📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹خدای متعال می‌فرماید من یک حقیقتِ نامحدود هستم، تو را هم یک حقیقتِ نامحدود خلق کردم؛ در وجودت تمامِ هستی جمع است، فشرده‌ٔ خلقت هستی؛ اگر کدهای وجودیِ خودت را پیدا کنی، در تمامِ هستی می‌توانی سیر بکنی. 🔹مسیرِ حمد، مسیرِ خدایی شدن است؛ مسیرِ حمد، سیرِ در بی‌نهایت است. انسان هر چقدر حمد به جا بیاورد، خداوند یک چیزِ بالاتری برای او فراهم می‌کند. وقتی خداوند تبارک و تعالی به حضرتِ موسی فرمود: "فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ" (اعراف، ۱۴۴) ، این‌را که به تو دادم بگیر و شاکر باش؛ از این عبارت معلوم می‌شود وعدهٔ بالاتری هم برای او گذاشتند. اگر شاکر باشی، یک چیزِ بالاتری پشتِ سرش هست.

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🖌"... يُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ..." ‌(هود، ۳) 🔹این عبارتِ منحصر به فردی است و بجز این‌جا در هیچ کجای قرآن نیامده. اصولاً جزاءِ خدا در مقامِ تنبیه، بر مبنای #عدل است و در مقامِ پاداش، بر مبنای #فضل، یعنی همیشه بیش از آن‌چه بایسته است جزاء می‌دهد: "... وَ يَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ" (النور، ۳۸). 🔹نکتهٔ جالب این‌که فرموده فضل نصیبِ کسی می‌شود که "ذی‌فضل" است؛ یعنی خداوند فضلش را فقط نصیبِ کسی می‌کند که لایق و مستحقّ آن است. نتیجتاً پیش از رسیدنِ فضل به کسی، مرحله‌ای به نامِ "استحقاقِ فضل" وجود دارد و اگر انسان بتواند مستحقّ آن شود، خود به خود از فضل هم بهره‌مند خواهد شد. 🔹امّا چه کنیم که ذی‌فضل شویم؟ بخشی از استحقاقِ فضل، استعدادی است؛ و استعدادِ افراد با هم متفاوت بوده و بعضی‌ها جوری خلق شده‌اند که مستعدّ دریافتِ فضلِ بیشتری هستند. نظامِ خدا بر مبنای تسویه نیست، بر مبنای فضل است. هیچ دو درختی یک‌جور نیستند و هیچ دو حیوانی مثلِ هم نیستند و هیچ دو انسانی هم ظرفیّت‌های یک‌سان ندارند. کسی را خدا خلق کرده که حبیبِ او باشد و کسی را خلق کرده که کلیمِ او باشد و قِس‌عَلَی‌هَذَا. البتّه این‌ها علّتِ تامّ نیست و خودِ فرد هم باید بخواهد و خواستش ادامه داشته باشد. 🔹امّا مبنای فضل منحصر به استعدادِ خدادادی و خلقتِ اوّلیّه نیست و بخشی از استعدادِ فضل، اکتسابی و قابلِ تحصیل است. استعدادِ فضل چطور تحصیل می‌شود؟ با قرار دادنِ خود در معرضِ عنایتِ خدا. چطور خود را در معرضِ عنایتِ حق‌تعالی قرار دهیم؟ با سۇال ‌(درخواست) از خدا، با عبادتِ خدا، با کار برای خدا، با اطاعتِ فرمانِ خدا، با دوستی با دوستانِ خدا، با سبقت به‌سوی حسنات و عزمِ صالحات، ...

