدمصدق 💠کلام تاریخی امام خمینی بدنبال اعتراض‌جبهه ملی‌به‌حکم‌قصاص: دو پهلوی در طول سلطنت منحوسشان هرگز سبّ به اسلام نکردند اماجبهۀ ملی سبّ به اسلام کرد،جبهه ملی محکوم به ارتداد است! ۶۰/۳/۲۵ 💠رهبرانقلاب: ‼️اگر کسی پیدا شود که به انکار ضروریّات دین از جمله حکم قصاص اسلامی تجاهر کند، مرتدّ است و حکم مرتد هم در اسلام معلوم است! ۷۸/۶/۱۰ Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313

❣﷽❣ 🌴* #هفت_شهر_عشق* 🌴 🏴*همراه با کاروان از مدینه تا شام *🏴 #قسمت0⃣7⃣ ــ فرزندم! تو بايد راه پدر را ادامه دهى. مى بينى كه امام حسين(ع) تنها مانده است. ــ مادر! من آماده ام تا جان خود را فداى امام نمايم. مادر پيشانى نوجوانش را مى بوسد و پيراهن سفيدى بر تنش مى كند. شمشير به دستش مى دهد و بند كفش هايش را مى بندد. اكنون نوجوان او آماده رزم است. مادر براى بار آخر نوجوانش را در آغوش مى گيرد و مى گويد: "پسرم، خدا به همراهت!". سپس او را تا آستانه خيمه بدرقه مى كند. مادر در آستانه خيمه ايستاده است و شكوه رفتن پسر را مى نگرد. او در دل خويش با امام خود سخن مى گويد: "اى مولاى من! اكنون كه نمى توانم خودم تو را يارى كنم، نوجوانم را تقديمت مى كنم، باشد كه قبول كنى". همه نگاه ها متوجّه اين نوجوان است. او مى آيد و خدمت امام مى رسد. امام حسين(ع) مى بيند كه عَمْرو بن جُنادَه در مقابلش ايستاده است. پدرش جناده در حمله صبح، شربت شهادت نوشيد. او به امام سلام مى كند و پاسخ مى شنود. امام مى فرمايد: ــ اى عمرو، مادر تو عزادار و سوگوار پدرت است. تو بايد كنار او باشى، شايد او به ميدان آمدن تو را خوش نداشته باشد.390 ــ نه، مولاى من! مادرم، مرا نزد شما فرستاده است. امام سر به زير مى اندازد. عَمْرو منتظر شنيدن پاسخ امام است. امام مى گويد: "فرزندم، داغ سنگين پدر كافى است. مادرت چگونه داغى تازه را طاقت مى آورد. مادرت را تنها نگذار"، امّا عَمْرو همچنان اصرار مى كند. آنجا را نگاه كن! مادر كنار خيمه ايستاده است و با نگاهش تمنّا مى كند. سرانجام امام اجازه مى دهد و عَمْرو به سوى ميدان مى رود. او شمشير مى كشد و به سوى ميدان مى تازد. در آغاز حمله خود چند نفر را به خاك و خون مى كشد، امّا دشمنان او را محاصره مى كنند. گرد و غبار است، نمى دانم چه خبر شده است؟ آن چيست كه به سوى خيمه ها پرتاب مى شود؟ خداى من! اين سر عَمْرو است. مادر مى دود و سر نوجوانش را به سينه مى گيرد و بر پيشانى معصوم او بوسه اى مى زند و با او سخن مى گويد: "آفرين بر تو اى فرزندم! اى آرامش قلبم".391 اى زنان دنيا! اى مادران! نگاه كنيد كه چه حماسه اى در حال شكل گيرى است. به خدا هيچ مردى در دنيا نمى تواند عمق اين حماسه را درك كند. فقط بايد مادر باشى تا بتوانى عظمت اين صحنه را درك كنى. سرِ جوان در آغوش مادر است او آن را مى بويد و مى بوسد، امّا اين مادر پس از اهداى گل زندگيش به امام، يك كار عجيب ديگر هم انجام مى دهد. او رو به دشمن مى كند و سر فرزندش را به سوى آنها پرتاب مى كند.392 او با صداى رسا فرياد مى زند: "ما چيزى را كه در راه خدا داديم پس نمى گيريم!".393 آسمان مى لرزد و فرشتگان همه، متعجّب مى شوند. نگاه كنيد كه چگونه يك مادر قهرمان، ايثار و عشق واقعى را نمايش مى دهد. ما كربلا را خوب نشناختيم و آن را در گريه و زارى خلاصه كرده ايم. كربلا هم گريه دارد و هم گريه نكردن. به نظر من يكى از عظمت هاى كربلا در گريه نكردن اين مادر است. او داغ جوان ديده و دست هايش از خون سر جوانش رنگين شده است، امّا با اين وجود گريه نمى كند. شايد به زبان آوردن اين وقايع كار آسانى باشد، امّا به خدا تا انسان مادر نباشد، به اوج اين حماسه ها پى نمى برد. اين شير زن كربلا، چنان كارى كرد كه تاريخ تا ابد مبهوت او ماند. * * * امام حسين(ع) به ياران خود كه در خاك و خون غلطيده اند نگاهى مى كند و اشك ماتم مى ريزد. همه آنها با هم عهد بسته بودند كه تا يكى از آنها زنده اند، نگذارند هيچ يك از جوانان بنى هاشم به ميدان بيايند. بيش از پنجاه يار وفادار، جان خود را فداى امام نمودند و اكنون نوبت هجده جوان بنى هاشم است.394 امام در ميدان ايستاده است و نگاهش به سوى سپاه كوفه خيره مانده است و به نادانى مردم كوفه فكر مى كند. آنهايى كه امام را دعوت كرده اند، امّا اكنون در مقابل او ايستاده اند. صدايى به گوش امام حسين(ع) مى رسد: "بابا به من اجازه ميدان مى دهى؟". امام برمى گردد و على اكبر، جوان خود را مى بيند كه آماده رفتن شده است. اشك در چشمان او حلقه مى زند و به پسرش اجازه ميدان مى دهد.395 در خيمه ها چه غوغايى بر پا شده است. خواهر، عمّه و هر كه در اطراف خيمه است، اين منظره را تماشا مى كند. على اكبر به ميدان مى رود. او آن قدر شبيه پيامبر بود كه هر كس دلش براى پيامبر تنگ مى شد او را نگاه مى كرد.396 #ادامه_دارد... ✨🌺الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج🌺✨ جهت پیگیری #داستان_عاشورایی #هفت_شهر_عشق به کانال #مُـبلِغِ_مَجــٰازے مراجعه نمائید.👇 http://eitaa.com/namazi_313 ❀🍃✿🍃❀🌴❤️🌴❀🍃✿🍃❀

