تاریخ باید این صفحات خود را طی کند و برای مردمِ خودخواهش ثابت کند که انسانسازی و مدیریت انسان، کار هیچ یک از آنان نیست، تا یک انسان الهی به نام حضرت حجت بن الحسن(عج) را که نسخۀ دیگری از پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) است، وارد عرصۀ حیات انسانها نماید و طعم حق و عدالت را به آنان بچشاند.
آری:
منتظرم تا که فصل دی به سر آید
باغ شود سبز و باغبان به در آید
بلبل عاشق به پای گلبن توحید
اشکفشان باش تا دم سحر آید
بگذرد این روزگار تلختر از زهر
بار دگر روزگار چون شِکر آید
فقط در آن روز است که معنای انسانِ جهانوطنی دارای حقوق جهانی و خزیده زیر بالهای ملکوتی فرشتۀ عدالت تحقق پیدا خواهد کرد، انشاءالله تعالی.
جعفری، محمدتقی. امید و انتظار. ص ۲۲ و ۲۳
#علامه_جعفری #استاد_جعفری
#محمدتقی_جعفری