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹از آفاتِ بزرگی که روح و روانِ آدمی را نابود می‌کند حمد، ثنا، تملّق و چاپلوسیِ دیگران از او است. کسی‌که خود می‌داند کیست و چیست، نیازی به تحسینِ ریاکارانهٔ دیگران ندارد. 🔹چنین کسی تعظیم و تکریمِ دیگران در او بادِ نخوَت و توهّمِ برتری ایجاد نمی‌کند و دچارِ غرور نمی‌گردد؛ و بیش از آن‌که تشنهٔ تعظیم و تکریمِ دیگران باشد، گوش به نقد و انتقادِ سازنده می‌سپارد و حتی به درشت‌گویی‌های دشمنانِ خود توجّه می‌کند و از آن‌ها در تصحیحِ شخصیّت و ارتقا روح و روانِ خود بهره می‌جوید. 🔹به تعبیرِ مولانا، انسان اگر از شخصی دل‌سوز و دوستی بی‌ریا سیلی بخورَد باارزش‌تر از آن است که از فردی جاهل و سودجو، تملّق و تحسین بشنود: مر ترا دشنام و سیلیِ شَهان بهتر آید از ثنای گُمرَهان (مثنوی، دفترِ دوم)

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه ♦#راه_اصلاح_نفس 🔹گاهی به طریقی است که علمای اخلاق یادآور شده اند، یعنی دشمنی و خصومت پیشه کردن با نفس و در صددِ اصلاحِ آن بر آمدن. این راه، استقلال دادن به نفس و جنگیدن با او می‌باشد. 🔹گاهی به طریقی دیگر است؛ به این‌صورت که نفس را از استقلال بیندازیم و اصلاحش را به مالکش (حق سبحانه) واگذار کنیم. این طریقه بهتر از طریقهٔ اول است. 🖌#علامه_طباطبایی 📚#ثمرات_حیات

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🖌وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ (توبه، ۵۹) 🔹این آیه حالتِ درستِ مۇمن را نسبت به داد و ندادِ خدا تبیین می‌کند. مۇمن باید رغبتش به خدا باشد، یعنی خدا در دلش باشد و بس؛ به همان‌چه هم که خدا داده راضی و با آن قانع و بِدان شاکر باشد. 🔹همیشه هم بگوید این‌که خدا را دارم، بزرگ‌ترین سرمایهٔ من است و خدا کفایتم می‌کند. هم‌چنین نسبت به آینده و فضلِ خدا به خودش در گذرِ ایّام، باید خوش‌بین باشد و بگوید این‌که خدا ایمان را نصیبم کرده، بزرگ‌ترین نعمت را داده، به‌مرور هم هرچه واقعاً لازم داشته باشم از فضل و کَرَمش خواهد داد. خدا کارش را بلد است، بگذار من مشغولِ بندگی و راغب به عبادت باشم. 🔹در اشتغال به‌جز این، خیری نیست؛ یعنی بجای خُرده‌گیری و نق‌زدن به رزقِ مقسوم، فکرِ انسان باید بندگی کردن باشد و همیشه به فردای بهتر و فضلِ بیش‌ترِ خدا در حقّ خود امید داشته باشد. 🔹گرچه ظاهرِ این آیه راجع به عطایای مادّی است، امّا می‌توان گفت که به نقشِ رسول در دادِ خدا اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که بعضی عطاها به اذنِ خدا، به رسولِ او - و دیگر اولیاءِ خدا - تفویض شده و آن‌ها تا حدودی مٲذون‌اَند به عطا و فیضِ معنوی (لااقل به‌شکلِ شفاعت در حقّ مستعدّین و استدعا از خدا برای آن‌ها). 🔹خلاصه - و عامیانه - این‌که می‌شود اکنون از روحِ پیامبر (ص) عطا و هدیه خواست، و ایشان هم مضایقه ندارند. اولیاءِ خدا از اسبابِ ایصالِ الطافِ خدا هستند به مستدعیان؛ گرچه انتشارِ فیضِ خدا منحصر به اسباب نیست و خدا اگر بخواهد، مستقیماً هم می‌تواند به کسی چیزی بدهد؛ امّا سنّتِ خدا، ابقاءِ اسباب و وسائط است.