🎙 بشنوید| صوت سخنرانی رهبرانقلاب در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدای مدافع حرم. ۱۳۹۷/۰۷/۳۰ 💻 @khamenei_ir

💢یافاطمه💢: نوش جانش بشود هر ڪہ حرم رفت حسین💚 من بہ جا ماندن از این قافلہ عادت ڪردم ...😭😭 @namazi_313

#تلنگر 📌در حیرتم از خلقت آب 👈🏻اگر با درخت همنشین شود، آنرا شکوفا میکند. 👈🏻اگر با آتش تماس بگیرد، آنرا خاموش میکند. 👈🏻اگر با ناپاکی ها برخورد کند، آنرا تمیز میکند. 👈🏻اگر با آرد هم آغوش شود، آنرا آماده طبخ میکند. 👈🏻اگر با خورشید متفق شود، رنگین کمان ایجاد میشود. 👈🏻ولی اگر تنها بماند، رفته رفته گنداب میگردد. ✍🏻دل ما نیز بسان آب است، وقتی با دیگران است زنده و تأثیر پذیر است، و در تنهایی مرده وگرفته است... 💎 "باهم" بودنهایمان را قدر بدانیم...💎 Ⓜ️ @Namazi_313 #مُـبلِغِ_مَجــٰازے

❣﷽❣ 🌴* #هفت_شهر_عشق* 🌴 🏴*همراه با کاروان از مدینه تا شام *🏴 #قسمت1⃣7⃣ اكنون او سوار اسب مى شود و مهار آن را در دست مى گيرد. نگاه حسين(ع) به سوى او خيره مانده است. از پس پرده اشك، جوانش را نظاره مى كند. تمام لشكر كوفه، منتظر آمدن على اكبراند، آنها مى خواهند دل حسين را با ريختن خون على اكبر به درد آورند. نگاه كن! امام دست خود را به سوى آسمان مى گيرد و دعا مى كند: "بار خدايا! خودت شاهد باش من جوانى را به سوى اين سپاه مى فرستم كه هرگاه دلتنگ پيامبرمى شديم، او را نگاه مى کردیم". علی اکبر به سوی ميدان مى تازد، سپاه كوفه نيز، به دستور عمرسعد، به جنگ با او مى روند. على اكبر شمشير مى زند و دشمنان را به خاك سياه مى نشاند. در ميدان مى چرخد و رَجَز مى خواند: "من على پسر حسين ام. من از خاندان پيامبر هستم".397 او به هر سو كه مى رود لشكر كوفه فرار مى كند و در هر حمله، عده زيادى از شجاعان سپاه كوفه را نيز، به قتل مى رساند. در دل پدر چه مى گذرد؟ او مى خواهد يك بار ديگر جوانش را ببيند. على اكبر مى رزمد و مى جنگد. آفتاب گرم كربلا غوغا مى كند. تشنگى بر او غلبه كرده است. على اكبر باز مى گردد. چقدر پيكرش زخم برداشته است! اكنون او مقابل پدر مى ايستد و مى گويد: "تشنگى مرا كُشت بابا! سنگينى اسلحه توانم را بريده است. آيا آبى هست تا بنوشم و بر دشمنان حمله ببرم".398 چشمان امام حسين(ع) پر از اشك مى شود. آخر پاره جگرش از او آب مى طلبد. صدا مى زند: "اى محبوب من! صبر داشته باش!".399 آرى! امام، همه علاقه خود به پسرش را در اين عبارت خلاصه مى كند: "اى محبوب من". نگاه كن! اشك در چشم امام حلقه مى زند و مى فرمايد: "پسرم! به زودى از دست جدّ خود، رسول خدا سيراب خواهى شد".400 على اكبر به ميدان برمى گردد. شمشير او در هوا مى چرخد و پى درپى دشمنان را به تباهى مى كشاند. همه از ترس او فرار مى كنند. نيزه ها و تيرها همچنان پرتاب مى