🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_در_وادی_عمل جلسه۲۹۳ _ ۱۳۹۷.۱۰.۲۲ شنبه 🌟 روح عمل : ✨ مؤلفه های روح عمل : 1⃣ معرفت 2⃣ صدق وصفا 3⃣ اخلاص: ✳️ راه های تحصیل اخلاص 1⃣ توجه به درون 2⃣ جنگیدن با زوایای پنهان دل 3⃣ پرورش منطق احراری و وجه اللهی و خشنودی حق تعالی 4⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال: در جلسه قبل گفتیم که اضطرار با اشک همراه است. حال: ♦️چگونه اشک بریزیم؟ ۱. هر وقت که شرایط آماده شد، اجازه دهید اشک بیاید. اشک دل را پاک نموده و برای توحید، آماده می‌سازد. باید اشک ریخت و خیلی خوب است، به شرط این که بدانیم از اشک چه می‌خواهیم. گاه شده است که عزیزی را از دست داده است و اشک می‌ریزد، ولی آن چه که باید از اشک نمی‌گیرد. اشک بریز و بگو: خدایا هر چه تو بخواهی! در شادی به سمت خدا برویم. در مصیبت هم به سمت خدا برویم. چه خوبست که اشک چه در خوشی و چه در سختی، توحیدی باشد. ۲. خوب است انسان وقت خلوتی داشته باشد، اشک بریزد. بعضی‌ها وقت خلوت را بین الطلوعین یا بعضی تعقیبات نماز ظهر یا عصر قرار می‌دهند یا هر وقت دیگری. ۳. هنگام اشک ریختن به تفصیل گفتن، بسیار اثر دارد. هم به خودمان بگوییم و هم با خدا مطرح کنیم. 🔸التجاء وقتی است که انسان هرچه تلاش می‌کند از دستش بر نمی‌آید و مضطر می‌شود و جایی برای «خود» او باقی نمی‌ماند. 🔸این اضطرار نشان دهنده دغدغه است، انسانی که دغدغه نداشت، باکش نیست. همین هم در مساله اخلاص هست: ۱۰۰ بار تصمیم می‌گیرد، اما باز از دستش در می‌رود. همین که به التجا رسید و گفت: خدایا خودت درست کن! این حالت به بندگی و اخلاص، نزدیک تر است. 5⃣ تعامل بر اساس معرفت: یعنی با مباحث توحیدی‌ای که می‌داند، اخلاص خودش را تصحیح کند. چگونه؟ 💠 علامه طباطبایی در رساله الولایه بحثی دارد که چرا ما بسیاری از چیزها را می‌دانیم ولی نتیجه اش سر صحنه عملمان نمی‌آید. مثلا می‌دانیم: «إن القوة لله جمیعاً» ولی چی باعث شده است که در وقتش می‌ترسیم؟ 👈 چون معرفت خیلی در ما نهادینه نیست. چرا؟ 🔸دلیلش این است که پشت صحنه بعضی از کارهای ما، منطقی دارد که با این اعتقاد ما نمی‌سازد. درست است از یک طرف می گوییم: ان القوه لله جمیعا، ولی چون از چند نفر ترسیدیم و در جانمان جا گرفت، آن اندیشه معرفتی ان القوة لله جمیعا در ما ضعیف شده است. آن ترس‌ها، اندیشه مناقض را در ما نهادینه کرده است. 🔸علامه می‌فرماید با دسته‌ای از اعمال مخالف، ایمان به آن عقیده را ضعیف می‌کنیم. 💠راه حل: ۱) باید نگذاریم اعمال مقابل بیاید. ۲)این معرفت را به چشم بیاوریم. 🔴رمز تعامل در بحث ‌های سلوکی: قوه خیال می‌تواند برای قوه عاقله، صحنه سازی کند و داده‌های قوه عاقله را در صحنه عمل حاضر نماید. ♦️مثال اول: می دانید حقیقت حق تعالی چیست و چگونه است. این را که باور کرده اید و حتی ممکن است، شهود هم کرده باشید. آن چه قوه عاقله فهمید، قوه خیال سر صحنه بیاورد. ♦️مثال دوم: قرب وریدی حضرت حق را نمی فهمیم ولی این را می فهمیم که خدا به ما نزدیک است. مثلا متن دینی می گوید: «اُعبد الله کأنک تراه» چگونه باید تعامل کرد؟ اگر قریب است، بگو: ای خدایی که تو قریبی و من نمی دانم👈قرب حضرت حق را قوه خیال، سر صحنه بیاورد. ♦️مثال سوم: ای خدایی که تو می‌بینی و من تو را نمی‌بینم. همین را اگر ادامه دهد، می‌بیند که معرفت کم کم جاگیر می‌شود. وقتی معارفی را بداند و همیشه سر سفره وجودش حاضر باشد و قوه خیال سان بدهد، کم کم اثر می کند. ✅یاد بگیریم: ۱- آهسته آهسته به جایی بکشانیم که حل شود. مثلا دایما با خودمان تکرار کنیم: ان العزّة لله جمیعا. نه این که فقط تا ریا آمد این را تکرار کنیم، بلکه آن قدر تکرار کنیم که دیگر هیچ ریایی نیاید. ۲- متون توحیدی و معارف را جلوی چشممان و صفحه جانمان بیاوریم و دائما تکرار کنیم. یکی از فلسفه های ذکر سلوکی، این است که معارف سر صحنه بیاید. وحدت حقه حقیقیه سر صحنه بیاید. ۳- با اندیشه‌های اخلاص‌زا، توجه به حق داشته باشیم. مانند: لم یکن له کفوا احد، ان العزه لله جمیعا، یا توجه به وحدت حقه حقیقیه. ما الان اشخاص را می‌بینیم. ولی اگر او را ببینیم بعد از مدتی تبدیل می‌شود به اخلاص. بیشتر به جای این که دیگران را ببینیم، او را می‌بینیم. 