5.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
◼️شهادت حضرت سکینه سلام الله علیها، بر وجود نازنین
🟢امام زمان ارواحنا فداه
و
همه منتظران تسلیت باد
◾️پنجم ربیع الاول، یادآور وفات حضرت سکینه سلام الله علیها یکی از بانوان بافضیلت
و
از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت می باشد.
او پرورش یافته پدری چون
🟩 امام
#حسین_عليهالسّلام
و
مادری فداکار چون
🥀#رباب
و
تحت حمایت و تربیت عمه ای چون
🌷#زینب_کبری_سلام_الله_علیها
و
برادر بزرگواری همانند
🟩 امام سجاد علیهالسّلام
بود و توانست از برترین زنان عصر خویش گردد.
°•°•°•°•°•°•°•
.
#عید_قربان
🔹اَلسَّلٰامُ عَلَیْکَ یَا اَبٰاعَبْدِاللهِ
حضرت ابراهیم(ع) وقتی اسماعیل را بر انجام دستور الهی مصمم دید،چاقو را تيز كرد و دست و پاى اسماعيل(ع) را بست و روى او را برخاك نهاد، ولى از نگاه كردن به او خوددارى نموده و سر را به سوى آسمان بلند كرد و آن گاه چاقو را برگلويش نهاد و به حركت درآورد، اما ديد كه چاقو کارگر نمی شود و گلوی فرزندش را نمی بُرد.
چندبار اين عمل تكرار شد و چاقوی حضرت ابراهیم(ع) گلوی اسماعیل(ع) را نبرید.
در این هنگام؛ ندا آمد كه :
♦️اى ابراهيم! ...
به يقين اين آزمايش روشن بود و ما فرزندت را در برابر قربانى بزرگى، [از ذبح شدن] رهانيديم.(۴)
پس خداوند اسماعیل(ع) را از ذبح شدن نگهداری نمود و او را به ابراهیم(ع) بخشید.
سرانجام ابراهیم(ع) اسماعيل(ع) را به نزد مادرش هاجر(س) برگردانيد.
علامه مجلسی نقل می کند که؛
📋هنگامی که به هاجر خبر داده شد، نزد پسرش رفت و به او نگاه كرد كه ناگاه اثر و نشانۀ چاقو را در گلوى اسماعیل ديد و مضطرب شد و بيمار گشت و آن بيمارى، آغاز همان بيماریی بود كه در اثر آن وفات نمود.(۵)
🏴اما لا یوم کیومک یا اباعبدالله(ع)!
دلا بسوزه برای ابراهیم کربلا!
با اينكه اسماعيل(ع) هنوز سالم و زنده بود، ولی مادرش تحمل دیدن آثار طناب و چاقو را نداشت.
چه کشید #رباب مادر #حضرت_علی_اصغر(ع)
.
زمانی که امام حسین(ع) علی اصغر(ع) خود را به قربانگاه آورد، او را در مقابل لشکر به روی دست گرفت و بلند کرد، به طوری که زیر بغلهای امام(ع) پیدا بود و خطاب به آنان فرمود :
📋《يا قَوْمُ! قَدْ قَتَلْتُمْ شِيعَتِي و أَهْلَ بَيْتي وَقَدْ بَقي هذَا الطِّفْلُ! فَاسقُوُهُ شَربَةً مِن المَاءِ!》
♦️ای قوم! ياران و اهل بيت مرا به قتل رسانديد و تنها اين كودك باقي مانده است.
پس او را با جرعه آبی سیراب کنید.(۶)
در نقلی آمده است که حضرت(ع) فرمود :
📋《یَا قَومِ! إنْ لَمْ تَرحَمُونِي فَارحَمُوُا هَذَا الطِفلَ》
♦️اگر به من رحم نمی کنید، به این طفل رحم کنید.(۷)
در نقلی دیگر؛
📋《أَلَم تَرَوُهُ كَيفَ يَتَلَظَّى عَطَشَاً؟》
♦️آیا نمی بینید که از شدت عطش حالت تلظّی به خود پیدا کرده است؟
در این هنگام، اختلاف و همهمه ای در سپاه یزید به وجود آمد، در حالی که به یکدیگر می گفتند :
📋《اِسقَوهُ فَإِنَّهُ لَا ذَنبَ لَهُ!
