✅ بیان حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی (حفظهُ‌الله) پیرامون کتاب المراجعات (2) 💠 نقدی بر «المراجعات» 🔹 من مراجعات را مطالعه نکرده بودم، اما تصادفاً نگاهی کردم و اشکالی به نظرم آمده بود. آسید عبدالله [فرزند مرحوم شرف الدین] که آن را برای پدرش گفته بود، می‌گفت: پدر خیلی اعجاب و تمجید و تعریف کرده بود. بعد دیدم که برخی جاهای دیگر مراجعات اشکال دارد که فرصت نشده بود مراجعه کنم. 🔸1⃣ ایشان در آنجا نوشته بود که خیلی از سنی‌ها با اینکه به تشیع شخصْ تصریح کرده‌اند، به حدیثش احتجاج کرده و حدیثش را معتبر دانسته و از وی اخذ کرده‌اند، و برای نمونه صد نفر را ذکر کرده بود؛ از جمله صاحب بن عبّاد. که آقای شرف الدین گفته بود علمای اهل سنت به تشیعش تصریح کرده‌اند و نسایی هم از او اخذ حدیث کرده است. من اشکال کردم که: نسایی در سال ۳۰۳ وفات کرده است و تاریخ ولادت صاحب بن عباد مورد اتفاق است و حتی در المراجعات نوشته که در سال ٣٢٦ یعنی ۲۳ سال بعد از وفات نسایی متولد شده است. چطور نسایی به حدیث او احتجاج کرده است؟! این اشکال را تصادفاً دیدم و به آسید عبدالله گفتم. ایشان آن را به پدرش گفته بود. می‌گفت پدرم خیلی اعجاب و تمجید کرد و فرمود: من تقصیر ندارم. من از میزان الاعتدال نقل کرده‌ام و آنجا این‌جور نوشته بود و مدرک را هم در آنجا نوشته‌ام، منتها اگر ایشـان تـوجه می‌داشت، این را در زمره آن صد مورد ذکر نمی‌کرد و به حرف باطلی که آن‌ها گفته‌اند، احتجاج نمی‌کرد. 🔸2⃣ اشتباه دیگر درباره شخصی به نام «معروف» است. دو تا «معروف» هست: یکی معروف بن خرّبوذ مکی که از فقها و جزء اصحاب اجماع است، و دیگری معروف بن فیروز کرخی که صوفی است و همان معروفِ کرخیِ مشهور است. ایشان معروف بن خرّبوذ را جـزء آن‌هایی نوشته که سنی‌ها از وی اخذ حدیث کرده‌اند، ولی با معروف کرخی مخلوط کرده و وفات معروف مکی را سال ۲۰۰ هجری نوشته است؛ در حالی که سال ۲۰۰ تاریخ وفات معروف کرخی است. اما تاریخ وفات معروف مکی در دست نیست. احتمال دارد که در زمان حیات حضرت صادق (ع) یعنی قبل از سال ١٤٨ ـ که سال شهادت حضرت صادق (ع) است ـ از دنیا رفته باشد. وی از قدمای اصحاب حضرت صادق (ع) و از طبقه اول آن‌ها و در ردیف زراره و محمد بن مسلم است. احتمال اینکه در زمان حیات حضرت صادق (ع) وفات کرده باشد، وجود دارد. اگر چه تاریخ وفاتش در دست نیست، ولی مسلماً سال ۲۰۰ سال وفات وی نیست. معروف کرخی، معاصر حضرت رضا (ع) است؛ چون ۲۰۳ حضرت رضا شهید شده است. 🔸3⃣ از مواردی که اشتباه المراجعات است و آسید عبدالله می‌گفت که این را پدرم نمی‌دانست، این است که شیعه و تشیع در اصطلاح قدما و متأخرين متفاوت است. آقای شرف الدین شیعه را به اصطلاح فعلی ما به کاربرده است، ولی در اصطلاح قدما شیعه به اصطلاح ما نیست. لذا خیلی از کسانی را که گاهی به عنوان شیعه ذکر کرده، شیعه به اصطلاح قدماست، نه به اصطلاح مورد بحث. شیعه در اصطلاح قدما در مقابل عثمانی است. اگر کسی امیرالمؤمنین (ع) را بر عثمان مقدم بدارد، این شیعه است: «التشيع محبة علي و تقديمه علی عثمان و إن قدمه على الشيخين فهو رافضي». و اگر سبّ و امثال این‌ها ضمیمه شود، أشد في الرفض می‌شود. لذا ممکن است شخصی سنّی باشد و رافضی هم باشد؛ یعنی اگر امیرالمؤمنین را بر شیخین هم مقدم بدارد، این شیعه رافضی است، به اصطلاح قدماء. خیلی از این‌ها را که شیعه گفته‌اند، به اصطلاح سابقین است، نه به اصطلاح فعلى ما. و مرحوم شرف الدین به این نکته توجه نداشتند. علتش هم این است که این جور مباحث در کتاب‌های میرحامد حسین هست و چون ایشان عرب بود و کتاب‌های میرحامد حسین فارسی است، آن هم فارسی خاصی است، طبیعتاً نمی‌توانست از این کتاب‌ها استفاده کند. لذا به آن مراجعه نکرده بود، منتها آن مرحوم خودش يک ذكاء و سرعت انتقال و ذوق استثنایی داشت. 📚 جرعه‌ای از دریا ؛ ج ۱ ص ۵۷۴