👈به تدریج تبدیل می‌شود به نهایت اخلاص و 👈بعد از مدتی تبدیل می‌شود به القائات خوش معنوی. ۴- اخلاص ورزیدن با خودِ خداوند متعال. مثلا با خود خداوند نفی خواطر نمود. البته باید توجه داشت معارفی مانند «لم یکن له کفوا احد» تبدیل به عادتی که به سمت عمق نمی رود، نشود. اگر قرار است بهره بگیریم، این معارف باید به گونه ای باشد که به تدریج سمت عمق و باطن کشیده شود. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #عرفان_دروادی_عمل جلسه 294 _ 1397.10.23 یکشنبه 🌟 روح عمل ✨ مؤلفه های روح عمل 1⃣ معرفت 2⃣ صدق وصفا 3⃣ اخلاص: ✳️ راه های تحصیل اخلاص 4⃣ اضطرار و التجاء به خداوند متعال 5⃣ تعامل بر اساس معرفت: در جلسه قبل تعامل بر اساس معرفت را توضیح دادیم. اکنون باید ببینیم چگونه می‌توان زندگی را بر اساس معارف سامان داد؟ ♦️ راه‌یابی معارف در زندگی: ✏️۱. این معارف باید جلوی چشممان قرار بگیرد تا سر صحنه از آن استفاده کنیم. 🔺مثال: یاد گرفتیم «همه نعمت ها از خداست. »👈 باید این آموزه را سر صحنه حاضر کنیم. یعنی جان و دلمان را پر کند. ✅ توجه: قرار نیست اخلاص بورزیم تا اگر جان به سمتی است آن را به زور به این سمت بکشانیم. بلکه می‌خواهیم با این رویه معرفت را منطق زندگیمان کنیم تا خود به خود سر صحنه حاضر شود. انسان می‌تواند معرفت حصولی و حتی شهودی را نیز سر صحنه بیاورد 👈این می شود منطق عمل. 💠 راه سر صحنه آوردن معارف ۱- توحید را قوی کنیم. و یک نماز را آباد کنیم. نماز در صحنه روزمره زندگی ماست نه گوشه‌ای از آن. ۲- وقت خلوتی با خداوند متعال بگذاریم. که اگر بگذاریم، به مرور مساله خدا برایمان جدی می‌شود. ۳- اهل ذکر باشیم. برخی مراقبه را تاکید می کنند. مراقبه به معنای با خدا بودن است. اما ذکر خداوند که در متن دینی آمده است شامل مراقبه، ذکر، خلوت و... می‌شود. در متون دینی تعبیری هست که همه چیز حد دارد، جز ذکر خدا. هر چه این گونه شد، این معارف را سر ریز کنید در اخلاص. مخلَصین کسانی هستند که معرفتشان را زیاد کرده ند و به این درجه رسیده اند. و معرفتشان نابِ ناب و معرفتی از سنخ سلوکی-شهودی است. اینان در معرفت به جایی می رسند که خداوند متعال آن ها را به اخلاص وا می دارد. ✏️۲. راه عشق: راه عشق، اکسیر بی‌نظیری برای اخلاص است. معرفت برای عموم خیلی خوب است ولی عشق، اکسیر خلوص است. چون عاشق در معشوق محو می‌شود و چیزی از عاشق نمی‌ماند. نهایت اخلاص همین است که چیزی از عاشق نماند و تماما معشوق شود. 💠 راه های پدید آمدن حالات عاشقانه: 1. راهی که قرآن پیشنهاد داده است: «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» مگر شریعت چیزی غیر از محبت و عشق الهی است؟ عشق الهی ازلی در دل همه مکنون است و باید سر درآورد. شهوت و شهرت، تعشق می‌آورد. تعشق به این امور دنیوی، جا برای عشق خدا نمی‌گذارد. باید تعشقات را برداشت تا آن عشق جبلّی کامن خود را نشان دهد. «حنین الجزء الی الکل» 👈که جزء به سمت کلّ، مایل است، را عشق جبلّی کامن گویند. قشور را با آنچه در شریعت آمده بردارید، ببینید چگونه آن فطرت خودش را نشان می‌دهد. عشق در همه ما هست، فقط باید سر در بیاورد. 2. خواندن مضامین عاشقانه در متون دینی مانند: 🔸مناجات شعبانیه 🔸زیارت امین الله که فراز اولش زیارت ست، فراز دومش دعا است و فراز سومش فراز عشقی است. 🔸 دعای عرفه سید الشهدا علیه السلام که خیلی عشقی است. انسان احساس می‌کند خود عشق است که به بیان در آمده، نه این که ابراز عشق برای دیگری باشد. 🔸سوره حمد را می شود به گونه ای خواند که سراسر عاشقانه باشد. 🔸سوره توحید را نیز می‌توان به صورت عاشقانه خواند. حتی کل نماز را می شود به صورت عشقی خواند. اگر مواظبت شود تا تعشقات و تعلقات نیاید. 3. خواندن مضامین عاشقانه در اشعار عارفانی همچون حافظ 4. صوت خوش: گاه صوت خوش و مضامین خوش انسان را به حالت عشقی می‌کشاند. وصف خدا با صوت خوش بسیار موثر است. https://eitaa.com/nasimehekmat

◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️◼️ سلام علیکم به مناسبت ایام فاطمیه و شهادت جانسوز بی بی دو عالم حضرت زهرا سلام الله علیها، دروس استاد یزدانپناه شنبه و یکشنبه تعطیل می باشد.