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه ⚠️ ️آن‌چه اين ضعيف از عقل و نقل استفاده نموده‏‌ام، اين است كه اهمّ اشياء از براى طالبِ قرب، جدّ و جهد و سعىِ تمام در "ترکِ معصيت" است؛ تا اين خدمت را انجام ندهد، ذكر و فكر به حالِ قلب فايده نبخشد. 🖌ملا حسینقلی همدانی (ره)

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔸استغفار کردن در وقتی است که گناهی از انسان صادر می‌شود. 🔸شب و روزِ ما مبتلا است به معاصی و ذنوبِ کوچک و بزرگ؛ بعضی را می‌فهمیم، بعضی را هم خودمان ملتفت نیستیم، عادی شده برای‌مان! 🔸از آن ذنب و گناهی که وقتی انجام دادیم و ملتفت شدیم، بلافاصله استغفار کنیم. استغفار هم فقط گفتنِ "استغفر اللّه و اتوب الیه" نیست؛ یعنی واقعاً عذرخواهی کنیم. استغفار یعنی عذرخواهی از پروردگار، معذرت‌خواهی؛ یعنی پروردگارا! معذرت می‌خواهم؛ این استغفار است. 🔸این موجب می‌شود که موانعِ استجابتِ دعا برداشته بشود، موانعِ صدورِ دعا برداشته بشود، موانع تضرّع برداشته بشود. خصوصیّت استغفار این است: اَللّهُمَ اغفِر لِیَ الذُّنوبَ الَّتی تَهتِکُ العِصَمَ، تُنزِلُ النِّقَمَ، تُغیِّرُ النِّعَمِ، تَحبِسُ الدُّعاء. 🖌#کلام_ولي‌مطلق‌الهي حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج) ۱۳۹۷/۰۷/۰۱

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🙏 مَوْلاىَ يا مَوْلاىَ اَنْتَ السُّلْطانُ وَ اَنَا الْمُمْتَحَنُ وَ هَلْ يَرْحَمُ الْمُمْتَحَنَ اِلا السُّلْطان 🙏 (مولاى من، اى مولاى من، تويى سلطان و منم گرفتارِ آزمايش؛ و آيا رحم كند به بندهٔ گرفتارِ آزمايش جز سلطان ...) 🖌برگرفته از مناجاتِ امیرالمؤمنین در مسجدِ کوفه 🔆کانال اختصاصی آیت الله مجتهدی(ره) 🔆 @nasemebehesht

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹"حلیم" کسی است که وجودش با "حلم" درآمیخته. حلم، آرامشِ همراه با طمٲنینه و سکینه است. 🔹"صبر" در گذرِ زمان به حلم ختم می‌شود؛ از این حیث، حلم صفتی بغایت کم‌یاب است. حلیم نه تنها در سختی آرامشِ خود را از دست نمی‌دهد، بلکه برای رفعِ بلا هم عجله نمی‌کند. 🔹حلم، - بی‌اغراق - رفیع‌ترین سجیّهٔ اخلاقیِ انسان است، و در روایت است که "کَادَ الحَلیم اَن یّکونَ نَبیّا"؛ یعنی شخصِ حلیم تا مقامِ نبوّت یک‌قدم بیش‌تر فاصله ندارد. 🔆کانال اختصاصی آیت الله مجتهدی(ره) 🔆 @nasemebehesht

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹یکی از کارهای خدا این است که تدبیر و تقدیر و نقشه‌کشی و طرح‌ریزی می‌کند تا دنیا و آخرتِ ما را آباد کند، امّا ما حاضر نیستیم تکانی به خود بدهیم و در داستانش نقشِ آدمِ خوب را بازی کنیم. 🔹خدا فرموده مال را من خودم به شما می‌دهم، بعد خودم تقاضای قرض می‌کنم؛ هرکس داد، عملاً شکر کرده، لذا چند برابر در دنیا و آخرت به او پس می‌دهم؛ اگر هم نداد، به زور می‌گیرم، تا صبر کند و در آخرت جزای بی‌حساب ببَرَد و به درجاتی که با شکر می‌توانسته برسد، برسد. 🔹این‌ها همه نقشه‌های خداست برای عاقبت‌بخیریِ ما. افسوس که پا نمی‌دهیم و ناپخته و ناقص باقی می‌مانیم؛ نه شکر می‌کنیم، نه صبرِ جمیل داریم.