وَ الآخَرُ يَقُولُ : لَا تَسقُوهُ أبَداً وَ لَا تَبقُوا مِن أَهلِ هَذَا البَيتِ بَاقِيَةً!》
♦️به او آبی بیاشامانید، او که گناهی ندارد!
و دیگری می گفت : هرگز به او آب ندهید تا از اهل بیت او کسی باقی نماند.
📋《بَینَمَا هُوَ یُخَاطِبُهُم!》
♦️هنوز کلام امام(ع) تمام نشده بود.(۸)
که در این هنگام؛
📋《اِذ رَمَاهُ حَرمَلَهُ بنُ کاهِل الاَسَدَی بِسَهمٍ فَذَبَحَهُ》
♦️پس حرمله بن کاهل تیری انداخت و آن طفل را ذبح کرد.(۹)
📋《فَذَبَحَهُ مِنَ الْوَرِيدِ إِلَى الْوَرِيدِ》
♦️پس تیر از رگ گردن تا رگ گردنش را ذبح کرد.(۱۰)
📋《فَتَلَقَّى حُسَينُ(ع) دَمَهُ فِى يَدِهِ وَ ألقَاهُ نَحوَ السَمَاءِ》
♦️امام حسين(ع) دست برد زیر قنداقه و خون را در كف دست جمع كرد و به هوا پرتاپ کرد.(۱۱)
امام باقر(ع) در این باره می فرماید :
📋《فَلَمْ یَسْقُطْ مِنْ ذلِکَ الدَّمِ قَطْرَهٌ إِلَى الْأَرْضِ》
♦️از خون گلوى على اصغر که امام(ع)آن را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت.(۱۲)
یعقوبی می نویسد :
📋《..فَوَقَعَ فِي حَلقِ الصَّبِي، فَذَبَحَهُ، فَنَزَعَ الحُسَينُ(ع) السَّهمَ مِن حَلقِهِ، وَ جَعَلَ يُلَطِّخُهُ بِدَمِهِ》
♦️تیر به گلوي اين كودك نشست و حلقش را دريد و امام حسين(ع) تير را از گلويش بيرون آورد در حالي كه او به خون خود آغشته شده بود.(۱۳)
حضرت(ع) با طفل كشته شده ی خود به امام(ع) به پشت خیمه گاه برگشت، در حالي كه خون از گلوي آن طفل به سينه حضرت(ع) جاری بود.
📋《وَحَفَرَ لَلصَبِیِّ بِجَفنِ سَيفِه، وَصَلَّى عَلَيه وَدَفَنَه مُرَمَّلاً بِدَمِه》
♦️با بُن غلاف شمشیر، قبری را برای آن طفل حفر کرد و بر او نماز خواند و در حالی که آن طفل به خون خود آغشته شده بود، دفن نمود.(۱۴)
{وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}
📝شعر :
امشب از جان بهتری را در بغل دارد حسین
شیرخوار اکبری را در بغل دارد حسین
هم چو گردون اختری با جلوه های سرمدی
هم چو دریا گوهری را در بغل دارد حسین
غرقه در امواج شادی گشته آن دریای نور
زمزمی یا کوثری را در بغل دارد حسین
پیر کنعان گو ننازد بر جمال یوسفش
یوسف زیباتری را در بغل دارد حسین
گر که از گهواره شد آغاز اعجاز مسیح
یک مسیح دیگری را در بغل دارد حسین
👤موئد
📚منابع :
۱)سوره صافات، آیه۱۰۲
۲)خصائص الزینبیه جزایری، ص۲۲۷
۳)مجمع البيان طبرسی، ج۸، ص۳۲۶
۴)سوره صافات، آیه۱۰۷
۵)بحارالأنوار مجلسی، ج۱۲، ص۱۲۸
۶)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷
۷)تذكرة الخواص ابن جوزی، ص۲۵۲
۸)يَنابيع المودة قُندوزی، ج۳، ص۷۹
۹)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۶