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 «اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي الصِّدِّيقَهِ فَاطِمَهَ الزَّكِيَّهِ حَبِيبَهِ حَبِيبِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أُمِّ أَحِبَّائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ الَّتِي اِنْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَي نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، اَللَّهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا وَ كُنِ الثَّائِرَ اللَّهُمَّ بِدَمِ أَوْلاَدِهَا، اَللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ أَئِمَّهِ الْهُدَي وَ حَلِيلَهَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْكَرِيمَهَ عِنْدَ الْمَلإَِ الأَْعْلَي، فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ عَلَي أُمِّهَا صَلاَهً تُكْرِمُ بِهَا وَجْهَ اَبيها مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ تُقِرُّ بِهَا أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِهَا وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَهِ أَفْضَلَ التَّحِيَّهِ وَ السَّلاَمِ.» 🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴🌴 https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #کلام_استاد ☀️حال معصومین علیهم السلام در پیشگاه الهی همچون عبد ذلیل است. در مورد حضرت زهراء سلام الله علیها در روایات آمده است: «وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ علیها السلام، تَنْهَجُ فِي الصَّلَاةِ مِنْ خِيفَةِ اللَّهِ تَعَالَى» (حضرت فاطمه عليها السلام در نماز از خوف خدا از حال عادى خارج مى گرديد و نفس وى به شماره مى افتاد.) یا در نقلی امام باقر علیه السلام در مورد امام سجاد علیه السلام می فرمود: «وَ كَانَ إِذَا قَامَ فِي صَلَاتِهِ غَشِيَ لَوْنَهُ لَوْنٌ آخَرُ وَ كَانَ قِيَامُهُ فِي صَلَاتِهِ قِيَامَ الْعَبْدِ الذَّلِيلِ بَيْنَ يَدَيِ الْمَلِكِ الْجَلِيلِ كَانَتْ أَعْضَاؤُهُ تَرْتَعِدُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَانَ يُصَلِّي صَلَاةَ مُوَدِّعٍ يَرَى أَنَّهُ لَا يُصَلِّيَ بَعْدَهَا أَبَداً». #اسرارالصلاه #بندگی_وتذلل_به_پیشگاه_الهی https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #شرح_تفسیرالمیزان جلسه 144 _ 1397.11.1 دوشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #شرح_تفسیرالمیزان جلسه 145 _ 1397.11.2 سه شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #شرح_تفسیرالمیزان جلسه 146 _ 1397.11.3 چهارشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #خارج_نهایه جلسه 498 _ 1397.11.1 دوشنبه ☀️بررسی دیدگاه علامه طباطبایی در خصوص مقام ذات و صقع ربوبی ♦️تحلیل های موجود در خصوص دیدگاه صدار در باب تشکیک ♦️اشاره ای مجدد به جمع بندی دیدگاه صدرا در خصوص مقام ذات https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #خارج_نهایه جلسه 499 _ 1397.11.2 سه شنبه ♦️تبیین تعبیر به «دقیق و ادق» در کلام علامه طباطبایی 🔸 نفس رحمانی در نگاه علامه طباطبایی ♦️اشاره به بحث هایی که ضمن بحث از تشکیک جا داشت بدان پرداخته می شد. https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #شرح_تفسیرالمیزان جلسه 147 _ 1397.11.8 دوشنبه https://eitaa.com/nasimehekmat

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #شرح_تفسیرالمیزان جلسه 148 _ 1397.11.9 سه شنبه https://eitaa.com/nasimehekmat