✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع: «#ذی‌القعده، ماه اجابت دعا»
✍️ مناسبت روز: امشب اولین شب ماه ذی‌القعده از ماه‌های حرام قمری است که طبق روایات، فضیلت فراوان دارد، چنانچه سید بن طاووس (ره) در فضیلت این ماه می‌نویسد: «ماه ذی‌القعده، فرصت ویژه‌ای برای دعا به هنگام شدّت و گرفتاری، و برای رفع ظلم و ستم است و دعا بر ضد ظالم در این ماه مؤثّر است» و همچنین تأکید می‌نماید که: «این ماه «ماه اجابت دعا» است، لذا باید تمامی اوقاتش را غنیمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت...» [اقبال الاعمال، ص۳۰۷]
✅ اول ذی‌القعده، میلاد بانوی کرامت:
آغاز این ماه برای اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، پیام آور شروع فصلی نو از وزیدن دوباره بوی خوش یاس رضوی در سرای کاظمی است که پس از ۲۵ سال انتظار، چشم حضرت نجمه خاتون (س) بعد از میلاد امام رضا (ع) ، به حضرت معصومه (س) در سال ۱۷۳ قمری، روشن شد که این روز را «روز دختر» و آغاز «دهه‌ی کرامت» نامیده‌اند؛
طبق روایات، روزه در این روز مستحب، و ثواب آن برابر با هشتاد ماه است و همچنین خواندن نماز حضرت فاطمه (س) در این روز سفارش شده است؛
ضمناً در روایات آمده که هر کس از ظالمی می‌ترسد، در این روز بگوید «حَسْبی حَسْبی حَسْبی مِنْ سُؤالی عِلْمُکَ بِحالی»، تا حق تعالی او را از شر آن ظالم، کفایت کند.
✅ پنجم ذی‌القعده، بالا بردن دیوار خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم (ع)؛
✅ ششم ذی‌القعده، نامه نوشتن حضرت مسلم در کوفه برای امام حسین (ع)؛
✅ یازدهم ذی‌القعده، میلاد هشتمین خورشید امامت:
در یازدهمین روز این ماه، خداوند، بزرگترین هدیه الهی را به امام موسی کاظم (ع) اهداء نمود و تاریخ نویسان این روز بزرگ را به نام روز طلوع هشتمین خورشید تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت رضا (ع) ثبت نمودند.
✅ شب نیمه ذی‌القعده، شب طاعت خدا:
یکی دیگر از ایام ویژه این ماه، شب نیمه ماه است که رسول خدا (ص) در این رابطه فرموده‌اند: «در ذی‌القعده، شب مبارکی است که شب پانزدهم آن ماه است که خداوند در آن شب به بندگان مؤمنش نظر رحمت نموده و به کسی که در آن شب، طاعت خدا کند، پاداش صد سائح (روزه دار ملازم مسجد) که لحظه‌ای خدا را معصیت نکرده، داده می‌شود»
همچنین در روایت دیگری آمده: «کسی در این شب، چیزی را از خدا نمی‌خواهد، مگر اینکه حق‌تعالی به او عطاء می‌فرماید»
✅ ۲۳ ذی‌القعده، روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) و بنابر قولی روز شهادت حضرت است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک، سنت و دارای ثواب عظیمی می‌باشد.
✅ ٢۵ ماه ذی‌القعده، «روز دحوالارض»:
یکی دیگر از ایام ویژه در این ماه، «دحوالأرض» است که امام رضا (ع) درباره آن فرموده‌اند: «دحوالأرض، روزی است که نخستین خشکی‌ها از زیر آب (که تمام روی زمین را فراگرفته بود) سربرآورد» و مطابق بعضی از روایات، نخستین جایی که از زیر آب بیرون آمد و خشک شد و گسترش یافت، محلّ «خانه کعبه» و سرزمین «مکّه» بود؛ و بر همین اساس، مکّه را «امّ القری» یعنی مادر همه آبادی‌ها نامیده‌اند؛
طبق روایت در این روز مستحب و همانند روزه هفتاد سال است؛ و در روایت دیگر آمده که کفّاره‌ی هفتاد سال است؛ و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد، از برای او، عبادت صد سال نوشته می‌شود و برای روزه‌دار در این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار می‌کند؛
همچنین زیارت حضرت رضا (ع) در این روز، از افضل اعمال مستحب و از آداب و سنّت‌های مؤکد است.
✅ آخرین روز ماه ذی‌القعده، غروب نهمین خورشید امامت و ولایت:
و بالاخره آخرین روز این ماه، برابر با سالروز شهادت امام جواد (ع) به زهر معتصم عبّاسی (لعنت‌الله علیه) در سن ۲۵ سالگی در سال ۲۲۰ قمری است.