شود و سرانجام نيزه اى به كمر على اكبر اصابت مى كند. اكنون نامردان كوفه فرصت مى يابند و بر فرق سرش شمشير مى زنند. خون فوران مى كند و او سر خود را روى گردن اسب مى نهد. خون چشم اسب را مى پوشاند و اسب به سوى قلب دشمن مى رود. دشمنان شادى و هلهله مى كنند و هر كسى با شمشير ضربه اى به على اكبر مى زند. اسب سرگردان به ميدان باز مى گردد و على اكبر روى زمين مى افتد و فرياد مى زند: "بابا! خداحافظ!".401 امام حسين(ع) به سرعت مى آيد و پيكرِ پاره پاره جوانش را در آغوش مى كشد. نگاه كن! حسين، سر على اكبر را به سينه گرفته است. على اكبر چشم خود را باز مى كند و چهره پدر را مى بيند. او به ياد مى آورد كه دل پدر براى تشنگى او سوخته بود. او مى خواهد با پدر سخن بگويد: "بابا! اين جدّم، رسول خداست كه مرا از آب كوثر سيراب مى نمايد".402 آرى! اى حسين! ديگر غصه تشنگى پسر را نخور! در اين دنيا هيچ چيز براى انسان سخت تر از اين نيست كه فرزندش روى دستانش جان بدهد. به خدا سختى آن لحظه را نمى توان بيان كرد. على اكبر روى دست بابا در حال جان دادن است. امام او را به سينه مى گيرد، امّا رنگِ او زردِ زرد شده، خون از بدنش رفته و در حال پر كشيدن به اوج آسمان ها است.403 ناگهان، ناله اى مى زند و جان مى دهد. پدر فرياد مى زند: "پسرم!"، امّا ديگر صدايى به گوشش نمى رسد. پدر صورت به صورت جوانش مى گذارد و مى گويد: "بعد از تو، ديگر، زندگى دنيا را نمى خواهم".404 خدايا! چه صحنه اى است. حسين كنار جسم بى جان پسر گريه مى كند. زينب(س)شتابان به سوى ميدان مى آيد. و نگران است كه اگر دير برسد، حسين(ع) از داغ جوانش، جان بدهد. او گريه مى كند و مى گويد: "واى برادرم! واى پسر برادرم!".405 آرى! او مى آيد تا جان برادر را نجات دهد. زينب(س)، پيكر بى جان على اكبر را در آغوش مى گيرد و صداى گريه اش بلند مى شود.406 امام توان برداشتن پيكر جوانش را ندارد. سپس جوانان بنى هاشم را به يارى مى طلبد و مى فرمايد: "پيكر برادرتان را به خيمه ها ببريد". آن گاه همراه زينب(س) به سوى خيمه ها باز مى گردد.407 * * * ــ عَوْن، نگاه كن! على اكبر نيز، شهيد شد. حالا نوبت توست و بايد جانت را فداى دايى ات حسين كنى. ــ چشم، مادر! من آماده ام. زينب (س)، صورت فرزند خويش را مى بوسد و او را تا كنار خيمه بدرقه مى كند. آرى! زينب يك دسته گل براى برادر دارد، يك جوان رشيد! زينب آنجاست، در آستانه خيمه ايستاده و به جوانش نگاه مى كند. عَون خدمت دايى مى آيد و اجازه ميدان مى گيرد و به پيش مى تازد. #ادامه_دارد... ✨🌺الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج🌺✨ جهت پیگیری #داستان_عاشورایی #هفت_شهر_عشق به کانال #مُـبلِغِ_مَجــٰازے مراجعه نمائید.👇 http://eitaa.com/namazi_313 ❀🍃✿🍃❀🌴❤️🌴❀🍃✿🍃❀

