✍ برشی از کتاب "عمار حلب" زندگی نامه #شهید_محمد_حسین_محمد_خانے جوانی امروزی ، دانشجو،هیئتی وحزب اللهے و... ✍خلاصه با ممدحسین و رفیقای کار درستش دم خور شدم و پایم به هیئت باز شد. خدا خیرشان بدهد. لنگہ ی ممدحسین توی ایران پیدا نمی شود. آدم همه چیز تمامی بود. یک تنه همه را اداره می‌کرد؛تزئینات و تبلیغات و تدارکات. اگر هم کسی لایی میکشید خودش می آمد جای او می ایستاد و خدمت می‌کرد. الحق که کباده ی این کار را بی گله و شکایت به دوش می کشید و دم نمیزد. آدم مثل چاله میماند دیگر. ممد حسین بیل اول را که ریخت هوا خواهش شدم. 📚 #عمار_حلب صفحہ ۱۲ Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313 #مُبـَلغِ_مَجــٰازی

✍ برشے از کتاب "عمّار حَلب" زندگے نامه #شهید_محمد_حسین_محمد_خانے 📝 بہ قلــم مـحمـدعـلـے جـعفری 🏴دهه محرم به زیارت عاشورا ی صبح خیلی مقید بود با تمام خستگی باید میرفتیم. اگر هَمَّت محمد حسین نبود من به شخصه نمی رفتم. با موتور دو تَرکه سہ تَرکه می رفتیم مسجد اَرگ ، پای زیارت عاشورای حاج آقا مهدوی نژاد. عجیب محمد حسین را می گرفت. حالش متفاوت بود. آدابی داشت برای خودش. درخیمہ، تویِ آن اتاقی کہ کتیبه وعلم و پرچم زده بود ، اصلا نمی خوابید. احتــرام می گــذاشـت. حتی باپیراهن مشکےِ سینہ زنی اش نمی رفت دستشویی. خیلی وقت ها می گفت: کہ اگر کتیبه های هیئت را باخواندن زیارت عاشورا زدید ، آن وقت مجلس میگیرد. یک بار خیلی جدی به من گفت اگر یه شب چند تا مجلس داشتی ، نکنہ بگی تو مجلس اول صدام رو نگه دارم! خودت رو خرج امام حسین(ع) کن! اصلا تکیه کلام او این بود:"خودت رو خرج امام حسین(ع) کن.معلوم نیست از این مجلس ، بہ جلسہ بعدی برسی!" خودش خیلی وقتها با صدای گرفته هم روضه می خواند فکر این را نمی کرد که ممکن است بگویند چقدر صدایش بد است. می گفت که الان وظیفه ام روضہ خواندن است حتی باصدای گرفتہ. آخرهای روضہ هم نصیحت میکرد: "رفیق نکنه جا بمونی! نکنه ارباب تو رو نخره! نکنہ رو سیاه شی! اگہ نخره آبروت میره." 📚 #عمار_حلب صفحہ ۶۶،۶۷ Ⓜ️ eitaa.com/namazi_313 #مُبـَلغِ_مَجــٰازی