✅ شروع سفر حاجیان به بیت الله الحرام:
همچنین در این ماه پرفضیلت، زائران خانه خدا از اطراف و اکناف جهان به سوی مکه و مدینه حرکت می‌کنند و خود را برای انجام مناسک حج مهیا می‌نمایند.
✅ رفتن حضرت موسی(ع) به کوه طور در ماه ذی‌القعده:
از دیگر مناسبت‌های مهم این ماه که بر ارزش آن افزوده است، رفتن حضرت موسی (ع) به کوه طور برای دریافت الواح تورات است که از اوّل ماه ذی‌القعده شروع شده و تا پایان دهه اول ذی‌الحجه ادامه داشته است که خداوند در آیه ۵١ سوره بقره به این موضوع اشاره نموده است: «وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَی أَرْبَعِینَ لَیْلَةً...»؛
همچنین برخی از علمای بزرگ این چهل روز را «اربعین کلیمیه» نامیده‌اند و اهمیت ویژه‌ای برای عبادت و تهذیب نفس در آن قائل شده‌اند؛
✍️ در پایان سخن، توصیه می‌شود که برای آشنایی بیشتر با اعمال و عبادات وارد شده در این ماه شریف، به کتاب مفاتیح‌الجنان مراجعه نموده تا انشاالله در حد توان از فیوضات ماه ذی‌القعده بهره‌مند شویم.
※❥※❥※❥※❥※﷽※❥※❥※❥※❥※
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز:
«#امام_امت (٢)»
✍️ مناسبت روز: امروز سالروز #رحلت_امام امت است امامی که انقلاب اسلامی را با قیام مردمی ١۵ خرداد ١٣۴٢ شمسی آغاز نمود و ضمن ثبت #بزرگترین_انقلاب_جهان_معاصر و «#معجزه_قرن»، تفکر و جرأت مقابله با استثمار، و ایجاد نهضت مردمی را به جهانیان آموخت؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند امام امت آغاز می‌نمائیم؛
در روزبرگ گذشته از اصالت، علم و ادب، عبادت و تهجد، و محبوبیت فقیه، عارف، فیلسوف، استاد اخلاق و مرجع دینی و رهبر آزادگان جهان، سخن گفتیم و امروز نیز از #خمینی_کبیر خواهیم گفت!
✍️ «شجاعت و روحیه مبارزه‌طلبی و جهاد در راه خدا» یکی دیگر از خصوصیات ویژه امام راحل بود، که این روحیه، ریشه در بینش اعتقادی، تربیتی حضرت امام (ره) داشت؛
امام، مبارزات خود با حکومت شاهنشاهی را از اوایل نوجوانی آغاز نمودند و سپس به موازات اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی ایران و دیگر جوامع اسلامی به صورت علنی ادامه دادند، تا اینکه در سال ١٣۴٠ شمسی در ماجرای «لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی» که به موجب آن، شرط مسلمان بودن و سوگند به قرآن کریم تغییر می‌یافت، به همراه علمای بزرگ قم و تهران، دست به اعتراضات همه جانبه زدند که منجر به عقب‌نشینی شاه در این ماجرا شد؛
اما امام از مبارزه در برابر «#انقلاب_سفید» شاه، دست بر نداشتند تا بالاخره پس از سخنرانی آتشین در ١٣خرداد ١٣۴٢ شمسی، توسط ایادی شاه خائن، دستگیر شدند و به‌همین سبب قیام سراسری ملت ایران در ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ آغاز شد که در این مجال کوتاه به گوشه‌ای از این حماسه تاریخی می‌پردازیم؛
✍️ ماه محرم سال ۱۳۴۲ شمسی فرا رسید و امام (ره) در عصر عاشورا، در مدرسه فیضیه در نطق تاریخی خویش با صدای بلند، خطاب به شاه هشدار دادند: «ای جناب شاه! من به تو نصیحت می‌کنم، دست بردار از این کارها، آقا، اغفال می‌کنند تو را! من میل ندارم که یک روز اگر بخواهند تو بروی، همه شکر کنند... اگر دیکته می‌دهند دستت، و می‌گویند بخوان، در اطرافش فکر کن.... نصیحت مرا بشنو... ربط مابین شاه و اسرائیل چیست که سازمان امنیت می‌گوید از اسرائیل حرف نزنید... مگر شاه اسرائیلی است؟!»
👈 شاه بلافاصله فرمان خاموش کردن امام را صادر کرد و در سحرگاه پانزده خرداد ۴۲، صدها کماندوی اعزامی از تهران، منزل حضرت امام در قم را محاصره کرده و ایشان را در حالیکه مشغول نماز شب بودند، دستگیر و سراسیمه به تهران منتقل و زندانی نمودند.
