#تدبر_در_قرآن
🔰نڪات ڪلیدے #جزء_اول قرآن ڪریم
#نقشه_راه_زندگی
#بخش_اول
فراز اول: ذَالِڪَ الْڪِتَبُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ(۲) الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ ممَِّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ(۳) وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَیْڪَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِڪَ وَ بِالاَْخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ(۴-سوره بقرہ)
🔶تنها متقین هستند ڪہ از قرآن بهرہ مےبرند
در آیہ دوم سورہ بقرہ، خداوند متعال قرآن را مایہ هدایت متقین معرفے مے ڪند (ذَالِڪَ الْڪِتَبُ لَا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ) با اینڪہ این ڪتاب براے هدایت تمام انسانها نازل شدہ است؛ اما چون تنها متقین هستند ڪہ بہ رهنمودهاے آن گوش مے دهند و از آن بهرہ مے برند؛ پس صحیح آن است ڪہ بگوییم: قرآن تنها همین گروہ را هدایت مے ڪند و دیگران چون گوش و چشم بہ روے قرآن بستہ اند، بهرہ اے از هدایتگرے آن نمے برند و حتے در مواردے زیان هم مےبینند.
🔶پنج ویژگے نجات بخش در متقین
آنچہ باعث مے شود تا متقین از قرآن بهرہ مند شوند پنج خصلت است ڪہ آنها با تڪیہ بر فطرت پاڪ خدادے صاحب آن شدہ اند آن پنج خصلت عبارتند از: بہ نادیدنے هایے ڪہ وحے از آن خبر مے دهد ایمان دارند (یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ)، داشتن ارتباط با خدا (یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ)، بے هیچ چشمداشتے از هر آنچہ ڪہ خدا روزے آنها ڪردہ است بہ دیگران انفاق مے ڪنند (ممَِّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ)، بہ آنچہ ڪہ بر تو و پیامبران پیش از تو وحے ڪردیم ایمان دارند (یُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَیْڪَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِڪَ) و بہ جهان پس از مرگ، ایمان دارند و هرگز آن را فراموش نمےڪنند (بِالاَْخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ)
فراز دوم: وَ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبرِْ وَ الصَّلَوةِ (۴۵- بقرہ)
با اینڪہ این ڪتاب براے هدایت تمام انسانها نازل شدہ است؛ اما چون تنها متقین هستند ڪہ بہ رهنمودهاے آن گوش مے دهند و از آن بهرہ مے برند؛ پس صحیح آن است ڪہ بگوییم: قرآن تنها همین گروہ را هدایت مے ڪند و دیگران چون گوش و چشم بہ روے قرآن بستہ اند، بهرہ اے از هدایتگرے آن نمے برند و حتے در مواردے زیان هم مے بینند
🔶در سختے ها و مشڪلات زندگے از صبر و نماز مدد بگیرید
استعانت یعنى ڪمڪ خواستن و این وقتى است ڪہ انسان بہ تنهایى نتواند مشڪلے را ڪہ پیش آمدہ بر وفق مصلحت خود برطرف سازد. خداوند متعال فرمود: (اِسْتَعِینُواْ بِالصَّبرِْ وَ الصَّلَوةِ)؛ در سختے ها و مشڪلات خود از صبر و نماز ڪمڪ بگیرید ڪہ این دو، بهترین وسیلہ براى پیروزیند؛ چون صبر در هر بلا و حادثہ عظیمى آن را ڪوچڪ و ناچیز ساختہ و نماز هم ڪہ توجہ بہ خدا و پناہ بردن بہ اوست، روح ایمان را زندہ مىسازد و بہ آدمى مى فهماند ڪہ بہ جایى تڪیہ زدہ ڪہ ویران شدنے و از هم گسستنى نیست.
در برخے روایات، روزہ بہ عنوان مصداقے براے صبر معرفے شدہ است ڪہ افراد مے توانند براے پیروزے بر مشڪلات خود از آن ڪمڪ بگیرند.
فراز سوم: (سوره بقره- آیه ۸۵)
🔶برخورد گزینشے با دین محڪوم است
خداوند متعال در این آیہ با ذڪر نمونہ اے از برخورد گزینشے با دین، این عمل را بہ شدت محڪوم ڪردہ و آن را موجب خفت دنیا و عذاب آخرت معرفے مے ڪند.
در این مثال، عدہ اے مورد عتاب الهے قرار مے گیرند ڪہ مردم بے گناہ را مے ڪشتند و از خانہ و ڪاشانہ شان آوارہ مے ڪردند و توجهے بہ دستور دین در حرام بودن این ڪار نداشتند در عوض فدیہ دادن و آزاد ڪردن اسیرانشان ڪہ این هم دستور دین است را چون بہ نفعشان بود تمام و ڪمال قبول داشتند و بہ آن عمل مے ڪردند.قرآن ڪریم با بیان این نمونہ بہ تمام ڪسانے ڪہ ملاڪ عمل ڪردنشان بہ دین، خواهش ها و خوشایندهاے نفسانے آنهاست هشدار دادہ و ضمن منع آنها از چنین برخورد سلیقہ اے با دین، همگان را از عواقب دنیایے و عذاب اخروے آن بر حذر مے دارد.
📖{مباحث ظهرهای ماه مبارک مسجدمُلٌابیرم}
ادامه دارد...
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
#مُـبَلغِ_مَـجـازے
Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_دوم قرآن ڪریم
#نقشه_راه_زندگی
#بخش_اول
🔶حرڪت، سرعت، سبقت
فراز اول: (سوره بقره-آیه ۱۴۸)
توصیہ قرآن ڪریم در انجام امور خیر و عمل صالح، ابتدا حرڪت است و بعد سرعت است و سپس سبقت.
حرڪت، همان عمل ڪردن بہ ڪارهاے خیر است ڪہ تمام عبادتهاے مستحب و واجب را در بر میگیرد و متصف شدن بہ فضایل اخلاقے را شامل میشود.
سرعت در این امور هم بہ این است ڪہ هرگاہ زمینہ انجام آن فراهم شد، بدون فوت وقت آن ڪار عملے شود.
امام باقر علیهالسلام مرتب سفارش میڪردند: «إِذَا هَمَمْتَ بِخَیْرٍ فَبَادِرْ فَإِنَّڪَ لَا تَدْرِے مَا یَحْدُثُ» هنگامے ڪہ تصمیم بہ ڪار خیرے گرفتے فوراً آن را انجام بدہ و آن را بہ بعد موڪول نڪن؛ چون نمیدانے بعد چہ میشود.
سبقت ڪہ بہ معناے پیشے گرفتن است بہ دو صورت واقع میشود یڪے در اصل انجام است ڪہ فرد از دیگرانے ڪہ آنها نیز داوطلب آن ڪار خیر هستند پیشے گرفتہ و مثلاً زودتر از آنها دست بہ جیب شدہ و مشڪل نیازمندے را بہ میزان توان خودش برطرف میسازد. دیگرے سبقت در ڪمیت آن ڪار خیر است؛ بہ این شڪل ڪہ فرد از دیگرانے ڪہ آنها هم عامل بہ ڪار خیر یا داراے فضیلت اخلاقیاند گوے سبقت را ربودہ و از آنها متواضعتر، صبورتر و مانند آن است.
قرآن ڪریم چنین مؤمنانے را بہ مقام قرب الهے بشارت میدهد و میفرماید: «السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ*أُوْلَئڪَ الْمُقَرَّبُونَ»
🔶آنچہ ڪہ ما با آن امتحان میشویم؟
فراز دوم: (سوره بقره- آیه ۱۵۵)
جهان، صحنہ آزمون الهے است. ڪسے وارد بهشت نمیشود مگر آنڪہ با موفقیت این آزمونها را ڪہ پیشینیان هم بہ آن آزمودہ شدند یڪے پس از دیگرے پشت سر گذاشتہ و سربلند بیرون آید. در همین سورہ میخوانیم: {آیا گمان ڪردید داخل بهشت میشوید بے آنڪہ حوادثے همچون حوادث سخت گذشتگان بہ شما برسد؟ همانها ڪہ شدائد و زیانهاے فراوان بہ آنها رسید (۲۱۴- بقره)}
آیہ مورد بحث بہ شڪلے جزئیتر بہ آن ناملایمات پرداختہ و با بیان دقیق ترآسیبهایے ڪہ براے امتحان بشر، هموارہ در زندگے او رخ میدهند را بیان میڪند: «بہ طور قطع ما همہ شما را با امورے همچون ترس و گرسنگے و زیان مالے و جانے و ڪم شدن فرزندان یا میوهها آزمایش میڪنیم.» آنان ڪہ در این آزمایشها صبر سازندہ، پیشہ ساختند؛ اهل هدایتند و درود و رحمت الهے روزے آنها میشود.
🔶سنتهایے ڪہ ڪورڪورانہ تڪرار میشود
فراز سوم: (سوره بقره-آیه ۱۷۰)
این آیہ، رفتار ڪسانے ڪہ ڪورڪورانہ از سنت گذشتگان خود پیروے میڪنند را خطایے بس بزرگ مے شمارد و براے بیدار ڪردن وجدان خفتہ آنها چنین میگوید: اگر نیاڪان آنها دانشمندان صاحب نظر و افراد هدایت یافتهاے بودند جاے این بود ڪہ از آنها تبعیت شود؛ اما وقتے آنها مردمے نادان و بے سواد و موهومپرست بودند پیروے آنها چہ معنایے خواهد داشت؟ آیا این ڪار، مصداق تقلید جاهل از جاهل نیست؟!
تنها تقلید و تبعیتے ڪہ عقل میپذیرد و نقل دستور میدهد تقلید جاهل از عالم است. مانند تبعیت بے چون و چرایے ڪہ بیمار نسبت بہ دستورات پزشڪ دارد یا تبعیتے ڪہ جاهل بہ احڪام شرعے از سخنان عالم بہ احڪام شرعے دارد.
غیر از این را نہ عقل میپذیرد و نہ نقل اجازہ میدهد؛ مانند پیروے جاهل از جاهل یا عالم از جاهل. ڪارے ڪہ مصداق این نوع تقلیدها باشد از نظر قرآن مردود است و داشتن عناوینے مانند میراث فرهنگے هم نمیتواند رنگ صحت و حقیقت بہ این پیروے غلط و باطل بزند؛ خواہ این ڪار بت پرستے باشد، خواہ چهارشنبہ سورے.
🔶تقوا مهمترین اثر و شاخص قبولے روزہ
فراز چهارم: (سوره بقره-آیه۱۸۳)
بنا بر نظر علامہ طباطبایے (ره) این آیہ مقدمہ ایست براے اعلام حڪم وجوب روزہ ڪہ در دو آیہ بعد میآید. آنچہ در این آیہ آمدہ و از اهمیت بالایے هم برخوردار است بیان اثر روزہ است.
عبارت لَعَلَّڪُمْ تَتَّقُونَ ڪہ در پایان آیہ آمدہ است در حقیقت اشارہ بہ اثرے است ڪہ روزہ بر روح و جان آدمے میگذارد. تقوا بہ زبان سادہ، یعنے حالتے در انسان ڪہ او را از گناہ باز دارد. تقوا همان حال خوشے است ڪہ روزہ داران ماہ خدا آن را در ایام پایانے ماہ رمضان بہ خوبے احساس میڪنند. حال خوشے ڪہ انسان رغبتے بہ گناہ نداشتہ بلڪہ از آن متنفر است و در عوض بہ عبادات، خصوصاً قرائت قرآن و خواندن دعا بسیار رغبت دارد.
نڪتہ دیگر اینڪہ این اثر، ملاڪ خوبے براے نمرہ دادن بہ روزہ است.
هر ڪس بہ خود مراجعہ ڪند و با توجہ بہ تأثیرے ڪہ روزہ در تقوا سازے او داشتہ است بہ روزہ خود نمرہ دهد و بداند ڪہ این ڪار، عمل بہ توصیہ امیرالمؤمنین علیهالسلام است ڪہ فرمود: (عملڪرد جان خود را محاسبہ ڪنید قبل از آنڪہ در قیامت آن را بہ حساب ڪشند.)
#تدبر_در_قرآن
{مباحث ظهرهای ماه مبارک مسجد مُلّا بیرم}
✍ادامه دارد...
🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺
#مُـبَلغِ_مَـجـازے
Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313
🔰نڪات ڪلیدے از #جزء_سوم قرآن ڪریم
#نقشه_راه_زندگی
#بخش_اول
🌼جزء سوم قرآن مجید شامل آیات ۲۵۳ تا تا آخر سورہ بقرہ و نیز آیات ۱ - ۹۱ سورہ آل عمران میباشد.
در این جزء در سورہ بقرہ ادامہ ایات الاحڪام و در سورہ آل عمران احتجاج با اهل ڪتاب غالب است.
🔶تاڪید زیاد بہ انفاق:
پاداش هفتصد برابر براے انفاق
{اى كسانى كہ ايمان آورده ايد از آنچہ بہ شما روزى داده ايم انفاق كنيد پيش از آنكہ روزى فرا رسد كہ در آن نہ داد و ستدى است و نہ دوستى و نہ شفاعتى و كافران خود ستمكارانند(۲۵۴)}
مَثَل [صدقاتِ] ڪسانے ڪہ اموالِ خود را در راہ خدا انفاق مے ڪنند همانند دانہ اے است ڪہ هفت خوشہ برویاند ڪہ در هر خوشہ اے صد دانہ باشد و خداوند براے هر ڪس ڪہ بخواهد [آن را] چند برابر مےڪند، و خداوند گشایشگر داناست.(۲۶۱)
ڪسانے ڪہ اموالِ خود را در راہ خدا انفاق مے ڪنند ، سپس در پیِ آنچہ انفاق ڪردہ اند ، منّت و آزارے روا نمے دارند ، پاداش آنان برایشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است، و بیمے بر آنان نیست و اندوهگین نمے شوند.(۲۶۲)
گفتارے پسندیدہ [در برابر نیازمندان] و گذشت [از اصرار و تندیِ آنان] بهتر از صدقہ اے است ڪہ آزارے بہ دنبال آن باشد ، و خداوند بے نیاز بردبار است.(۲۶۳)
اے ڪسانے ڪہ ایمان آوردہ اید ، صدقہ هاے خود را با منّت و آزار ، باطل مڪنید، مانند ڪسے ڪہ مالش را براے خودنمایے بہ مردم، انفاق مےڪند و بہ خدا و روز بازپسین ایمان ندارد.
پس مَثَلِ او همچون مَثَلِ سنگ خارایے است ڪہ بر روے آن، خاڪے [نشستہ] است، و رگبارے بہ آن رسیدہ و آن [سنگ] را سخت و صاف بر جاے نهادہ است. آنان [ریاڪاران] نیز از آنچہ بہ دست آوردہ اند، بهرہ اے نمےبرند و خداوند، گروہ ڪافران را هدایت نمےڪند.(۲۶۴)
و مَثَل [صدقات] ڪسانے ڪہ اموال خویش را براے طلب خشنودے خدا و استوارے روحشان انفاق مےڪنند، همچون مَثَلِ باغے است ڪہ بر فراز پشتہ اے قرار دارد [ڪہ اگر] رگبارے بر آن برسد، دو چندان محصول برآورد، و اگر رگبارے هم بر آن نرسد ، بارانِ ریزے [براے آن بس است]، و خداوند بہ آنچہ انجام مے دهید بیناست.(۲۶۵)
اے ڪسانے ڪہ ایمان آوردہ اید، از چیزهاے پاڪیزہ اے ڪہ بہ دست آوردہ اید، و از آنچہ براے شما از زمین برآوردہ ایم، انفاق ڪنید، و در پے ناپاڪِ آن نروید ڪہ [از آن] انفاق نمایید، در حالے ڪہ آن را [اگر بہ خودتان مےدادند] جز با چشم پوشے [و بے میلے] نسبت بہ آن، نمےگرفتید، و بدانید ڪہ خداوند، بےنیاز ستودہ [صفات] است.(۲۶۷)
شیطان شما را از تهیدستے بیم مےدهد و شما را بہ زشتے وامےدارد و [لے] خداوند از جانب خود بہ شما وعدہ آمرزش و بخشش مےدهد، و خداوند گشایشگر داناست.(۲۶۸)
[خدا] بہ هر ڪس ڪہ بخواهد حڪمت مےبخشد، و بہ هر ڪس حڪمت دادہ شود، بہ یقین، خیرے فراوان دادہ شدہ است و جز خردمندان، ڪسے پند نمےگیرد.(۲۶۹)
💠💠💠💠💠💠💠💠
#مُـبَلغِ_مَـجـازے
Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313
✨﷽✨
⚜ نکاتی درباره فرهنگ؛
⚜ #بخش_اول: اشتباه محاسباتی مدیر فرهنگی
✨ بسیاری از اوقات، از سوی قشرهای مختلف مردم، تذکر داده می شود که جامعه با معضلات فرهنگی مختلفی مواجه است.
معضلاتی مانند کم توجهی به اقشار مستضعف، کمتوجهی به ارزشهای اسلامی و انقلابی و...
✨ غالباً اولین مطالبهای که در چنین مواقع به ذهن میرسد، مطالبه از مسئولان فرهنگی است و درست هم است؛ بههرحال در نظام اسلامی، مدیر فرهنگی موظف است که با رصد بهموقع مشکلات فرهنگی، نسبت به آنها چارهاندیشی کند.
متأسفانه وضع مدیریت در برخی مراکز فرهنگی بهگونهای شده است که اگر یکسال آن مرکز فرهنگی را بدون اطلاع به مردم، موقتاً تعطیل کنند، کف جامعه تفاوتی حس نخواهد کرد؛ در حالی که اگر از مسئول همان واحد فرهنگی سوال و مطالبه شود، پاسخ خواهد داد که او و همکارانش شبانهروز مشغول کار هستند.
❓ حال مشکل کجا است؟؟
آیا آن مدیر فرهنگی دروغ می گوید؟!
🌟 پاسخ این است که بسیاری از مدیران فرهنگی دروغ نمیگویند؛ آنها شبانهروز مشغول برگزاری جلسهها و نشستهایی هستند که شعاع تأثیر آنها محدود به همان ادارهی فرهنگی است،
🌟 در حالی که مدیر فرهنگی باید مشغول کارهایی باشد که جامعهی هدف اعم از مردم کوچه و بازار و خیابان و دانشگاه و مدرسه، شاهد نتایج آن باشند، نه اینکه صرفاً خودش و چند نفر اطرافیانش، متأثر از اقدامات او شوند.
⚜ قانونی در علم مدیریت وجود دارد که میگوید مدیر موفق به مدیری گفته میشود که فارغ از کارهای عادی و روزمره، جهش در میدان تأثیر خود داشته باشد، وگرنه امور عادی و روزمره، نیازمند مدیر و مدیریت نیست.
✅ پ.ن: غرض از تذکر فوق، ندیدن زحمات برخی مدیران جهادی و میدانی نیست. بهعنوان نمونه، یکی از مسئولان نهاد نمایندگی ولیفقیه در دانشگاهی را میشناختم که صبحها به هنگام ورود به دانشگاه، بجای رفتن به اتاق مدیریت، ساعتها در حیاط دانشگاه و میان دانشجویان و کارمندان و اساتید، به مشکلات وسخنان آنان گوش میداد.
اتاقش هم دیدنی بود؛ نه میز و صندلی اداری آنچنان داشت و نه منشیِ مزاحم! سماوری(ویامقداری چای) کنار خودش داشت و همین، سبب میشد دانشجو حداقل به هوس نوشیدن یک چای، به اتاق او برود و دقایقی همکلام آن مدیر محبوب فرهنگی شود.
خدایش رحمت کناد!
#ادامه_دارد....
━━💠🍃🌺🍃💠━━
#مُبلغ_مَجٰازی
🦋به کانال #مُبلغ_مَجٰازی بپیوندید↙️
🆔 eitaa.com/namazii_ir