[ ماهِ دوست‌داشتنی ] چی داره این قرصِ ماه؟ چی جا کرده تو خودش؟ کدوم زیباییُ قاپیده گذاشته رو رخساره‌ش؟ چی داره؟ * بهتِ بهت‌م.

ارومیه‌جان، بزار از غروبات جار بزنم.

بابونه وُ شمالُ آب‌دوغ‌خیارُ چای‌دارچینُ رِدیف کن کنارِ هم، عشق زائیده می‌شه.

قسمتِ VIP پیام از برایِ قیمه‌بادمجونُ کشكِ بادمجونه.

نگاهِ غروبُ گلِ بابونه وُ یه قسمت کوچیكِ سبز از موزیك‌پلیر برایِ نوایِ بوسیدنی *

سر وقت‌ش، سفرهٔ گپُ گفت پهنُ باز دلُ قلوه انتخابیِ منو * و سرِ آخر ردُ بدل

زنده‌م، دمُ بازدم دارم * خنده

ساعتِ یك بامداد. داستانِ آدما آن‌چنان که غوغا شده شنیدنی نیست. استفراغِ گوش از اولین علائمِ گوش کردنِ داستاناست، علاوه بر شعفی که تو مردمكِ چشما جولون می‌ده یك‌سری معایبی هم تو حیطهٔ کاریِ خودش چیده. مثلِ الان که بشر هر اندازه که حاذقُ کامل باشه کم می‌اره برایِ دردِ کوچیک. * دوازده دقیقه بعد از یكِ بامداد

می‌شه گفت ان‌قدر کوفتگی فشار اورده که ناخودآگاه چیده می‌شن کلمات کنارِ هم می‌شن یه پاراگرافِ گُنگ، یه پاراگرافِ مبهم.

لبُ کش بیار خانوم، این مشغله‌ها رو محل نده *

چی داره این قطعه؟ * مثل همیشه، آفتاب بگیرید از این نوا