صبح پانزده خرداد، خبر دستگیری امام، به تهران، مشهد، شیراز ودیگر شهرهای ایران رسید و مردم تمامی این شهرها مانند شهر خون و قیام «قم» به خیابان‌ها ریختند و شاه از ترس قیام مردم، دیوانه‌وار فرمان کشتار آنها را صادر کرد و بالاخره با به خاک و خون کشیدن حدود ١۵ هزار نفر در روز ۱۵ خرداد ۴۲، قیام مردم، ظاهراً سرکوب شد؛
اما شاه پس از چند ماه با فشار روزافزون مردم و علماء و از ترس قیام دوباره، در شامگاه ۱۸ فروردین سال ۱۳۴۳، مجبور به آزادی امام امت شد؛ که این موضوع، باعث شادمانی مردم در سراسر شهرهای ایران گردید.
✍️ اما این پایان حرکت حضرت امام نبود و ایشان دو ماه پس از آزادی در اولین سالگرد قیام ۱۵خرداد در سال ۱۳۴۳ با صدور بیانیه مشترک با دیگر مراجع تقلید، این روز را به عنوان روز عزای عمومی معرفی نمودند و سپس درآبان ماه ۱۳۴۳، علیه تصویب پیمان وین «#کاپیتولاسیون»، دست به افشاگری دیگری بر علیه حکومت شاهنشاهی زده و فرمودند: «عزت ما پایکوب شد؛ عظمت ایران از بین رفت؛ عظمت ارتش ایران را پایکوب کردند؛ قانونی را به مجلس بردند که در آن، ما را ملحق کردند به پیمان وین... که تمام مستشاران نظامی آمریکا با خانواده‌هایشان...با خدمه‌شان... از هر جنایتی که در ایران بکنند، مصون هستند! ملت ایران را از سگ‌های آمریکا، پست‌تر کردند... اگر شاه ایران، یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد، مؤاخذه می‌کنند؛ اما چنانچه یک آشپز آمریکایی، شاه ایران را زیر بگیرد... هیچ‌کس حق تعرض ندارد...»
✍️ شاه با دستپاچگی، بار دیگر دستور دستگیری امام را صادر کرد و در سحرگاه ۱۳ آبان ۱۳۴۳، امام را تحت‌الحفظ مأمورین امنیتی و نظامی به ترکیه فرستاد؛
با افشای خبر تبعید امام، علیرغم فضای خفقان در کشور، مجدداً موجی از اعتراض‌ها به صورت تظاهرات در بازار تهران، تعطیلی طولانی مدت دروس حوزه‌ها و ارسال طومارها و نامه‌ها به سازمان‌های بین‌المللی و به محضر مراجع عظام تقلید شکل گرفت.
رژیم شاه نیز با شدت عمل بی سابقه‌ای، مقاومت مجدد مردم ایران را در هم شکست و در غیاب امام به سرعت دست به اصلاحات آمریکایی پسند خود زد.
✍️ اما بند و تبعید هم، پایان مبارزه خمینی کبیر نبود...
=====🍃🌸🍃=====
✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع: «#ذی‌القعده، ماه اجابت دعا»
✍️ مناسبت روز: امشب اولین شب ماه ذی‌القعده از ماه‌های حرام قمری است که طبق روایات، فضیلت فراوان دارد، چنانچه سید بن طاووس (ره) در فضیلت این ماه می‌نویسد: «ماه ذی‌القعده، فرصت ویژه‌ای برای دعا به هنگام شدّت و گرفتاری، و برای رفع ظلم و ستم است و دعا بر ضد ظالم در این ماه مؤثّر است» و همچنین تأکید می‌نماید که: «این ماه «ماه اجابت دعا» است، لذا باید تمامی اوقاتش را غنیمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت...» [اقبال الاعمال، ص۳۰۷]
✅ اول ذی‌القعده، میلاد بانوی کرامت:
آغاز این ماه برای اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، پیام آور شروع فصلی نو از وزیدن دوباره بوی خوش یاس رضوی در سرای کاظمی است که پس از ۲۵ سال انتظار، چشم حضرت نجمه خاتون (س) بعد از میلاد امام رضا (ع) ، به حضرت معصومه (س) در سال ۱۷۳ قمری، روشن شد که این روز را «روز دختر» و آغاز «دهه‌ی کرامت» نامیده‌اند؛
طبق روایات، روزه در این روز مستحب، و ثواب آن برابر با هشتاد ماه است و همچنین خواندن نماز حضرت فاطمه (س) در این روز سفارش شده است؛
ضمناً در روایات آمده که هر کس از ظالمی می‌ترسد، در این روز بگوید «حَسْبی حَسْبی حَسْبی مِنْ سُؤالی عِلْمُکَ بِحالی»، تا حق تعالی او را از شر آن ظالم، کفایت کند.