🔴 کاروان حسرت❗️ ⚫️ قافله ای شب هنگام از مسیری عبور میکردند که در بین راه، راهنمای قالفه فرمان توقف داد 🔔بعد به همه گفت، اکنون در مکان ویژه ای هستیم، از خاک اینجا هر کسی هر چقدر که میتواند برای خود جمع کند. ❗️راهنما، به همه گفت ما امشب این وادی را پشت سر میگذاریم و فردا که هوا روشن شد، همگی حسرت خواهید خورد. 🔹 عده ای از اهالی قافله به حرف راهنما اعتماد کردند و جیب هایشان پر از خاک کردند ، عده ای هم خورجین مرکب هاشان را، عده ای دیگر کیسه هایشان را... ▪️اما عده ای هم بودند که گفتند ما به اندازه کافی بارمان سنگین است، چرا باید خاک جمع کنیم و بارمان را سنگین تر کنیم ؟!!! 🔺 بعد از مدتی توقف، راهنما فرمان حرکت داد و قافله حرکت کردند و از آن وادی دور شدند. هوا هم کم کم روشن شد... هوا کامل روشن شد و راهنمای قافله گفت به خاک هایی که برداشتید نگاه کنید. وقتی کاروانیان کیسه ها را باز کردند، همه دیدند که آن خاکها زر و طلای ناب است... ☝️اینجا بود که همه حسرت خوردند 💠آنهایی که برداشته بودند با خود میگفتند؛ ای کاش بیشتر برداشته بودیم آنهایی هم که بر نداشته بودند میگفتند؛ ای کاش حداقل یک مشت برداشته بودیم... 🔰 همه ی ما در این دنیا مسافر هستیم و سالی یک بار از این وادی عبور می کنیم ◽️سفره ای از طرف امام حسین پهن شده است که فردای قیامت همه از بابت این سفره حسرت میخورند، چه آنهایی که خودشان رفتند زیارت ، چه آنهایی که یک نفر دیگر را هم فرستادند، چه آنهایی که صد نفر دیگر را فرستادن و چه آنهایی که به زائران خدمت کردند.... 👌مسئولین عزیزی که امروز امکاناتی در اختیار دارید، شما هم تا میتوانید از این فرصت استفاده کنید و به زائران امام حسین خدمت کنید و از این سفره برکت امام حسین بهره ببرید ⚠️چون هر چقدر هم که خدمت کنید، فردای قیامت حسرت می خورید که ای کاش بیشتر خدمت کرده بودید. #خدمت_به_زائران_حسین نشر دهید ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عضویت در کانال #مُـبلِغِ_مَجــٰازے 👇 http://eitaa.com/namazi_313

شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: 🔹🔷 اجر كسى كه ديگرى را مجهّز كرده و به زيارت قبر آن حضرت(امام حسین علیه السلام) بفرستد ولى خودش بواسطه عارضه و علّتى كه پيش آمده به زيارت نرود چيست؟ حضرت فرمودند: 🔸🔶 به هر يك درهمى كه خرج كرده و انفاق نموده همانند كوه احد حسنات حقتعالى براى او منظور میفرمايد و باقى میگذارد و بر او چند برابر آنچه متحمّل شده و بلا و گرفتارى هائى كه بطور قطع نازل شده تا به وى اصابت كرده را از او دفع مى نمايد و مال و دارائى او را حفظ و نگهدارى مى كند. 📚 كامل الزيارات / ترجمه ذهنى تهرانى، صفحه 404 📎 اگر فعلا امکان سفر کربلا رو ندارید، به افرادی از نزدیکان و دوستان که در حال عزیمت به زیارت امام حسین علیه السلام هست کمک مالی کنید و از ثواب و خیرات و برکات آنچه در حدیث فرموده شد بهره مند شوید 🆔 @vaezin_com

✳️صوت ویژه #اربعین 🎙 #سید_مجید_بنی_فاطمه 🔹موضوع: #مداحی #واحد Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313

#کمپین | #الحسین_یجمعنا نان و نوای من همه از روضه شماست از عشق قلب شعله‌وری داده ای مرا ◻️ #مُـبلِغِ_مَجــٰازے Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313