#گزیده_کتاب #المراجعات 📚 معاویه، پیشوا و رهبر گروه طغیانگر و ناسزاگو به امیرمؤمنان علی و محارب و جنگ‌کننده با او، همان کسی که دستور داد امام علی را بر منابر مسلمین لعن کنند - با این وقاحت و دشمنی‌اش ۔ حدیث منزلت را انکار نکرده‌است، و با سعدبن‌ابی‌وقاص به مكابره برنخاست؛ هنگامی که به او گفت: چه چیز تو را مانع شد که ابوتراب را سب و ناسزا نگویی؟ و سعد پاسخ داد: سه چیز پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم دربارۀ او فرموده است، به یاد آنها افتادم و از بدگویی وی خودداری کردم؛ اگر یکی از آنها را من می‌داشتم، برایم از بهترین ثروت عرب محبوب‌تر بود. از پیامبر، هنگامی که او را در بعضی از جنگ‌ها در مدینه گذاشت، شنیدم که به او می فرمود: «آیا راضی نیستی که برای من، همچون هارون نسبت به موسی باشی؟ با این تفاوت که، پس از من، پیامبری نیست.» معاویه ساکت شد، و سعد را از تکلیف به سب و بدگویی معاف ساخت. 📌 برگرفته از ص 226 کتاب «رهبری امام‌علی علیه‌السلام در قرآن و سنت»، ترجمۀ المراجعات، تألیف علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین و ترجمۀ محمدجعفر امامی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب #سیره_نامه_امیرالمومنین 📚 گزارش شده که چون علی علیه‌السلام برعمرو بن عبدود تسلط یافت، او را ضربت نزد. برخی دربارۀ او بدگویی کردند و حذيفه از او دفاع نمود. رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم فرمود: «ای حذيفه! درنگ کن! علی، خود، به زودی علت درنگش را خواهد گفت.» سپس على علیه‌السلام بر عمرو ضربت زد. هنگامی که آمد، پیامبر از او سبب آن درنگ را پرسید. گفت: «عمرو به مادرم ناسزا گفت و به رویم آب دهان انداخت. بیم ورزیدم که او را به خاطر نفس خودم ضربت زنم. پس وی را رها کردم تا آرام گرفتم و آن گاه، او را به خاطر خدا کشتم.» ⁉ به این گزارش اشکال کرده اند که على علیه‌السلام گرفتار خشم و رضای شخصی نبود و خشم و رضایش همواره برای خدا بود، حتی اگر برای ناسزا گفتن به مادرش بود. ✅ اما می توان به این اشکال چنین پاسخ داد: حالت های معصوم عا در تقرب به خداوند، دارای مراتب است. او می خواست عمرو را در بالاترین مرتبه تقرب بکشد؛ همان طور که عمرو نیز بسیار سخن گفت و امام اجازه داد تا سخنش را تمام کند و این در کارنامه‌اش ثبت گردد. 📌 برگرفته از ص 294 از جلد اول کتاب «سیره‌نامۀ امیرالمؤمنین علیه‌السلام»، تألیف علی کورانی و ترجمۀ سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#گزیده_کتاب #سیره_نامه_امیرالمومنین 📚 از بزرگواری‌های امیرالمؤمنین‌علی علیه‌السلام آن است که (بعد از کشتن عمرو بن عبدود در جنگ احزاب) از کندن جامه عمرو چشم پوشید. افزون بر این، من جایی ندیده‌ام که وی از تن هیچ یک از کسانی که کشت، جامه درآورده باشد. گزارش شده است: هنگامی که علی عمرو را بر خاک افکند، عمرو گفت: «ای عموزاده! مرا از تو خواهشی است. عموزاده ات را عریان مکن و جامه‌اش را درنیاورا» على علیه‌السلام فرمود: «این کار برایم بسیار آسان است.» او در همین زمینه سروده است: از جامه‌هایش چشم پوشیدم. اگر او بر من دست می‌یافت، جامه‌هایم را می‌ربود! محمد بن اسحق گزارش کرده که عمر به علی گفت: «چرا جامه‌اش را درنیاوردی؟ آن جامه ۳۰۰ درهم می ارزد و در عرب مانند آن نیست !» على فرمود: «شرم ورزیدم که عموزاده‌ام را عریان کنم!» گزارش کرده‌اند که خواهر عمرو آمد و او را در جامه‌اش دید. پس اندوهناک نگشت و گفت: «او را مردی کریم کشته‌است!» نیز علی علیه‌السلام فرمود: «ای قنبر! کسانی را که من میکشم، عریان نساز!» شیران بیشه روز نبرد به مقتول می پردازند، نه به جامه او! 📌 برگرفته از ص 294 و 295 از جلد اول کتاب «سیره‌نامۀ امیرالمؤمنین علیه‌السلام»، تألیف علی کورانی و ترجمۀ سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا)، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#معرفی_کتاب #عقل_شناخت 📚 نویسنده در کتاب عقل‌شناخت کوشیده است موضوع عقل را در سه حوزۀ چیستی، هستی و معرفت‌شناسی از منظر متکلمان، فلاسفه و مفسران مورد پژوهش و بررسی قرار دهد. در همه این مباحث تلاش شده است دیدگاه گروه‌های یادشده به گونه‌ای تبیین شود که خواننده بتواند با اندک تأملی وجوه تمایز دیدگاه‌های مختلف را تشخیص دهد و خود به گزینش قول صحیح مبادرت ورزد. البته در برخی موارد ضروری تشخیص داده شد که دیدگاه‌های رقیب نقد شود و نظریۀ نویسنده ارائه گردد و با دلایل قرآنی، روایی و عقلی تقویت شود. از مهم‌ترین نوآوری‌های این نوشتار، بخش عقل و دین آن است. تلاش شده است با نگاه جامع از منظر قرآن، مفسران و متکلمان به این بحث پرداخته شود. در این قسمت رویکردهای عقل‌گرایی و ایمان‌گرایی به قرآن عرضه و از قرآن استنطاق و در نهایت رویکرد عقل‌گرایی اعتدالی و نقش دین و عقل در این رویکرد تبیین شده‌است. 📌 «عقل‌شناخت؛ چیستی، هستی و معرفت‌شناسی عقل»، تألیف قاسم ترخان، در 248 صفحه و با شمارگان 1000 نسخه، به قیمت 70 هزار تومان به‌تازگی توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل روانۀ بازار شده‌است.

#گزیده_کتاب #تحریر_اخلاق_ناصری 📚 از آنچه گفته شد، تفاوت بین حقوق پدران و مادران نیز معلوم می شود که حقوق پدر روحانی‌تر و معنوی‌تر است و به این سبب، فرزندان برای آگاهی از آن، نیاز به فکر و تعقل دارند، ولی حقوق مادر جسمانی‌تر است و به این علت، فرزندان در نخستین احساسات خود آن را درک کرده، به مادران میل بیشتری دارند. به همین سبب، برای ادای حقوق پدران، بیشتر باید از ایشان اطاعت نمود و ذکر خیر و دعا و ثنا، که جنبۀ روحانی بیشتری دارند، برای احوال ایشان مناسب‌تر است. برای ادای حقوق مادران، بذل مال و ثروت و فراهم نمودن اسیاب زندگی و انواع احسان، که جنبۀ جسمانی و مادی بیشتری دارند، پسنديده‌تر است. 📌 برگرفته از ص 204 کتاب «تحریر اخلاق ناصری»، نوشتۀ خواجه نصیرالدین طوسی و تحریر سید رحیم حسینی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

کتاب تازه‌اتتشار یافته شرکت چاپ و نشر بین‌الملل در موضوع #فلسطین #روز_قدس

#گزیده_کتاب #تحریر_اخلاق_ناصری ✅ آداب غذا خوردن 📚 قبل از حاضر شدن بر سر سفره، ابتدا دست و دهن و بینی خود را پاک کند و با آماده شدن غذا بر سر سفره، شروع به خوردن نکند، مگر اینکه میزبان باشد. هنگام غذا خوردن، دست و آستین خود را آلوده نکند و اگر با دست غذا می‌خورد، با بیش از سه انگشت نخورد و دهان خود را بیش از حد باز نکند و لقمۀ بزرگ تر از دهان خود برندارد و غذا را زود فرونبرد و به مدت طولانی در دهان نگه ندارد و انگشتان خود را نلیسد. به رنگ غذاها نگاه نکند و آن را نبوید و برای خوردن نگزیند و اگر بهترین غذای بر سر سفره اندک بود، آن را با ولع نخورد، بلکه بر دیگران ایثار کند. انگشت خود را چرب نکند و از تر کردن نان و نمک بپرهیزد و به کسی که با او غذا می‌خورد نگاه نکند و چشم به لقمۀ او ندوزد. از طرف مقابل خود بخورد و آنچه به دهان می‌برد، مانند استخوان و غیر آن، بر نان و سفره نگذارد و اگر در لقمه خود، استخوان یا مویی یافت، به گونه‌ای از دهان بیرون آورد که دیگری متوجه نشود. کاری که صدور آن از دیگران باعث تنفر اوست، خود انجام ندهد و این را در نظر بگیرد که اگر کسی می‌خواهد باقی‌ماندۀ غذا را بخورد، رغبت به آن داشته باشد و چیزی از دهان و لقمه در کاسه و سفره و نان نیندازد. اگر جمعْ دست از غذا خوردن برداشتند، او نیز دست بکشد و به خوردن ادامه ندهد، اگرچه هنوز سیر نشده باشد؛ مگر اینکه در خانۀ خود یا در جایی باشد که غریبه‌ای در آنجا نیست. 📌 برگرفته از ص 201 کتاب «تحریر اخلاق ناصری»، نوشتۀ خواجه نصیرالدین طوسی و تحریر سید رحیم حسینی، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل

#معرفی_کتاب #حسین_علی 📚 کتاب «حسین علی، درود خداوند بر او»، اثر محمدحسین مهدوی مؤید، در 641 صفحه، با بهای 55 هزار تومان از سوی شرکت چاپ و نشر بین‌الملل به زیور طبع آراسته شده‌است. موید در کتاب «حسین علی» در قالب 128 فصل کوتاه به روایت واقعۀ عاشورا می‌پردازد. کتاب از حرکت امام از مدینه آغاز می‌شود و با شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام به پایان می‌رسد. این کتاب در عین حال که از لحاظ ادبی اثری ارزشمند و قوی است، ولی از لحاظ روایات تاریخی نیز متکی بر منابع متعدد است و در پایان هر فصل از این منابع نام برده شده‌است. ویژگی مهم کتاب حسین علی، نثر منحصر به فرد و شعرگونۀ آن است که به زبان فارسی سره نوشته شده‌است و در آن کمتر از لغات عربی استفاده و جایگزین‌های مناسب برای لغات و عبارات عربی در نظر گرفته و ترجمه‌ای جدید از احادیث و روایات ارائه شده‌است؛ همچنین در بعضی از فصل‌های کتاب شعرهایی در رثای سالار شهیدان و یارانشان آورده شده‌است.

معرفی مفصل‌تر کتاب #عقل_شناخت https://www.ibna.ir/fa/book/320666/

#گزیده_کتاب #سیمرغ_سی_مرغ 📚 او که از ابتدای نهضت تیغش را بر گلوی عمال اسرائیل گذاشته بود، جمعه آخر ماه مبارک رمضان آن سال و سال های بعد را #روز_قدس خواند، تا خواب راحت را از چشم صهیونیست‌ها تا همین امروز ربوده باشد. «روز قدس یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابله ملت‌هایی است که در زیر فشار ظلم آمریکا و غیر آمریکا بودند، در مقابل قدرت هاست.»

#معرفی_کتاب #رساله_حقوق_امام_سجاد علیه‌السلام 📚 با وجود اینکه شرح‌های فراوانی بر «رساله حقوق» نوشته شده، عمدۀ این شرح‌ها افزون بر درازدامن و مفصّل بودن، بدون توجّه به نکات موشکافانه که در سخن امام‌سجّاد علیه‌السلام نهفته، نگارش یافته است. كتاب «رساله حقوق امام سجّادعلیه‌السلام؛ ارزیابی سندی، تحلیل انتقادی نسخه‌ها و شرح متن» درصدد است اولاً: از نظر سبک و روش کار، با تمرکز بر متن رساله حقوق و ژرف‌اندیشی در ظرایف کلام زین‌العابدین علیه‌السلام، در حدّ توان، پرده از زوایای پنهان سخنان آن حضرت بردارد و ثانیاً: اشاره‌های توحیدی امام سجّاد علیه‌السلام را در حدّ فهم نویسنده نشان دهد. بدین‌ ترتیب، توجّه اصلی نگارنده در این شرح، به استخراج نکات و ظرایف سخن امام سجّاد علیه‌السلام به‌ویژه نکات توحیدی معطوف خواهد بود. 📌 «رساله حقوق امام سجّاد علیه‌السلام؛ ارزیابی سندی، تحلیل انتقادی نسخه‌ها و شرح متن»، تألیف کاووس روحی برندق، در 327 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه و با قیمت 68000 تومان توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل به‌تازگی روانۀ بازار شده‌است.