✅ پنجم ذی‌القعده، بالا بردن دیوار خانه کعبه توسط حضرت ابراهیم (ع)؛
✅ ششم ذی‌القعده، نامه نوشتن حضرت مسلم در کوفه برای امام حسین (ع)؛
✅ یازدهم ذی‌القعده، میلاد هشتمین خورشید امامت:
در یازدهمین روز این ماه، خداوند، بزرگترین هدیه الهی را به امام موسی کاظم (ع) اهداء نمود و تاریخ نویسان این روز بزرگ را به نام روز طلوع هشتمین خورشید تابناک آسمان ولایت و امامت، حضرت رضا (ع) ثبت نمودند.
✅ شب نیمه ذی‌القعده، شب طاعت خدا:
یکی دیگر از ایام ویژه این ماه، شب نیمه ماه است که رسول خدا (ص) در این رابطه فرموده‌اند: «در ذی‌القعده، شب مبارکی است که شب پانزدهم آن ماه است که خداوند در آن شب به بندگان مؤمنش نظر رحمت نموده و به کسی که در آن شب، طاعت خدا کند، پاداش صد سائح (روزه دار ملازم مسجد) که لحظه‌ای خدا را معصیت نکرده، داده می‌شود»
همچنین در روایت دیگری آمده: «کسی در این شب، چیزی را از خدا نمی‌خواهد، مگر اینکه حق‌تعالی به او عطاء می‌فرماید»
✅ ۲۳ ذی‌القعده، روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) و بنابر قولی روز شهادت حضرت است و زیارت آن حضرت از دور و نزدیک، سنت و دارای ثواب عظیمی می‌باشد.
✅ ٢۵ ماه ذی‌القعده، «روز دحوالارض»:
یکی دیگر از ایام ویژه در این ماه، «دحوالأرض» است که امام رضا (ع) درباره آن فرموده‌اند: «دحوالأرض، روزی است که نخستین خشکی‌ها از زیر آب (که تمام روی زمین را فراگرفته بود) سربرآورد» و مطابق بعضی از روایات، نخستین جایی که از زیر آب بیرون آمد و خشک شد و گسترش یافت، محلّ «خانه کعبه» و سرزمین «مکّه» بود؛ و بر همین اساس، مکّه را «امّ القری» یعنی مادر همه آبادی‌ها نامیده‌اند؛
طبق روایت در این روز مستحب و همانند روزه هفتاد سال است؛ و در روایت دیگر آمده که کفّاره‌ی هفتاد سال است؛ و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت به سر آورد، از برای او، عبادت صد سال نوشته می‌شود و برای روزه‌دار در این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار می‌کند؛
همچنین زیارت حضرت رضا (ع) در این روز، از افضل اعمال مستحب و از آداب و سنّت‌های مؤکد است.
✅ آخرین روز ماه ذی‌القعده، غروب نهمین خورشید امامت و ولایت:
و بالاخره آخرین روز این ماه، برابر با سالروز شهادت امام جواد (ع) به زهر معتصم عبّاسی (لعنت‌الله علیه) در سن ۲۵ سالگی در سال ۲۲۰ قمری است.
✅ شروع سفر حاجیان به بیت الله الحرام:
همچنین در این ماه پرفضیلت، زائران خانه خدا از اطراف و اکناف جهان به سوی مکه و مدینه حرکت می‌کنند و خود را برای انجام مناسک حج مهیا می‌نمایند.
✅ رفتن حضرت موسی(ع) به کوه طور در ماه ذی‌القعده:
از دیگر مناسبت‌های مهم این ماه که بر ارزش آن افزوده است، رفتن حضرت موسی (ع) به کوه طور برای دریافت الواح تورات است که از اوّل ماه ذی‌القعده شروع شده و تا پایان دهه اول ذی‌الحجه ادامه داشته است که خداوند در آیه ۵١ سوره بقره به این موضوع اشاره نموده است: «وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَی أَرْبَعِینَ لَیْلَةً...»؛
همچنین برخی از علمای بزرگ این چهل روز را «اربعین کلیمیه» نامیده‌اند و اهمیت ویژه‌ای برای عبادت و تهذیب نفس در آن قائل شده‌اند؛
✍️ در پایان سخن، توصیه می‌شود که برای آشنایی بیشتر با اعمال و عبادات وارد شده در این ماه شریف، به کتاب مفاتیح‌الجنان مراجعه نموده تا انشاالله در حد توان از فیوضات ماه ذی‌القعده بهره‌مند شویم.
#کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین