eitaa logo
نشر خوبی ها محمد مهدی
300 دنبال‌کننده
477 عکس
462 ویدیو
82 فایل
نشر خوبی ها
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
موقع نشون دادن نمونه ی اصلاح به آرایشگرا دقت کنید😁 ‌
🔵 بازدید از موزه عبرت برای بازدید روی لینک زیر کلیک نمایید👇 https://tour.ebratmuseum.com/ مهم و تاثیر گذار.... عزیزانی که زندان را ندیده اند،کلیک کنند..👌
نشر خوبی ها محمد مهدی
✨بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم✨ ﷽🕊♥️ ‍🕊﷽ السلام علیکما یا امیرالمومنین و یا صاحب الز
يازدهم شعبان ميلاد مسعود حضرت على اكبر عليه السلام آن ملاحت كه على اكبر ليلا دارد برقع از رخ كند ارباز، تماشا دارد پسرى را كه بود حسن به از يوسف مصر گر پدر واله چو يعقوب شود جا دارد خورشيد، پرتو طلائى رنگ شعاعهايش را در زمينه اى سرخ گون تاباند. غنچه اى زيبا، در دامان مطهر ليلا شكفته شد كه عطر وجودش على عليه السلام را به ديدار كشاند، مولا على عليه السلام كودك را به سينه فشرد شبنم اشكهايش ‍ بر گل نورسته غلتيد و روح درد مندش به آينده خونبار اين طفل پاك متصل شد. شهادت تولد يافت ، ايثار تفسير شد، دفتر عشق براى ترسيم فداكارى زيباترين خط را سرمشق گرفت ، ميلادش همه را به ياد پيامبر انداخت و خاطره ديدار ان رسول گرامى را در ذهنها زنده كرد همگى پيامبر دوباره اى را ديدند كه هم اينك پس از گذشت ، هشتاد و شش سال ديگر بار تولد يافته است . ان روز يازدهم شعبان سال سى و سوم هجرت ، هفت سال قبل از شهادت على عليه السلام بود كه اين نوزاد پاك ، جهان را به نور وجود خويش روشن ساخت ، از اين رو از عمر شريفش در واقعه كربلا حدود بيست و هفت سال مى گذشته است و مويد اين مطلب كلام تمامى مورخان و نسب شناسان است كه وى بزرگترين از امام سجاد عليه السلام (كه در كربلا بيست و سه سال داشته اند) مى باشد. على اكبر از دودمانى است كه خداوند قدرتش را در ظاهر و باطن او، و در صورت و سيرتش ، و در منطق و كلامش ، و ديگر مزايا و خصائل شريفش اشكار ساخته است ، على اكبر هم او كه به راستى در يقين و بصيرت و اخلاق حسنه كبير قوم خويش بوده و در فصاحت و ثبات در ميدان جنگ سر آمد همه پاكدلان . جلالت و خصال حميده ان بزرگ و بزرگزاده ، ان يگانه روز گار و خلف صالح خاندانى عظيم الشان ، اسوه فضل و خرد، اعجوبه دوران و معدن عزت و شرف ، شهيد دشت نينوا، و زاده ريحانه رسول خدا، (ص ) افزون از ستاره هاست و مجد و عظمتش بر كوهها طعنه مى زند، قلم از شرح كمالاتش عاجز و زبان از بيان اين جلالت عظمايش نارسا. اى طلعت زيباى تو، عكس جمال لم يزل وى غره غراى تو، ائينه حسن ازل روح ور وان عالمى ، جان نبى خاتمى طاووس آل هاشمى ، ناموس حق ، عزوجل در صولت و دل حيدرى ، ز انروز على اكبرى در صف هيجا صفدرى ، وى دوحه علم و عمل اى تشنه بحر وصال ، سرچشمه فيض و كمال سر شار عشق لايزال ، سرمست شوق لم يزل اى سرو ازاد پدر، اى شاخ شمشاد پدر نا كام و ناشاد پدر، اى نو نهال بى بدل اى شاه اقليم صفا، سرباز ميدان وفا بادا على الدنيا العفا، بعد از تو اى ميراجل زينب شده مفتون تو، اغشته اندر خون تو ليلا زغم مجنون تو، سر گشته سهل و جبل
على اكبر سلام الله عليه در عنفوان جوانى اثار جلالت و انوار فضيلت بر سيماى مباركش مى درخشيد، جود سرشارى ، كرم نبوى را به ياد ميآورد و شرف و مجد و بزرگ منشيش حضرت رسول (ص ) را در خاطره ها تجسم مى بخشيد، اراسته به تمامى صفات نيك بود و متجلى به انواع مناقب و فضائل . در بيان خصائص ان ارامش جان و پاره جگر حسين عليه السلام همين كافيست كه به سخن پدر والايش اشاره كنيم آنجا كه امام محاسن شريفش را در دست ميگيرد و با نگاهش او را بدرقه ميكند و چنين مى فرمايد: اللهم اشهدا انه برز اليم اشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا بر سولك وكنا اذا اشتقنا الى نبيك نظرنا اليه . خدايا تو شاهد باش جوانى به سويشان مى رود كه شبيه ترين مردم در خلقت و رفتار و سخن گفتن به رسول تو مى باشد و ما چون مشتاق پيامبرت مى شديم به او مى نگريستيم . اين سخن درر بار امام عليه السلام ما را به اين امر اگاه مى سازد كه حضرت على اكبر عليه السلام آينه جمال نبوى و مثال كمال سرمدى ان بزرگوار بوده و در سخن و كلام ، كلمات گهربار ان حضرت را بر زبان داشته تا آنجا كه پدرش سيد الشهداء عليه السلام چون مشتاق سيماى دل افروز جد امجدش مى گشت ديده به اين جگر گوشه خود مى انداخت و يا چون خواهان شنيدن ان سخن جانفزاى حضرتش كه نغمات داوود را به فراموشى مى سپرده مى گشت ، گوش به سخنان فرزندش مى داد و يا بدان هنگام كه اخلاق كريمه نبى اكرم را كه خداى تعالى از ان به عبارت و انك لعلى خلق عظيم ستوده بود، به ياد مياورد، توجه به وى مينمود. واضح است كه آنكه وارث اين اخلاق حسنه پيامبر اكرم (ص ) است ، تمامى خصائص ان حضرت را اعلم از تقوى و اخلاص و شجاعت و بخشش و بردبارى و خوشروئى و نيك خلقى و ارام خويى و قاطعيت در راه خدا و دورى از رذائل و پستيها و ديگر خصالى كه خداى تعالى آنها را بزرگ شمرده ، دارا ميباشد و در اين رابطه هر چند كه برخى از افراد گرانمايه خاندان رسالت بر طبق احاديثى در بعضى ويژگيها، همسان پيامبر اكرم (ص ) معرفى شده اند اما على اكبر (سلام الله عليه ) مثل اعلا براى ان ذات كامل و معصوم از هر خطا و عيب بوده و آينه تمام نماى جمال سرمدى ان حضرت مى باشد.
اى جام عشق سرمد و ائينه رسول حيران ز آفتاب رخت ، ديده عقول ريحانه حسين و گل بوستان دين ازاد سرو باغ نبى ، زاده بتول ميلادش بر تمامى شيعيان بخصوص جوانان غيور امتمان مبارك باد. پاى تا سر پيامبر اكرم اى قدت همچو نيشكر اكبر سر و باغ پدر اكبر شام يلداى جعد مويت را صبح پيشانيت سحر اكبر پور مهتاب ليل ليلى را قرص تو شد قمر اكبر رفتنت كبك و آمدن طاووس همه اطور تو هنر اكبر خوى تو مصطفى رخت احمد پاى تا سر پيامبر اكبر وصف خلق تو انك لعلى شجر پاك را ثمر اكبر هيبت غرش تو در ميدان بدرد دل ز شير نر اكبر نيست حاجت تو را به جوشن و خود چون على سينه ات سپر اكبر نام تو نام حيدر و بايست آن پدر را چنين پسر اكبر حشمتت بود آل هاشم را مايه فخر و زيب و فر اكبر هر دو بازوى ابرويت داده دست قدرت به يكديگر اكبر زين كمان و ز تير مژگانت كرد اهوى دل حذر اكبر وه بنازم ضرب شست تو را دل نرست آخر از خطر اكبر بهر خون خدا، شهيد كرببلا تو بدى پاره جگر اكبر آنكه داغ تو بر دلش بنهاد جايگاهش دل سقر اكبر تا بقاى باقى قيوم باشدش لعن مستمر اكبر نذر قربانى تو جان كردم كن قبول و نما نظر اكبر مولوديه حضرت على اكبر عليه السلام از دامان ليلا گلى بر آمد شبيه حضرت پيغمبر (ص ) آمد از بهر عابدين ، برادر آمد به به به به على اكبر آمد از آغوش ليلا سر زد سپيده از بيت ثار الله سحر دميده فرزند على عليه السلام ، على عليه السلام افريده نخل نجل نبى (ص ) را ثمر آمد به به به به على اكبر عليه السلام آمد شمس از نور رويش رفته به سايه كوثر ز لعل او باشد كنايه روشنى بخش شمس و قمر آمد به به به به على اكبر عليه السلام آمد داده بر حق حسين عليه السلام بدر الدجا را شبه روى دلجوى مصطفى را صف شكن عرصه كربلا را لشكر كربلا را افسر آمد به به به به على اكبر عليه السلام آمد خنده كند نوزاد، همچو كوكب بر روى عمه اش حضرت زينب عليها السلام نور دل زينب اطهر عليها السلام آمد به به به به على اكبر عليه السلام آمد
امام حسين عليه السلام و آيه اصطفاء ابا عبدالحسين عليه السلام در موقع حركت فرزند عزيزش على اكبر به سوى ميدان جنگ اين آيه را تلاوت مى فرمود: (ان الله اصطفى آدم و نوحا و آل ابراهيم و آل عمران على العالمين ذرية بعضها من بعض و الله سميع عليم )(103) اين آيه دلالت دارد كه ائمه اطهار عليهم السلام مردان شايسته و خالص و لايق هستند اين آيه دلالت ضمنى دارد كه رهبران اسلام و ائمه ، منتخب الهى هستند اين آيه دلالت ضمنى دارد كه جهان بشريت در عوض نبوت مردان بزرگ خدا به رهبران آل ابراهيم و ائمه اطهار عليهم السلام نياز دارد. اين آيه دلالت ضمنى دارد كه اين ائمه عليهم السلام در تعقيب هدف ابراهيم عليه السلام و ايجاد مسالمت و تقوا و تحقيق توحيد و يگانه پرستى هستند.
اى شهيد كه لب تشنه بريدند سرت لاله سان سوخت زداغ على اكبر جگرت تشنه لب هيچ مسلمان نكشد كافر را تو چه كردى كه لب تشنه بريدند سرت نامه تشنه لبان را ببر اى باد صبا به سر تربت زهرا اگر افتد گذرت بگو اى بانو جنت سرى از غرفه بر آر غرفه در لجه خون بين تن شمس و قمرت تو دل آسوده اى از چشمه كوثر سيراب دخترانت همه لب تشنه و بى سرپرست