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🌻 #استخارهٔ دقیق از قرآن در میانِ روش‌های استخاره، روشی که از بقیّه مجرّب‌تر است و علّامه حسن‌زاده‌آملی (قدّس سرّه) آن‌را در کتب خود ذکر فرموده‌اند این است: 🔹هرکس بخواهد به قرآن مجید استخاره نماید: ۱- آیةالکرسی را بخوانَد تا "هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ". ۲- آیهٔ ۵۹ سورهٔ انعام: "وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ". ۳- سپس ده مرتبه صلوات بفرستد. ۴- آن‌گاه این دعا را بخواند : "اَللّهُمَّ اِنّى تَفَأَّلْتُ بِکِتابِکَ، وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ، فَاَرِنى مِنْ کِتابِکَ ما هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فـى غَیْبِـکَ یا ذا الجلال و الاکرام، اللهم أنت الحقّ و أنزلت الحقّ بمحمد صلّى‌اللّه‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، اللَّهُمَّ أَرِنِي اَلْحَقَّ حَقّاً حَتَّى أَتَّبِعَهُ وَ أَرِنِي اَلْبَاطِلَ بَاطِلاً حَتَّى أَجْتَنِبَهُ، برحمتک یا ارحم الراحمین". ۵- بعد مُصحَفِ شریف را باز می‌کند و صفحهٔ سمتِ راست را نگاه می‌کند و هرچه لفظِ جلالهٔ "الله" آمده را می‌شمارد و بعد به تعدادِ آن ورق می‌زند؛ مثلاً اگر هفت بار کلمهٔ "الله" بود، هفت ورق می‌زند؛ بعد از آن، از صفحهٔ دستِ چپ به همان تعداد سطر می‌شمارد و آن سطری که پیشِ رویش می‌آید به منزلهٔ وحی از جانبِ خداست. 📚هزار و یک کلمه، ج۴، ص۴۹۲

📚 ﷽ 📚 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه 🔹بحث سرِ این نیست که زن آیا می‌تواند مسئولیّتی در بیرون از منزل داشته باشد یا نه - البتّه که می‌تواند، شکّی در این نیست؛ نگاهِ اسلامی مطلقاً این‌را نفی نمی‌کند - ️بحث در این است که آیا زن حق دارد به‌خاطرِ همه‌ٔ چیزهای مطلوب و جالب و شیرینی که در بیرون از محیطِ خانواده برای او ممکن است تصوّر شود، نقشِ خود را در خانواده از بین ببرد؟ نقشِ مادری را، نقشِ همسری را؟ حق دارد یا نه؟ ما روی این نقش تکیه می‌کنیم. 🔹من می‌گویم مهم‌ترین نقشی که یک زن ـ در هر سطحی از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویت ـ می‌تواند ایفاء کند، آن نقشی است که به‌عنوانِ یک مادر و به‌عنوانِ یک همسر می‌تواند ایفاء کند؛ این از همه‌ٔ کارهای دیگرِ او مهم‌تر است؛ این، آن کاری است که غیر از زن، کسِ دیگری نمی‌تواند آن‌را انجام دهد. گیرم این زن مسئولیّتِ مهمّ دیگری هم داشته باشد، امّا این مسئولیّت را باید مسئولیّتِ اوّل و مسئولیّتِ اصلیِ خودش بداند.‌ ‌🖌#کلام_ولي‌مطلق‌الهي (۸۶/۰۴/۱۳) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج)